Ευσταθιάδου - Τσιλιμάγκου Σούλα
H Σούλα Eυσταθιάδου (1927-2008) γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς Καππαδόκες οι οποίοι έζησαν τον ξεριζωμό από τα μέρη τους. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία, όπου και αρίστευσε. Ασχολήθηκε συγγραφικά με την ελληνική λογοτεχνία και το 1960 εκδόθηκε το πρώτο της διήγημα, "Σπιναλόγκα". Πολύ αργότερα, σε μεγάλη ηλικία, ξεκίνησε τη συγγραφή έργων με θέμα τη Μικρά Ασία, αφού προηγουμένως την είχε περιηγηθεί τέσσερις φορές. Ολοκλήρωσε την "Καππαδοκία" το 2006 κι ενώ είχε προλάβει να γράψει ένα μέρος από το βιβλίο της "Tαρσός Kιλικίας" (1η έκδοση το 2009, από τις εκδόσεις Γόρδιος). Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα προσφυγικό περιβάλλον στο οποίο γονείς, συγγενείς και φίλοι συζητούσαν συχνά τόσο για τα προβλήματα, τις χαρές και τις λύπες που βίωναν ως πρόσφυγες, όσο και τις αναμνήσεις τους από την πατρίδα τους, την Καππαδοκία. Με τη ζωντάνια, την περιέργεια και την έντονη κοινωνικότητα που τη διέκριναν, η Σούλα Eυσταθιάδου ήταν σε θέση να έχει τόσα ακούσματα όσα μόνο οι πρώτης γενιάς πρόσφυγες θα μπορούσαν να έχουν.
Καππαδοκία
Ευσταθιάδου - Τσιλιμάγκου Σούλα
Κέδρος (2014)
Καππαδοκία, τέλη του 19ου αιώνα. Η Κλειώ γεννήθηκε στην Καισάρεια, παντρεύτηκε και έζησε στη γειτονική Μουταλάσκη μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών και τον ξεριζωμό του 1924. Με αραμπά Καραμάνι-Μερσίνα, με πλοίο για Κέρκυρα, οδικώς στην Αθήνα... και προσφυγιά. Μια ζωή που εξελίχθηκε σ' έναν αγώνα για την επιβίωση, για την εξασφάλιση δουλειάς και στέγης, για το δικαίωμα στη διασκέδαση, για τη διατήρηση της προσωπικής αξιοπρέπειας. Ο γάμος της Κλειώς στη Μουταλάσκη το 1895 είναι η απαρχή της αφήγησης. Η φιλία δύο νέων, η επιθυμία του ενός να παντρευτεί την αδελφή του άλλου,...
Ταρσός Κιλικίας
Ευσταθιάδου - Τσιλιμάγκου Σούλα
Γόρδιος (2012)
"...Στον καιρό των τελευταίων Ελλήνων η Ταρσός ήταν αρκετά προοδευμένη πόλη. Στα 1913 είχε ηλεκτροφωτισμό. Στο ποτάμι είχε μια γεννήτρια ρεύματος που έδινε στο φως εξωτερικό στους μαχαλάδες και στους δρόμους. Στο "Μιλιέτ Μπαχτσέ" (= Εθνικός Κήπος) υπήρχε κινηματογράφος που λειτουργούσε απ' τα 1916 - 17. Υπήρχε θέατρο όπου έπαιζαν περιοδεύοντες θίασοι και καφενεία, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία. Είχε τουρισμό και κίνηση, ρομαντικούς περιπάτους κλπ. Στην άκρη της πόλης ήταν ο σταθμός του τρένου. Όλοι οι γιατροί και φαρμακοποιοί της Ταρσού ήταν Χριστιανοί. Ο περίφημος γιατρός Εμ...
