Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[ 1 ] (μιλάει αυτός) σε ένα ξύλινο παγκάκι Ένας σωρός από ρούχα, που κρύβει ένα σώμα Ξεπροβάλλει ένα αλλόκοτο κεφάλι γυναίκας μαλλιά που κάποτε ήταν βαμμένα κόκκινα Απ’ το σκισμένο φόρεμα της, προβάλλει μια νερουλιασμένη αχάιδευτη σάρκα Βάφει τα χείλη της με μανιασμένες επαναλαμβανόμενες κινήσεις Το χρώμα κυλάει, μαζί με ένα ακατάληπτο βουητό λέξεων μικρά γέλια σαν σπασμένα γυαλιά Κροταλίζουν στον αέρα... [ 2 ] (αυτή, πλησιάζει σε μια μισοσκισμένη αφίσα ενός σταρ) Ήρθες; το ήξερα ότι θα έρθεις! Έλα αγκάλιασέ με αγάπη μου, άγγελέ μου, δολοφόνε μου...

Η ΔΑΦΝΗ ΑΝΥΠΟΔΗΤΗ Τα πόδια μου γυμνά. Πατώ χώμα και πέτρες. Νιώθω ένα σκουλήκι να συστρέφεται μες στο έδαφος. Νιώθω ένα σπόρο να μισανοίγει. Νιώθω τον καλπασμό μακρινών αλόγων. Ένα κόκκινο ψάρι κολυμπάει σ' ένα υπόγειο, βαθύ ποτάμι.

Στα πρακτικά του εικοστού έβδομου Συμποσίου ειδικοί ερευνητές από ποικίλους επιστημονικούς χώρους και δημιουργοί, λογοτέχνες και μη, μελετούν επιστημονικά και αισθητικά, ιστορικά και συγχρονικά την αναγκαιότητα, τη σκοπιμότητα, τη λειτουργικότητα, τη λειτουργία, ή μη, της ποίησης σε αναφορά με την οντολογική, ανθρωπολογική και πολιτισμική της φύση. Οι δύο τελευταίες εισηγήσεις της Κυριακής αφιερώνονται στον Διονύσιο Σολωμό και τον Νίκος Εγγονόπουλο, επ' ευκαιρία της επετείου των 150 χρόνων από το θάνατο και των 100 χρόνων από τη γέννησή τους αντίστοιχα. Στον τόμο περιλαμ...