Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το πρώτο μέρος αφορά στο εθνικό και πολιτικό γίγνεσθαι του Δεσποτάτου του Μυστρά-Μορέως, των απαρχών του ελληνικού κράτους, εδραζομένου στη λαϊκή αυτοπεποίθηση, η οποία συνδέεται με την πνευματική πρωτοπορία του τόπου και την πολιτική ηγεσία του· μια διηνεκής αντίσταση, είτε ως ελευθερία εν προόδω στα χρόνια της κρατικής αυτονομίας του Μυστρά, είτε στο καθεστώς της δουλείας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, που οδήγησε στην ανώτατη έκφρασή της, την Επανάσταση του 1821... Οι εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, ως συμβολή στην εθνική και κοινωνική μας...

Aν τα πεπραγμένα του ένοπλου δωσιλογισμού είναι σχεδόν αδύνατο ν' αμφισβητηθούν από οποιονδήποτε καλόπιστο ερευνητή της θυελλώδους δεκαετίας του '40, δεν συμβαίνει το ίδιο με το κοινωνικό και -ιδίως- το οικονομικό υπόβαθρο του ίδιου φαινομένου. Το διαπιστώσαμε για μιαν ακόμη φορά κατά την ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Κορωπί (8/10/2016), με αντικείμενο την κατοχική εμπειρία της ευρύτερης περιοχής των Μεσογείων και της Λαυρεωτικής. Μια Ημερίδα που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία, με το αμφιθέατρο του εκεί δημαρχείου να έχει ξεχειλίσει από το (ως επί το πλείστον ντόπιο)...

Το βιβλίο περιέχει σπάνιο αρχειακό φωτογραφικό υλικό του μεγάλου βιομηχανικού μεταλλευτικού και μεταλλουργικού κέντρου που υπήρξε το Λαύριο, καλύπτει την περίοδο από τα μέσα του 19ου έως τα μέσα του 20ού αι., και συνοδεύεται από άρτια ιστορική τεκμηρίωση.

Τα "Λαυρεωτικά", η διαμάχη της ελληνικής κυβέρνησης με τη γαλλοϊταλική εταιρεία Roux et Cie για την εκμετάλλευση των εκβολάδων του Λαυρίου, αποτέλεσαν το υπ' αριθμόν ένα ζήτημα της επικαιρότητας της ελληνικής κοινωνίας και του Τύπου από το 1869 έως το 1873. Η διένεξη, αφού προκάλεσε την επέμβαση της γαλλικής και της ιταλικής κυβέρνησης και πολιτική κρίση στην Ελλάδα, λύθηκε με την αγορά όλων των δικαιωμάτων επί των σκωριών και εκβολάδων και των εγκαταστάσεων της εταιρείας από Ελληνες κεφαλαιούχους με επικεφαλής τον Ανδρέα Συγγρό. [...] Μέσα από τις σελίδες τού "Ε Ιστορικ...

[...] Ζούμε σε έναν τόπο με μεγάλη ιστορική και μνημειακή πυκνότητα- ιδιαίτερα σήμερα με τις συνενώσεις των όμορων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμος Κερατέας, Κοινότητα Αγ. Κωνσταντίνου) και τις αναγκαίες διοικητικές μεταβολές η περιοχή του Λαυρείου με την ευρύτερη σημασία της η Λαυρεωτική εγγίζει την έκταση, όπου στα αρχαία και νεότερα χρόνια αναπτύχθηκαν τα μεταλλευτικά και μεταλλουργικά έργα- η ιστορική-πολιτιστική σημειολογική ταυτότητα της Λαυρεωτικής ολοκληρώνεται, είναι απόλυτη και διεθνής με κοινά, σήμερα, γεωγραφικά, οικονομικά, συγκοινωνιακά και αναπτυξιακά...

Στο αρχείο του πατέρα μου, Γιώργου Κ. Μάνθου, βρήκα την πρωτότυπη έκδοση (δύο αντίτυπα) στα ελληνικά του πονήματος της Margaret Elizabeth Countess of Jersey (Κόμισσα της Γερσέης), το οποίο αναφέρεται στο αρχαίο και νεότερο μεταλλευτικό Λαύρειο, όπως και ορισμένες σημειώσεις του από έρευνα, που είχε ξεκινήσει, πάνω σ' αυτό. Η Αγγλίδα περιηγήτρια επισκέφθηκε το Λαύρειο το 1888, δημοσίευσε το κείμενό της την ίδια χρονιά στο Λονδίνο και ο Α. Κορδέλλας, γενικός διευθυντής της Εταιρείας Μεταλλουργείων Λαυρείου (Ελληνική Εταιρεία), το έδωσε να μεταφρασθεί στα ελληνικά και φρόντισε...

Aρχαίες πέτρες και αρχαίες σκουριές, καταπονημένα μεταλλεία με τις σκοτεινές τους στοές, απόκοσμες λεπτομέρειες από βιομηχανικά κτίρια και μηχανήματα - όλα αυτά στο φόντο ενός πανάρχαιου αττικού τοπίου, στα ανεξάντλητα χώματα του Λαυρίου, ιδού ο κρυμμένος κόσμος που ο Γιάννης Ιακωβίδης ανακάλυψε στο βάθος του χρόνου και που ανάγλυφα αποτύπωσε με το οξυδερκές φωτογραφικό του βλέμμα. Οι δραματικής έντασης φωτογραφίες του Γιάννη Ιακωβίδη, κάποτε αισθαντικά μελαγχολικές, κάποτε απρόσμενα συνταρακτικές, αψευδείς μάρτυρες της ψυχής ενός κόσμου που χάθηκε ανεπιστρεπτί, ενός κόσ...

Οι απόψεις του Franz Fritz von Ducker (1827-1892) ερευνητή των μεταλλείων της Πρωσίας και του Bernhard von Cotta (1808-1879) καθηγητή της Γεωλογίας στην Ακαδημία Μεταλλειολογικών Σπουδών του Freiberg της Σαξωνίας. Ως "λαυρεωτικό ζήτημα" είναι γνωστό στη νεοελληνική ιστοριογραφία το ζήτημα, που είχε σχέση με το νομικό καθεστώς (δικαίωμα ιδιοκτησίας-παραχώρησης και της συνεπαγόμενης φορολογίας) των καταλοίπων της αρχαίας μεταλλείας τού Λαυρείου, των εκβολάδων, των φτωχών μεταλλευμάτων, τα οποία είχαν "εκβάλει"-εξορύξει οι αρχαίοι, είτε, ως χονδρά, εντός των υπογείων έργω...

Η Καμάριζα ή Άγιος Κωνσταντίνος, η αρχαία αττική Μαρώνεια, ευρίσκεται 3 χλμ. ΔΒΔ της πόλης του Λαυρίου, σε περίοπτη θέση, σε υψόμετρο 252m, στο κέντρο της ενδοχώρας της Λαυρεωτικής γης, και συνδέεται με εξαίσιες εσωτερικές διαδρομές προς το Σούνιο, Λεγραινά, Ανάβυσσο, Κερατέα, τον Θορικό και το Λαύριο· προς το άκρο της ΝΑ Αττικής, η Καμάριζα, είναι τοποθετημένη σε ένα από τα καλύτερα σημεία του σωζόμενου αττικού τοπίου, σε μια συστάδα δασωμένων λόφων. Η Καμάριζα, για αιώνες η καρδιά των μεταλλευτικών έργων του Λαυρίου, το ασίγαστο κέντρο μιας πλουτοφόρας μεταλλευτικής δρ...

[...] Αυτή η δίγλωσση έκδοση πιστεύω ότι θα είναι πολύ χρήσιμη και στον Έλληνα και ξένο επισκέπτη και θα του δώσει το έναυσμα να συνομιλήσει με τη φύση και την ιστορία του Λαυρίου, απ' τον Θορικό μέχρι το Σούνιο και τα Λεγραινά, αλλά και με τους σημερινούς ανθρώπους του. [...] (από τον πρόλογο, Δημήτρης Λουκάς, δήμαρχος Λαυρεωτικής, πρόεδρος της ΔΕΑΛ)

Πρόκειται για εργασία συγκέντρωσης και οργάνωσης έντυπου υλικού, μεγάλου όγκου, από ποικιλία πηγών, διασκορπισμένου σε αρχεία εταιριών, βιβλιοθήκες, οργανισμούς, ιδιωτικές συλλογές, καθώς επίσης και των μεταλλευτικών-μεταλλουργικών καταλοίπων του Λαυρίου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι προφορικές μαρτυρίες. Πρόκειται, επίσης, για εργασία βάσης από την οποία μπορεί να προκύψουν άλλες εργασίες: 1) εμβάθυνσης και ερμηνείας που αφορούν στην ιστορία της χώρας τη συγκεκριμένη περίοδο, 2) συσχέτισης, σύγκρισης και σύνδεσης του μεταλλευτικού τομέα με την ιστορία της χώρας και την...

Το σημερινό και μελλοντικό λιμάνι του Λαυρίου είναι συνέχεια ενός ιστορικού λιμανιού πολύ σημαντικού. Αυτό το ιστορικό βάρος του θέλουμε να αναδείξουμε με την παρούσα έκδοση. Η στρατηγική γεωγραφική θέση του λιμανιού των "εργαστηρίων", όπως ονομαζόταν, είναι αυτή που, και στην αρχαιότητα και στα νεότερα χρόνια, επέβαλε την αξιοποίησή του. Σήμερα, τόσον εμείς όσο και η πολιτεία, κατανοώντας αυτό το γεγονός, το θεωρούμε εθνικής σημασίας. Αγωνιζόμαστε για ένα σύγχρονο λιμάνι, το οποίο εκ των πραγμάτων αποτελεί την πιο κοντινή "εξέδρα" της Αττικής και της ηπειρωτικής Ελλάδα...