Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το OuLiPo [Ouvroir de Litterature Potentielle (Εργαστήριο Δυνητικής Λογοτεχνίας)], ένα από τα πιο συναρπαστικά και κυριολεκτικώς ψυχαγωγικά λογοτεχνικά κινήματα του 20ού αιώνα, γεννήθηκε στη Γαλλία, το 1960, από τους Raymond Queneau και Francois Le Lionnais, και γρήγορα στρατεύτηκαν στις τάξεις του σημαντικοί συγγραφείς και καλλιτέχνες, Γάλλοι και μη, ανάμεσα στους οποίους εξέχουσα θέση κατέχουν ο Jacques Roubaud, ο Jacques Bens, o Marcel Benabou, o Marcel Duchamp, o Αμερικανός Harry Mathews, ο Ιταλός Italo Calvino και, εξοχότερος όλων, ο Αναγεννησιακός Georges Perec. Το Ou...

"Άνοιξα την πόρτα της σουίτας. Ο Αντόνιο δεν είχε κλείσει τις δίφυλλες πόρτες ανάµεσα στα σαλόνια µας, κι είδα µια σχισµή φως κάτω από την πόρτα της κάµαράς του. Έκανα ένα βήµα µέσα στο σκοτεινό δωµάτιο κι έκλεισα σιγά την πόρτα πίσω µου. Είδα το σακάκι πάνω στην πολυθρόνα, πήρα το πορτοφόλι και ξανάβαλα τη φωτογραφία στη θέση της και το σακάκι στην πολυθρόνα. Και τότε, ακούω: Το τρίξιµο του κρεβατιού, τη ζωική και ρυθµική οιµωγή του σοµιέ, τη φωνή µιας γυναίκας που µου είναι άγνωστη, τη φωνή της Ιρέν, µια φωνή που βογκάει, που πνίγει µια κραυγή αλλά µετά δεν µπορεί να τ...

"Της αρέσει η φωνή του στο τηλέφωνο, ο τρόπος του να "τραβάει" λίγο τις λέξεις, να επιβραδύνει το ρυθμό, την προβληματίζουν ο τρόπος του σαν να ψάχνει τα λόγια του, η αυτοσυγκέντρωσή του, οι δισταγμοί του. Της αρέσουν η χροιά της φωνής του, το τίμπρο της, οι εκφράσεις του που είναι σαν να τις έχει γραμμένες. Διακρίνει σ' αυτές μια ένταση, κι αυτή η ένταση τη διαπερνά, σ' αυτήν διαβάζει την ουσία της ζωής, κάτι που φέρει ο ίδιος, μέσα του, όχι κάτι που θα του το γεννήσει αυτή. Αυτός ο άνδρας δεν της οφείλει τίποτα. Δεν περίμενε εκείνην για να ζήσει, και το ανοίκειο ενός ανδρ...

Ο Ερβέ Λε Τελιέ ξάπλωσε πάνω στο τραπέζι της ανατομίας του τον πιο διάσημο ζωγραφικό πίνακα όλων των εποχών και τον διέλυσε σε 99 ευφάνταστα αφηγηματικά pixels. Αφέντρα μαύρη γάτα με εννιά ουρές κι όλα τα απαραίτητα σύνεργα, σε περιμένει να σε υποτάξει στο χώρο της. Μπότες σπιρούνια κι ένα χαμόγελο που κρύβει πολλά. Έλα και καλά να πάθεις. Μόνα Λύσσα.

Ένας δημοσιογράφος δημοσιεύει συνταγές για ζυμαρικά υπογράφοντας με ψευδώνυμο. Δέχεται μια επιστολή από έναν συνονόματό του αναγνώστη. Του απαντά πάντα με ψευδώνυμο. Σε λίγο, κι άλλος συνονόματος του γράφει. Συνονόματοι (ή ψευδώνυμοι) οι αναγνώστες πληθαίνουν και αρχίζει μια ανεπανάληπτη σύγχυση ταυτοτήτων.

Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσεις τα γέλια σου όταν κάποιος υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ σού συστηθεί ως προϊστάμενος των λαχανικών ή των κατεψυγμένων. Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως, αν ήμουν καθηγητής σχεδίου, θα ζητούσα από τους μαθητές μου να σχεδιάσουν τα πόδια της Τζοκόντας. Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως ευτυχώς που κουφός ήταν ο Μπετόβεν και όχι ο Μότσαρτ. Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως μια ηλίθια είναι λιγότερο ηλίθια από έναν ηλίθιο. Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως κανείς δεν εκπλήσσεται που ακούει μονολόγους στο θέατρο, τη στιγμή που μόνο οι παλαβο...