Κάλμπαρη Μαριάννα
Η Μαριάννα Κάλμπαρη είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης-Κουν και του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV-φιλολογία και επικοινωνία). Στο Παρίσι σπούδασε επίσης υποκριτική στο στούντιο του Α. Βουτσινά και σκηνοθεσία στο Charpentier Art Studio. Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις, εργάστηκε ως ηθοποιός στο θέατρο, έχει εμφανιστεί στον κινηματογράφο και την τηλεόραση και έχει διδάξει θέατρο στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στη Σχολή Μωραΐτη. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει υποκριτική στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης-Κάρολου Κουν.
Νέο γαλλικό θέατρο
Συλλογικό έργο
Άγρα (2016)
Οι εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας, δημοσιεύουν έργα των πλέον καταξιωμένων σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων της Γαλλίας, με σκοπό να εμπλουτίσουν τη σύγχρονη θεατρική βιβλιογραφία και το ρεπερτόριο των ελληνικών θεάτρων. Πολλά από τα έργα αυτά έχουν ήδη ανέβει στην ελληνική σκηνή. Ο παρών τόμος περιέχει έργα του Ζοέλ Πομμερά, του Φιλίπ Μινυανά και του Ένζο Κορμάν. Για τον πέμπτο τόμο της συλλογής του Νέου Γαλλικού Θεάτρου, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε σημαντικούς συγγραφείς του σύγχρονου γαλλικού θεάτρου, του τόσο γόνιμου από τη στιγμή που συν...
Το νησί των σκλάβων
Marivaux Pierre Carlet de Chamblain de 1688-1763
Κάπα Εκδοτική (2015)
Νιώσε τι σημαίνει πόνος για να μάθεις επιτέλους ότι υπάρχουν όρια σ' αυτά που μπορούν να υποφέρουν οι άνθρωποι και τα όρια αυτά δεν έχουν δικαίωμα να τα ξεπερνάμε. "Στις 5 Μαρτίου του 1725 παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό του Παρισιού το έργο του Πιερ ντε Μαριβώ, Το νησί των σκλάβων. Λίγα μόλις χρόνια πριν ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ δημοσιεύει το "Κοινωνικό Συμβόλαιο" και ενόσω το κίνημα του Διαφωτισμού βρίσκεται στην καλύτερή του στιγμή, ένας γάλλος κωμωδιογράφος έρχεται να προτείνει τη δική του αντισυμβατική, για τα δεδομένα της εποχής, θέαση της κοινωνικής πραγματικότητας...
Παίγνια
Συλλογικό έργο
Futura (2011)
Το βιβλίο αυτό προέκυψε ύστερα από πρόσκληση σε συγγραφείς και ποιητές να συμμετάσχουν σε ένα λογοτεχνικό-εικαστικό εγχείρημα σχετικά με το πώς μια εικαστική εικόνα μπορεί να γεννήσει λογοτεχνικό, ποιητικό, θεατρικό λόγο. Οι συγγραφείς κλήθηκαν να γράψουν ένα κείμενο, σε οποιαδήποτε μορφή και έκταση, όπως ιστορία, διήγημα, ποίημα, μονόπρακτο, ως και λεζάντες, με ερέθισμα τις εικαστικές μου εικόνες, στις οποίες κι εγώ αφηγούμαι έμμεσα προσωπικές "ιστορίες". Στόχο ήταν να προκύψει στο τέλος ένα αμάλγαμα λογοτεχνικών κειμένων με διαφορετικές προσωπικές γραφές αλλά με κοινού...