Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Νόστος" είναι ο γυρισμός στην πατρίδα, αλλά Πατρίδα δεν είναι μόνο ο τόπος όπου γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Είναι προπαντός η κρυφή θάλασσα της Μνήμης, ατομικής και συλλογικής, όπου άλλοτε παίζουμε με τα πρόσχαρα νερά της κι άλλοτε μας κατακλύζει και βουλιάζουμε. Στο "Μικρό τρίπτυχο του νόστου" του Παναγιώτη Κουσαθανά τα φαντάσματα του παρελθόντος παλιννοστούν "ευγενικά, καλοσυνάτα κι ελεήμονα". Απαντώντας, παρακάμπτοντας ή καταργώντας τις ενοχλητικές ερωτήσεις, εξηγούν τα επιχώρια και τα ετερόχθονα για να ξορκίσουν τον εφιάλτη του σιωπηλού αεροδρομίου των ταξιδευτών απαντ...

Όταν η μικρή Αλίκη ανακαλύπτει σ' ένα παλιό κουτί τα μολυβένια στρατιωτάκια του μπαμπά της, ξεσπάει ένας ειρηνικός παιχνιδοπόλεμος που παραλίγο ν' αλλάξει την ιστορία του κόσμου. Τραγούδι και φαντασία, ζουμερά ζωγραφιστά καρπούζια και παιχνίδι κάνουν την πραγματικότητα να μοιάζει πανηγύρι.

Πάρε με στα φτερά σου, χελιδονάκι μου, ταξίδεψέ με...

"Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!" Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων: "Έρχεται, έρχεται... η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!" Αυτή τη φορά, εκτός απ’ την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες και πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού.

Ένα αγόρι... Ένα μυστικό ταξίδι... Έντεκα σταθμοί σε τόπους και καιρούς άλλους. Έντεκα και πιο πολλές οι προσκλήσεις, μια γιορτή. Δε λείπει κανείς. Η Κοκκινοσκουφίτσα, η Σταχτοπούτα, η Χιονάτη και οι Εφτά Νάνοι, το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα, τα Τρία Γουρουνάκια, ο Λύκος ο Κακός, ο Πινόκιο, ο Μικρός Πρίγκιπας, ο Μολυβένιος Στρατιώτης με την Μπαλαρίνα του, ο Παπουτσωμένος Γάτος, η Αλίκη με την παρέα της και ο Κοντορεβιθούλης γιορτάζουν την επιστροφή του μικρού Πάνου και φέρνουν δώρα ανεκτίμητα τις ιστορίες τους, κάνοντας το όνειρο αληθινό.

Ένα αγόρι... Ένα μυστικό ταξίδι... Έντεκα σταθμοί σε τόπους και καιρούς άλλους. Έντεκα και πιο πολλές οι προσκλήσεις, μια γιορτή. Δε λείπει κανείς. Η Κοκκινοσκουφίτσα, η Σταχτοπούτα, η Χιονάτη και οι Εφτά Νάνοι, το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα, τα Τρία Γουρουνάκια, ο Λύκος ο Κακός, ο Πινόκιο, ο Μικρός Πρίγκιπας, ο Μολυβένιος Στρατιώτης με την Μπαλαρίνα του, ο Παπουτσωμένος Γάτος, η Αλίκη με την παρέα της και ο Κοντορεβιθούλης γιορτάζουν την επιστροφή του μικρού Πάνου και φέρνουν δώρα ανεκτίμητα τις ιστορίες τους, κάνοντας το όνειρο αληθινό.

Κανείς δεν περιμένει ότι τα δυο ευτραφή πειραχτήρια, ο Αλεκάρας και ο Γερασιμάρας, θα αλλάξουν τον ανάποδο χαρακτήρα τους που βασανίζει τον κόσμο του νησιού. Όμως επειδή στα παραμύθια και στη ζωή συμβαίνουν κάποτε αναπάντεχα, αλλά όχι ανεξήγητα, θαύματα, μετά από έναν αποκριάτικο μπαλαριστό χορό που σέρνει ο "Αμίλητος" προκαλείται μέγας σεισμός, τραβιέται το κουρτινάκι της καρδιάς του Αλεκάρα και του Γερασιμάρα κι επιτέλους ο βοριάς και το φως βρίσκουν την ευκαιρία να τρυπώσουν μέσα. Αποτέλεσμα; Παρά το υπερβολικό πάχος τους οι δυο αχώριστοι φίλοι μετεωρίζονται τώρα ανάλαφρ...

Όταν επέστρεψε η μαμά, έφερε στη Ροδιά ένα δώρο. Ένα με πολλά! - Κοίτα, Ροδιά, είπε το Μαντατοπούλι. Μια κόκκινη βαλίτσα γεμάτη βιβλία! - Για σένα, Ροδιούλα μου, τα βιβλία, τα παραμύθια και οι ήρωες των παραμυθιών. Για να έχεις εκτός από τα παιδιά και άλλους φίλους. Να αποκτήσεις "αδερφάκια". Και το κόκκινο βαλιτσάκι για να ταξιδέψεις όταν μεγαλώσεις. Να φύγεις, να πετάξεις, να σπουδάσεις, να δυναμώσεις κι άλλο. Ο κόσμος είναι μεγάλος, όλα τα χωρά, είπε η μανούλα της.

Σε μιαν αφέγγαρη χώρα έλαμπε το φεγγάρι μόνο σαν ανάμνηση πια μέσα σε παλιές ιστορίες. Ώσπου ένα κορίτσι καταφέρνει να το ξαναφέρει στον ουρανό της χώρας κάνοντας ευτυχισμένους όλους τους υπηκόους. Και το κορίτσι το λέγαν Φεγγαρένια. Όμως ο βασιλιάς, σκληρός, αυταρχικός κι ανόητος, έβγαλε διαταγή πως μόνο αυτός είχε δικαίωμα να υψώνει τα μάτια του στον ουρανό. Μόνο δικό του το φεγγάρι. Όλοι οι άλλοι έπρεπε να πηγαίνουν με σκυφτό κεφάλι. Κι αν τολμούσε κάποιος να παραβεί την εντολή του, η τιμωρία θάνατος! Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν μια νύχτα πίνοντας νερό στην ακροποταμι...

"Είναι μπάλα ή γουρουνάκι; Γουρουνάκι ή παπαρούνα; Μήπως παλτό, χαρταετός, κορίτσι ή καρπούζι;" "Μάλλον ψάρι μες στη γυάλα, ποντικός μες στην τρεχάλα!" "Έχασες! Είναι μοναχά... μια μπάλα!"

Μια μεγάλη φιλία γεννιέται ανάμεσα σε ένα μικρό αγόρι κι ένα μενεξεδί αρνί, τον Αιμίλιο, που αγαπάει πολύ τον ήλιο και μήλα απ' το Πήλιο. Πώς όμως να σωθεί το αρνί σε μια πόλη όπου οι περισσότεροι το φαντάζονται στη σούβλα ή ψητό στο ταψί; Φαντασία χρειάζεται και τόλμη, και πατάτες με κουδούνια στο φούρνο!

Το όνειρο του παιδιού ταξιδεύει και συμπληρώνεται από το όνειρο της μάνας. Έτσι η δυσκολεμένη σχέση γίνεται μοναδική και η αγάπη γεφυρώνει τις αντιθέσεις. Μια ιστορία χιλίων φεγγαριών κι ονείρων που την αγκαλιάζουν τρυφερά μα και με χιούμορ οι ζωγρφιές κι η μουσική.

Παππούς και εγγονή βγαίνουν πάλι βόλτα στη μεγάλη πλατεία με το σιντριβάνι. Κι ένας ευαίσθητος σκύλος Δαλματίας που είναι μπαλόνι φουσκωμένο ανεβάζει ψηλά στη συννεφένια πόλη το μικρό κορίτσι. Το θαυμαστό ταξίδι στον ουρανό έχει πολλές χαρές και φαντασία, έχει όμως και απρόοπτα. Πόσο ψηλά θα τους πετάξει, αλήθεια, η φαντασία;

Το σύνολο του έργου της Σαπφούς που έχει διασωθεί, αποπνέει την ίδια μυρωδιά από ήλιο, έρωτα, θάλασσα, γυναίκα, το ίδιο μεθυστικό των αισθήσεων άρωμα μ' εκείνο που μοσκοβολάει κι από μοναχά μια μισοσβησμένη λέξη, απομεινάρι στο περιθώριο των γραφτών της. Σ' αυτές τις λέξεις και τους κομματιασμένους στίχους στάθηκα πιο πολύ, μια και το μυστήριο που τους περιβάλλει λειτουργεί σαν το διάφανο πέπλο που τυχαία σκεπάζει εξαίσια μέλη, ή ακόμα σαν την άγνωση συνέχεια θραύσματος εμπνευσμένης τοιχογραφίας, κι έτσι η φαντασία ελευθερώνεται χωρίς όρους. Η λατρεία του έρωτα και της φύσ...

Το σύνολο του έργου της Σαπφούς που έχει διασωθεί, αποπνέει την ίδια μυρωδιά από ήλιο, έρωτα, θάλασσα, γυναίκα, το ίδιο μεθυστικό των αισθήσεων άρωμα μ' εκείνο που μοσκοβολάει κι από μοναχά μια μισοσβησμένη λέξη, απομεινάρι στο περιθώριο των γραφτών της. Σ' αυτές τις λέξεις και τους κομματιασμένους στίχους στάθηκα πιο πολύ, μια και το μυστήριο που τους περιβάλλει λειτουργεί σαν το διάφανο πέπλο που τυχαία σκεπάζει εξαίσια μέλη, ή ακόμα σαν την άγνωση συνέχεια θραύσματος εμπνευσμένης τοιχογραφίας, κι έτσι η φαντασία ελευθερώνεται χωρίς όρους. Η λατρεία του έρωτα και της φύσ...