Ροζάκου Κατερίνα
Η Κατερίνα Ροζάκου σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή. Έχει εργαστεί ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, και έχει συμμετάσχει σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα γύρω από τη μετανάστευση. Από το 2012 συνεργάζεται με το Διεθνές Μεταπτυχιακό Θερινό Σχολείο "Πολιτισμοί, Μεταναστεύσεις, Σύνορα" που συνδιοργανώνουν τα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Άμστερνταμ. Από το 2014 εργάζεται ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ όπου πραγματοποιεί έρευνα σχετικά με τις απελάσεις και τη γενικότερη διαχείριση της παράτυπης μετανάστευσης στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ τα μαθήματα "Ανθρωπολογία της Μεσογείου" και "Ανθρωπολογικές Προσεγγίσεις της Ανθρωπιστικής Βοήθειας". Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η πολιτική ανθρωπολογία, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, η ανθρωπιστική βοήθεια, το κράτος, η γραφειοκρατία και η μετανάστευση. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους.
Περιπέτειες της ετερότητας
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2006)
Η έκρηξη της πολιτισμικής διαφοράς σημάδεψε την είσοδο της Ελλάδας στον 21ο αιώνα. Η χώρα ήρθε αντιμέτωπη τόσο με την δική της απωθημένη και ιστορικά καταπιεσμένη ετερότητα όσο και με την ετερότητα των "άλλων", κυρίως των κοντινών της γειτόνων, που άρχισαν να εγκαθίστανται στο εσωτερικό της. Όπως ήταν επόμενο, μακροχρόνιες στάσεις τέθηκαν σε δοκιμασία, ενώ οι διαδικασίες παραγωγής και διαχείρισης της πολιτισμικής διαφοράς ήρθαν στην πρώτη γραμμή του δημόσιου ενδιαφέροντος. Οι εξελίξεις αυτές προσεγγίζονται εδώ μέσα από επιμέρους ερωτήματα: Τι σημαίνει να είναι κανείς Πομάκ...
Μορφές δημόσιας κοινωνικότητας στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα
Συλλογικό έργο
Πανεπιστήμιο Κρήτης (2015)
[...] Ως νεωτερική, γραφειοκρατικοποιημένη και ιεραρχημένη μορφή οργάνωσης των κοινωνικών σχέσεων, οι εθελοντικές συσσωματώσεις ταυτίστηκαν με τα μεσαία στρώματα και την ηγεμονία τους στον χώρο της πόλης, με τη λεγόμενη "αστική κοινωνικότητα". Οι άτυπες συλλογικότητες μελετήθηκαν πολύ λιγότερο. Θεωρήθηκαν επί μακρόν διακριτές μορφές δόμησης των κοινωνικών σχέσεων, που συνδέονται με συλλογικές δράσεις στο επίπεδο της γειτονιάς, της "κοινότητας" ή στους χώρους δουλειάς, συχνά αυθόρμητες και απροσχεδίαστες, χαρακτηριστικό πρωτίστως των εργατικών στρωμάτων. Απασχόλησαν επί...
Ελληνικά παράδοξα
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2013)
Πατρωνία, κοινωνία πολιτών, βία. Λέξεις-κλειδιά της δημόσιας συζήτησης για την Ελλάδα, ωστόσο μονόπλευρα σημασιοδοτημένες. Από την μία πλευρά, η κοινωνία πολιτών έχει εξιδανικευθεί σε πρότυπο πολιτικής συμμετοχής και αντίδοτο στην πελατειακή συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Από την άλλη, η βία έχει εξίσου μονοσήμαντα δαιμονοποιηθεί ως αταβιστική, προπολιτική και ένδειξη καθυστέρησης. Ως μετωνυμίες λοιπόν του καλού και του κακού, κοινωνία πολιτών και βία διαχωρίζονται πλήρως και αντιμετωπίζονται ως αντίθετες. Όμως, κατά παράδοξο τρόπο, τα στερεότυπα τροφοδοτούν και αναπαράγ...
Ελληνικά παράδοξα
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2013)
Πατρωνία, κοινωνία πολιτών, βία. Λέξεις-κλειδιά της δημόσιας συζήτησης για την Ελλάδα, ωστόσο μονόπλευρα σημασιοδοτημένες. Από την μία πλευρά, η κοινωνία πολιτών έχει εξιδανικευθεί σε πρότυπο πολιτικής συμμετοχής και αντίδοτο στην πελατειακή συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Από την άλλη, η βία έχει εξίσου μονοσήμαντα δαιμονοποιηθεί ως αταβιστική, προπολιτική και ένδειξη καθυστέρησης. Ως μετωνυμίες λοιπόν του καλού και του κακού, κοινωνία πολιτών και βία διαχωρίζονται πλήρως και αντιμετωπίζονται ως αντίθετες. Όμως, κατά παράδοξο τρόπο, τα στερεότυπα τροφοδοτούν και αναπαράγ...
Ελληνικά παράδοξα
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2013)
Πατρωνία, κοινωνία πολιτών, βία. Λέξεις-κλειδιά της δημόσιας συζήτησης για την Ελλάδα, ωστόσο μονόπλευρα σημασιοδοτημένες. Από την μία πλευρά, η κοινωνία πολιτών έχει εξιδανικευθεί σε πρότυπο πολιτικής συμμετοχής και αντίδοτο στην πελατειακή συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Από την άλλη, η βία έχει εξίσου μονοσήμαντα δαιμονοποιηθεί ως αταβιστική, προπολιτική και ένδειξη καθυστέρησης. Ως μετωνυμίες λοιπόν του καλού και του κακού, κοινωνία πολιτών και βία διαχωρίζονται πλήρως και αντιμετωπίζονται ως αντίθετες. Όμως, κατά παράδοξο τρόπο, τα στερεότυπα τροφοδοτούν και αναπαράγ...
Από "αγάπη" και "αλληλεγγύη"
Ροζάκου Κατερίνα
Αλεξάνδρεια (2018)
Ένα βιβλίο για την κανονικοποίηση του εθελοντισμού και την κατασκευή του εθελοντή ως ηθικού πολίτη. Οι κρατικές και ευρωπαϊκές πολιτικές γύρω από τον εθελοντισμό στις αρχές του 21ου αιώνα, συμβάλλουν στην ενίσχυση ενός μοντέλου κοινωνικότητας στον δημόσιο χώρο, μιας "κοινωνικότητας πολιτών". Ωστόσο τα σχέδια για την προώθηση του εθελοντισμού είχαν μικρή απήχηση στην Ελλάδα. Βασισμένο σε συμμετοχική παρατήρηση σε δύο οργανώσεις, τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και την Εθελοντική Εργασία Αθήνας, το βιβλίο προτείνει μια εναλλακτική ερμηνεία για την ευρέως νοούμενη "ατροφία" το...