Amado Jorge 1912-2001
Amado Jorge
O Ζόρζε Αμάντο γεννήθηκε το 1912 σε μια φυτεία κακάου, στο Φεράδας, επαρχία της Μπαΐα, στη Βραζιλία. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στις φυτείες και παρακολούθησε από κοντά τον εποικισμό της βραζιλιάνικης γης από καλλιεργητές του κακάου, μιας και ο πατέρας του ήταν ένας απ' αυτούς. Παρακολούθησε το Γυμνάσιο εσωτερικός σ' ένα κολέγιο Ιησουιτών, απ' όπου το έσκασε διασχίζοντας τα παρθένα δάση της Μπαΐα και του Σερζίπ στα δώδεκά του χρόνια. Στα δεκατέσσερά του χρόνια συνεργάστηκε ως δημοσιογράφος με την εφημερίδα Diario de Bahia. Το 1930 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Ρίο ντε Τζανέιρο, απ' όπου αποφοίτησε το 1935. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε έντεκα φορές. Υπήρξε βουλευτής και μέλος της Εθνοσυνέλευσης της χώρας του. Το θέμα της πάλης των τάξεων κυριαρχεί στα μυθιστορήματά του της δεκαετίας του '30 και του '40, αλλά στη δεκαετία του '50, μετά την παραμονή του στο Παρίσι και τη φιλία του με κορυφές της ευρωπαϊκής τέχνης, αφού είχε τιμηθεί με το βραβείο Λένιν, η πολιτική έμφαση παραχώρησε τη θέση της σε μια πιο ανάλαφρη, πιο μυθιστορηματική προσέγγιση. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 48 γλώσσες και έχουν εκδοθεί σε 54 χώρες, ενώ του έχουν απονεμηθεί οι σημαντικότερες διεθνείς διακρίσεις. Πέθανε το καλοκαίρι του 2001. Επειδή απεχθανόταν τα νεκροταφεία, όπως είχε ζητήσει, η σορός του αποτεφρώθηκε και σκορπίστηκε στη ρίζα ενός δέντρου μάνγκο, που βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού του, κάτω από το οποίο συνήθιζε να περνά τα βράδια του. (φωτογραφία: Daniel Mordzinski)
Ντόνα Φλώρα
Amado Jorge 1912-2001
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2014)
Όταν μάθανε πως θα ξαναγύριζα σ’ αυτούς τους τόπους, μου ζήτησαν να τους φέρω νέα για την Τερέζα Μπατίστα και να ξεδιαλύνω –βλέπεις το μόνο που δε λείπει από τον κόσμο μας είναι η περιέργεια– όλα όσα είχαν συμβεί. Έτσι, άρχισα, εδώ κι εκεί, στα αγροτοπάζαρα και στα λιμάνια, να συγκεντρώνω ό,τι μπορούσα. Μάλιστα, με το πέρασμα του χρόνου, κι έχοντας πια κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου εκεί, κατόρθωσα να μάθω, ζητιανεύοντας πληροφορίες, για όλες τις δουλειές και τις ραδιουργίες, άλλες χαριτωμένες κι άλλες θλιβερές, ανάλογα με τον τρόπο που έγινε καθεμιά και το κατά πως το...
Οι παλιοί ναυτικοί ή ολόκληρη η αλήθεια για τις αμφιλεγόμενες περιπέτειες του καπετάν Βάσκο Μοσκόζο ντε Αραγκάο, πλοιάρχου του εμπορικού ναυτικού
Amado Jorge 1912-2001
Εξάντας (2004)
Το μυθιστόρημα αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε σε ενιαία αρχικά έκδοση μαζί με τη νουβέλα "Ο πρώτος και ο δεύτερος θάνατος του Κινίνου του Μπέκρου" -υπό τον τίτλο "Οι παλιοί ναυτικοί, δύο ιστορίες από την προκυμαία της Μπαΐας"- με έναν από τους μακρύτερους τίτλους στην ιστορία της λογοτεχνίας. Ο Ζόρζε Αμάντο περιγράφει την άφιξη κάποιου Βάσκο Μοσκόζο στο Περιπέρι, προάστιο του Σαλβαδόρ της Μπαΐας, και τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται σιγά-σιγά σε διασημότητα του τόπου χάρη στις θαλασσινές του ιστορίες. Αφήγηση φανταστικών ή βιωμένων περιπετειών, αποτύπωση της ακαταμάχητης έλξης π...
Ο πρώτος και ο δεύτερος θάνατος του Κινίνου του Μπέκρου
Amado Jorge 1912-2001
Εκδόσεις Καστανιώτη (2001)
Ο ευυπόληπτος πολίτης Ζοακίμ Σουάρες ντα Κούνια αποφασίζει να αποτινάξει το ζυγό της αυταρχικής συμβίας του. Εξαφανίζεται και παραδίνεται σε μια άσωτη ζωή με το όνομα "Κινίνος ο Μπέκρος". Κάποτε, όταν πεθαίνει πραγματικά, η οικογένεια του τον εκδικείται. Ο νεκρός όμως δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα, αφού πρέπει ο καθείς να κάνει κουμάντο στην κηδεία του.
Η Ντόνα Φλορ και οι δύο σύζυγοί της
Amado Jorge 1912-2001
Περίπλους (2001)
Η Φλορίπεντις, περισσότερο γνωστή στην Μπαΐα ως ντόνα Φλορ, μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα στη διεύθυνση της δημοφιλούς σχολής μαγειρικής "Γεύση και Τέχνη", που χαίρει της εκτίμησης των κυριών της υψηλής βραζιλιάνικης κοινωνίας, και τη συζυγική ζωή της με τον Βαντίνιου, διαβόητο γλεντζέ, σπάταλο, "χαμένο κορμί", αλλά πολύ ερωτικό άντρα. Η ζωή της αλλάζει όταν ο Βαντίνιου, μια ηλιόλουστη Κυριακή του καρναβαλιού, σωριάζεται νεκρός μέσα στο μεθύσι του. Χήρα στα τριάντα της, η ντόνα Φλορ παντρεύεται τότε, όπως άλλωστε είχε προβλέψει η πιο διάσημη χαρτορίχτρα της πόλης, με το φι...
Η ανακάλυψη της Αμερικής από τους Τούρκους
Amado Jorge 1912-2001
Εκδόσεις Καστανιώτη (1999)
Το σύντομο αυτό μυθιστόρημα είναι ένα ερωτικό παραμύθι αφιερωμένο στους Άραβες που έφτασαν στη Βραζιλία στις αρχές του αιώνα, με σκοπό να εξημερώσουν την παρθένα βλάστηση και να χτίσουν τον πολιτισμό του κακάου... Με υλικά τους στίχους, τις συνήθειες αλλά και τις γεύσεις που έφεραν από τις αραβικές τους πατρίδες, ο Ζόρζε Αμάντο διηγείται την ιστορία ενός παράταιρου προξενιού, θέλοντας να κατανοήσει "αυτό το μυστήριο που κάνει ακαταμάχητες κάποιες γυναίκες όμορφες ή άσχημες"... Από τα πιο πρόσφατα έργα του μεγάλου Βραζιλιάνου συγγραφέα.
Κακάο
Amado Jorge 1912-2001
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (1992)
Βραζιλία, η χώρα του κακάο· εκεί που οι άνθρωποι αφήνουν τα κορμιά και τις ψυχές του να γίνουν παρανάλωμα στον καυτό ήλιο και σε παθιασμένους έρωτες. 1929. Στις απέραντες φυτείες οι εργάτες δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Σε μια απ' αυτές, στη φυτεία του "βασιλιά του κακάο" Μανέ Φραζέλο, ο Ζοζέ Κορνέιρο, ένας ονειροπόλος νέος, διωγμένος από την πατρίδα του, πασχίζει να επιβιώσει ανάμεσα σ' ένα εξαθλιωμένο πλήθος εργατών που πολλές φορές φτάνουν μέχρι το φόνο για να υπερασπιστούν τα δίκια τους. Εκεί ερωτεύεται τη Μαρία, την κόρη του Μανέ Φραζέλο. Ο έρωτας που γεννιέται...
Οι καπετάνιοι της άμμου
Amado Jorge 1912-2001
Πορεία (1992)
Μια φωνή που καλεί τον Πέντρο Μπάλα. Όπως η φωνή του Θεού καλούσε το Ζαχαρένιο, η φωνή του μίσους τον Κουτσό, όπως η φωνή των σερτανέζων καλούσε τον Απαλοχέρη στη συμμορία του Λαμπιάο. Μια φωνή παντοδύναμη, πιο δυνατή από κάθε άλλη, μια φωνή που διασχίζει την πόλη και ανεβαίνει από όλα τα σημεία, μια φωνή που φέρνει μαζί της τη γιορτή, που σταματάει τον χειμώνα και φέρνει την άνοιξη. Φωνή που καλεί τον Πέντρο Μπάλα και τον παρασέρνει στη μάχη. Φωνή, που βγαίνει από όλους τους πεινασμένους της πόλης, από όλους τους δυστυχισμένους της πόλης. Φωνή που φέρνει το πιο μεγάλο καλό...
Οι δρόμοι της πείνας
Amado Jorge 1912-2001
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)
Όταν η ληστρική εκμετάλλευση της γης από τους μεγάλους γαιοκτήμονες εξαντλήσει τα χώματα, οι χωριάτες, που μια ολόκληρη ζωή δούλευαν σ' αυτά πλουτίζοντας με τον ιδρώτα τους τ' αφεντικά, δεν έχουν άλλη λύση. Ανέστιοι, άποροι, απροστάτευτοι, θα πάρουν κοπαδιαστά τους δρόμους για τις μεγάλες πολιτείες του Νότου με την ελπίδα να βρουν στις φάμπρικες το κομμάτι το ψωμί που τους στέρησε η απληστία κάποιων πλουσίων. Αυτήν ακριβώς την επική πορεία ενός λαού καταγράφει στο μυθιστόρημά του αυτό ο μεγάλος Βραζιλιάνος συγγραφέας Ζόρζε Αμάντο. Και είναι τέτοια η τέχνη και η πνοή τ...