Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ίσως ο πιο εμβληματικός αμερικανός σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου, με φανατικούς οπαδούς και ευγνώμονες επιγόνους, με αντιπάλους και διώκτες ακόμα, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, αν ζούσε σήμερα θα ήταν ενενήντα ενός - κι έχουν περάσει ήδη είκοσι χρόνια από το θάνατό του. Aκόμα κι όσοι έχουν δει λίγο σινεμά, σίγουρα έχουν ακούσει ή είδαν τον "Σπάρτακο", τη "Λολίτα", την κωμωδία "S.O.S. Πεντάγωνο καλεί Μόσχα", το "Κουρδιστό πορτοκάλι", τη "Λάμψη" ή, περισσότεροι ίσως, το "2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος". Οι τελευταίοι μπορεί να έχουν στο νου τους την ιστορία-μύθο των σόσ...

Ποιητικός, λιτός και αφαιρετικός, ο Ταρκόφσκι καταφέρνει να πει με τη σιωπή όσα δεν μπορούν να πουν άλλοι κινηματογραφιστές με τεράστιους διαλόγους. Το βλέμμα του από την αρχή της σταδιοδρομίας του ήταν στραμμένο στην αναζήτηση της αλήθειας, πολιτικής, ιστορικής και φιλοσοφικής. Κυρίαρχα θέματα στο φιλμικό του σύμπαν ήταν η θνητή φύση του ανθρώπου, οι ατέρμονες ανθρώπινες σχέσεις, η φύση, ο Θεός, η προσωπική αρμονία, η μοναξιά και ο θάνατος. Διακρίνεται για την αισθητική ολοκλήρωση των ταινιών του, την εικαστικότητα των πλάνων του, την αρμονία εικόνας και περιεχομένου κα...

Το έργο του Μικελάντζελο Αντονιόνι, επίκαιρο αλλά ταυτόχρονα και διαχρονικό, παραμένει αναλλοίωτο στον χρόνο περιμένοντας από το κοινό να το ανακαλύψει ή να επιστρέψει εκ νέου στο ιδιαίτερο φιλμικό του σύμπαν. Ο Ιταλός σκηνοθέτης προ(σ)καλεί τον θεατή να γίνει κοινωνός του έργου του και να συνδιαλλαγεί μαζί του, μέσα από τις ταινίες μυθοπλασίας του, αλλά και τα αξιόλογα ντοκιμαντέρ του. Ένα Σινεμά, που έχει ως αφετηρία μία Ιταλία κατεστραμμένη. Μία χώρα που προσπαθεί να ορθοποδήσει από τα δεινά που τις επέφεραν οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι που προηγήθηκαν και μάχεται πλέον να...

Ο Ακίρα Κουροσάβα, που γεννήθηκε στη γειτονιά Ομόρι του Τόκιο, στις 23 Μαρτίου 1910, όγδοο και τελευταίο παιδί του δάσκαλου, από γενιά Σαμουράι, Ισάμου και της Σίμα, από γενιά εμπόρων, που παιδί έζησε τον μεγάλο σεισμό του Τόκιο, στα 1923, που άλλαξε τη μοίρα της χώρας του, που έκανε δύο παιδιά με την επίδοξη ηθοποιό σύζυγο του Γιόκο Γιαγκούσι, τον Χιζάο και τη Κάζουκο, πέθανε στη Σεταγκάγια του Τόκιο, στις 6 Σεπτεμβρίου 1998, αφήνοντας τριάντα ταινίες, μερικές από τις οποίες εμφανίζονται στις λίστες με τις καλύτερες του παγκόσμιου κινηματογράφου. "Είμαι κατασκευαστής ταινι...

Η έκδοση κυκλοφορεί με αφορμή την πλήρη ρετροσπεκτίβα του έργου του Λουκίνο Βισκόντι, που διοργανώθηκε από το 30ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου στην Αθήνα (18 Οκτωβρίου - 1 Νοεμβρίου 2017). ** Μαρξιστής; Αριστοκράτης; Νεορεαλιστής; Στιλίστας; Ποιος αλήθεια ορισμός θα ταίριαζε καλύτερα για τον Λουκίνο Βισκόντι; Πιστεύουμε πως ο καθένας περιγράφει και μια πλευρά του εκπληκτικού, ανεξιχνίαστου ακόμη, μέχρι σε ένα βαθμό, ταλέντου του. Αυτές τις πλευρές ελπίζουμε να φωτίσει το αφιέρωμα αυτό στο πλούσιο, αν και λιγοστό, κινηματογραφικό του έργο. 14 κριτικά κείμενα γ...

Σύντομες μυθοπλασίες, ημερολόγια, σημειώσεις τρίτων, ένας θεατρκού τύπου μονόλογος, αυθιστορήσεις και ψυχολογικά πορτρέτα απαρτίζουν την ανά χείρας συλλογή διηγημάτων του Τάσου Γουδέλη.

Η έκδοση κυκλοφορεί με αφορμή την πλήρη ρετροσπεκτίβα του έργου του Αντρέι Ταρκόφσκι για τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τον θάνατό του, που διοργανώνεται από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου στο 29ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου στην Αθήνα (16-27 Νοεμβρίου 2016). Εικόνες και κομμάτια εικόνων, θραύσματα αστρικών ονείρων που εκρήγνυνται αενάως σ’ ένα μακρυνό στερέωμα, χρωματιστές υπόνοιες και μαυρόασπρες βεβαιότητες οι επτά ταινίες του Αντρέι Ταρκόφσκι, απόμειναν στον κόσμο μας υπομνήματα δια του κινηματογράφου ενός άλλου κόσμου. Και σαν ο ποιητής τους έφυγε...

Η έκδοση κυκλοφορεί συνοδεία dvd, με αφορμή τα 40 χρόνια της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου που "γιορτάστηκαν" με εκδηλώσεις στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (Αθήνα), στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στο 29ο Κινηματογραφικό Συνέδριο της ΟΚΛΕ (Καλαμάτα). Τα 40 χρόνια της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου παρουσιάζουν σε μια καλαίσθητη έκδοση που επιμελήθηκαν οι εκδόσεις Vakxikon.gr, τις 10 καλύτερες ελληνικές και τις 10 καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της 40ετίας (1975-2015), όπως προέκυψαν από την ψηφοφορία που διεξήχθη μεταξύ των Ελλή...

Τα 22 διηγήματα της συλλογής αφηγούνται με τον τρόπο τους "μικρές ιστορίες", οι οποίες επιχειρούν να αποδώσουν ελλειπτικά, χωρίς άσκοπες περιγραφικότητες, περίπου "μετέωρες" καταστάσεις. Το ποιητικό ζητούμενο κυριαρχεί μέσα σε τόνους μινιμαλιστικούς και σκηνικά όπου η λεπτομέρεια μεγεθύνεται ανησυχητικά ή ειρωνικά. Πρόσωπα (συνήθως το υποκειμενικό βλέμμα) και καταστάσεις δεν υπακούουν αυστηρά στις επιταγές της κλασικής δραματουργίας, ενώ το σύνολο συντίθεται από ποικιλία θεματικών μοτίβων, τα οποία επιχειρούν να συλλάβουν τα φευγαλέα παράδοξα μικρών και μεγάλων "αντινομ...

Ο Τάσος Γουδέλης, έπειτα από το "διάλειμμα" ενός μυθιστορήματος ("Οικογενειακές ιστορίες"), επανέρχεται στο χώρο της δηλωμένης του προτίμησης, αυτόν του διηγήματος. Η μικρή φόρμα, όπως την αντιλαμβάνεται ο Τάσος Γουδέλης, οφείλει να είναι "εναρμονισμένη με την ενδιάθετη γραφή, την ελευθερία και την εσωτερικότητα". Τα περισσότερα από τα κείμενα του βιβλίου υπηρετούνται από μία "μετααφηγηματική, ταυτοτική γραφή, μπροστά στον καθρέφτη του υποσυνειδήτου", από "έναν πλάγιο λόγο χωρίς παρεκκλίσεις... χωρίς εξωτερική εξέλιξη ορατή", η οποία παρακολουθεί την "άχρονη ροή της σ...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος "Σε σκοτεινούς δρόμους: το φιλμ νουάρ στον ελληνικό κινηματογράφο", που οργανώθηκε από το 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 16-25 Νοεμβρίου 2007, με επιμέλεια του Αλέξη Δερμεντζόγλου και συντονισμό των Ελένης Ανδρουτσοπούλου, Χαράς Παπαδημητρίου και Έλενας Χριστοπούλου. Περιέχονται τα κείμενα: - Δέσποινα Μουζάκη, "Ένα ξένο είδος που έγινε ελληνικό" (πρόλογος) - Αλέξης Ν. Δερμεντζόγου, "Είναι δικές μας, πιστέψτε το (τες)" (εισαγωγή) - Πάνος Κοκκαλένιος, "Αναζητώντας τα ίχνη του φιλμ νουάρ στον ελληνικό κιν...

Η αφήγηση πέθανε... Ζήτω η αφήγηση! Τόσο το καλύτερο, βέβαια, και για την αφήγηση και για το κείμενο του Τάσου Γουδέλη. Δεν εννοώ τη "μια και μόνη ιστορία" αλλά γενικά το χρόνο μέσα στο λόγο ή στο κείμενο, αυτόν που κάνει την/τις ιστορία/ες. Περίπου βάναυσα εννοώ το "στόρι". Για πρώτη φορά στην πρόζα του Τ.Γ. υπάρχει σαφώς κάτι τέτοιο, όσο και αν είναι ποιητικά δεσμευμένο, υπονομευμένο, όχι πάντως διαλυμένο, υποθετικό και αβέβαιο, φασματικό, λανθάνον όπως στα διηγήματά του. Αυτούσιο· μπορεί κανείς να το συμπυκνώσει σε περίληψη. Και να ξεχωρίσει δευτερεύοντα, εξαρτημένα υπο-...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της αναδρομής στο έργο του Patrice Chereau, που διοργανώθηκε από το 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (18-27 Νοεμβρίου 2005). Περιέχονται τα κείμενα: - Δέσποινα Μουζάκη, "Ένας σκηνοθέτης των συγκρούσεων" Ο κινηματογράφος του Patrice Chereau - Μπάμπης Ακτσόγλου, "Patrice Chereau, ένα σινεμά του σώματος" - Κωνσταντίνος Κυριακού, "Παραλλαγές της μορφής του πλάνου" - Τάσος Γουδέλης, "Μεταξύ θεάτρου και κινηματογράφου" Οι ταινίες - Μπάμπης Ακτσόγλου, ""Η σάρκα της Ορχιδέας": Η σάρκα της serie noire" - Μαρία Γαβαλά, ""...

Αν μένουν κάποιες αξεπέραστες αξίες από τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο είναι η προσοχή, ο σεβασμός, η προστασία, η ανάδειξη, η σκέψη, στοιχεία με τα οποία κατοχύρωσε την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα των δημιουργών του. Ο Κώστας Σφήκας είναι ένας σκηνοθέτης που δοκίμασε, θα έλεγε κανείς στα άκρα, τις ανοχές και τις αντοχές της κινηματογραφικής δημιουργικότητας, στοχάστηκε και μόχθησε για μια άλλη, εντελώς ριζοσπαστική και αποκλίνουσα από το συνήθη αφηγηματικό σινεμά, προσέγγιση του κινηματογραφικού πολιτισμού. Σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες θα ήταν ένας απόκληρος...