Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

...] Την ονομασία Αθηναϊκός Περίπατος προτείνω ως χαρακτηρισμό του νέου άξονα πρόσβασης της Ακροπόλεως με την πεποίθηση ότι είναι ο "κατ' εξοχήν" ιστορικός περίπατος της πόλης. Το εάν η ονομασία αυτή γίνει ευρύτερα αποδεκτή, θα το δείξει το μέλλον. Στην εργασία μου αυτήν παρέβλεψα τις ανάγκες των ειδικών μελετητών και δεν ακολούθησα τη συνήθειά μου να εμπλουτίζω τις μελέτες μου με αναλυτική βιβλιογραφία, σχόλια και παραπομπές. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν την Αθήνα και τα μνημεία της. Σκοπός του δεν είναι η λεπτομερειακή επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά...

[...] This book is particularly addressed to the lovers of Athens and its monuments. Its purpose is to provide general information, not a scientific documentation. The writing style of it is purposefully simple in order to engage the broader public, yet not at the expense of the accuracy and the integrity of the information it provides. In this second edition of "Athenian Walk" there is reference also to the New Acropolis Museum, which has been completed and opened to the public since the first edition was published. [...] (from the preface)

Ο Ιωάννης Βικέλας γεννήθηκε στο Παρίσι το 1931. Το 1955 ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έλαβε το δίπλωμα του Αρχιτέκτονα από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του, διορίστηκε επιμελητής Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στο Ε.Μ.Π. Στη συνέχεια, παρέμεινε επιμελητής στην έδρα της Οικοδομικής μέχρι το 1962. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται εικόνες με πολεοδομικά σύνολα, συγκροτήματα διαμερισμάτων και κατοικιών, επαύλεις, κτήρια γραφείων, υψηλά κτήρια (πύργοι), υπουργεία, δημαρχεία, βιβλιοθήκες, μουσεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, νοσοκομεία, βιομηχανικά κτήρια, ν...

Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο στοχεύουν -το καθένα με τον τρόπο του- σε μια θεώρηση, δηλαδή στην κριτική παρατήρηση και τον έλεγχο, διαφόρων πτυχών της ιστορίας και της πολιτισμικής ζωής της νεότερης Ελλάδας. Η θεώρηση ενός εθνικού συνόλου αναπόφευκτα οδηγεί και στην εξιχνίαση του "τρόπου", δηλαδή της ιδιοσυγκρασίας, των ανθρώπινων μονάδων που το απαρτίζουν. Έτσι, το ευρύτερο αντικείμενο έρευνας μπορεί να οριστεί ως "Ελλάδος Θεώρησις και Ελλήνων Επίσκεψις". "Επίσκεψις" βέβαια με την έννοια της εξέτασης, της έρευνας. Η θεώρηση και επίσκεψη οδηγούν στον...

[...] Η πλατεία αυτή -η μεγαλύτερη της Αθήνας αλλά και της Ελλάδος [έκταση περίπου 4 εκταρίων] - παραμένει ωστόσο, παρ’ όλες τις επιμέρους αλλοιώσεις στο διάβα των χρόνων, ο κατ΄εξοχήν "μνημειακός τόπος" της νέας πόλεως, που αποτελεί εξ’ άλλου και κομβικό στοιχείο του σχεδιασμού της. Ιδιαίτερα συμβάλλει στην καθιέρωσή της ως τοποσήμου της πόλεως η επιλογή της θέσης της, στο μεταίχμιο παλαιάς και νέας πόλεως και σε άμεση διασύνδεση με τους μνημειακούς ελεύθερους χώρους της Αθήνας (Εθνικός Κήπος, Ζάππειον, Ολυμπιείον, Στάδιον). Είναι αξιοσημείωτον ότι εκτός από σποραδικές...

Ο ανά χείρας συλλογικός τόμος, που συνιστά (ελπίζουμε) έναν δημόσιο διάλογο για ζητήματα αιχμής στην πολιτική επιστήμη αλλά και στην ίδια την πολιτική και το πολιτικό φαινόμενο, επέχει θέση ελάχιστου αντίδωρου στον κατεξοχήν Επιστήμονα και Δημόσιο Διανοούμενο στο πεδίο της πολιτικής επιστήμης, στον Γιάννη Μεταξά. [...] [...] Επιφανείς Επιστήμονες κυρίως από το πεδίο της πολιτικής επιστήμης, όσο και από άλλα όμορα επιστημονικά πεδία αλλά και από το χώρο της δημοσιογραφίας και της τέχνης, συνομιλούν μέσα από τις πρωτότυπες συμβολές τους για μείζονα ζητήματα της πολιτικής θεω...

Το λεύκωμα "Αθήνα: Έρευνες και θεωρήσεις" περιλαμβάνει μια επιλογή φωτογραφιών της Αθήνας από το Αρχείο του αρχιτέκτωνα-πολεοδόμου και ιστορικού της πολεοδομίας Αλ. Παπαγεωργίου-Βενετά, συνοδευόμενο με πλούσια κείμενα που αναλύουν την ιστορία της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας της Αθήνας από την περίοδο του 1963 μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα.

Κείμενα εντόνως αυτοαναφορικά είναι οι επιστολές από την Ελλάδα του κλασικού φιλολόγου, ιστορικού και αρχαιολόγου Ernst Curtius, κείμενα αυθόρμητα, νεανικά, που έγραψε μεταξύ 23 και 26 ετών, κατά την τετράχρονη παραμονή του στην Ελλάδα (1837-1840). Μια φωνή από το παρελθόν και όμως ο απόηχός της, τόσο κοντινός, μας αγγίζει. Ο λόγος του δεν υπηρετεί σκοπιμότητες, δεν διατυμπανίζει δογματικές απόψεις, δεν συντάσσεται με ιδεολογίες. Μεταφέρει, αντιθέτως, αυθεντικά βιώματα και κυρίως αντικατοπτρίζει το άθλημα του ατόμου που τολμά να ζήσει και να δράσει έξω από τον κύκλο της...

Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο αποτελούν το πνευματικό καταπίστευμα του Παναγή Ψωμόπουλου. Μια επιλογή από τα κατάλοιπά του: όσα πίστεψε και όσα μας άφησε. Η παρουσία του, φιλόφρονη, καλοσυνάτη και σπερματική, στάθηκε πάντα δραστήρια και παρεμβατική. Η διερευνητική του στοχαστικότητα δεν τον οδήγησε μόνο στην μελέτη, στην ανάλυση της κεκτημένης γνώσης. Περιεχόμενο και στόχος της ζωής του το εγχείρημα, η δράση, η εγρήγορση συνειδήσεων. Τα κατάλοιπά του δεν είναι τεκμήρια γραπτά, διανοητικές ασκήσεις αυτοπροαίρετες· είναι ομιλίες, λόγοι αρθρωμένοι, μια ζων...

Τη πορεία της περιπλάνησης τη σηματοδοτούμε με αλλεπάλληλους επί μέρους στόχους. Στόχους που άλλους τους προσεγγίζουμε, άλλοι μας διαφεύγουν. Το μόνο γνωστό και βέβαιο εκ των προτέρων: Το "τέλος", ο δοσμένος τερματικός στόχος, η αποβίβασις. Η χάραξις της πορείας ωστόσο, η διαδρομή του ταξιδιού, απρόβλεπτη. Ο οιακισμός του πηδαλιούχου ανταποκρίνεται στα ανεπάντεχα γυρίσματα των καιρών. Η ζωή μας ένας αέναος δημιουργικός αυτοσχεδιασμός.