Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα δεκατρία αφηγήματα άνθρωποι κάθε ηλικίας με επείγουσα αίσθηση του επίκαιρου αφηγούνται τη δική τους ιστορία. Επιτελούν αμοιβαίες ανταλλαγές με το παρελθόν, διερευνούν προσωπικές δυνατότητες, δίνουν εξηγήσεις, επιχειρούν να ανατρέψουν με χιούμορ την κατάστασή τους, υποβάλλουν τους εαυτούς σε δοκιμασία έκφρασης. Οι αφηγήσεις τους δεν ολοκληρώνονται στην επίτευξη μιας πρόθεσης, αλλά επιζούν ως διαρκής προσδοκία, έστω πίνοντας παρέα καφέδες και χαζεύοντας απ’ τα τζάμια των καφενείων.

Στα δεκατρία αφηγήματα άνθρωποι κάθε ηλικίας με επείγουσα αίσθηση του επίκαιρου αφηγούνται τη δική τους ιστορία. Επιτελούν αμοιβαίες ανταλλαγές με το παρελθόν, διερευνούν προσωπικές δυνατότητες, δίνουν εξηγήσεις, επιχειρούν να ανατρέψουν με χιούμορ την κατάστασή τους, υποβάλλουν τους εαυτούς σε δοκιμασία έκφρασης. Οι αφηγήσεις τους δεν ολοκληρώνονται στην επίτευξη μιας πρόθεσης, αλλά επιζούν ως διαρκής προσδοκία, έστω πίνοντας παρέα καφέδες και χαζεύοντας απ’ τα τζάμια των καφενείων.

Το βιβλίο του Θωμά Ψύρρα "Κιλελέρ - Στον ήλιο μοίρα" είναι ένα ιστορικό αφήγημα, ή καλύτερα μια χρονογραφία, στην οποία ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη του αγροτικού ζητήματος στη Θεσσαλία (1881-1923) και διαβάζει μια γλαφυρή ανασύσταση της ζωής στον θεσσαλικό κάμπο εκείνη την εποχή. Το καθαυτό ιστορικό αφήγημα συμπληρώνεται από αυθεντικό ιστορικό υλικό, δημοσιεύματα εφημερίδων και περιοδικών της εποχής, μαρτυρίες πρωταγωνιστών και απλών ανθρώπων, πρακτικά από δίκες, κείμενα από τη λογοτεχνία και φωτογραφικό υλικό. Συγκεκριμένα περιγράφονται και αναλύονται: α. όσα πρ...

Γεύσεις, μνήμες της καρδιάς, διαδρομές, τραγούδια, συνήθειες, ιστορίες από τα παιδικά μας χρόνια, μυρωδιές, μεγάλοι και καθημερινοί αγώνες, λογοτεχνικά και ιστορικά κείμενα, μαρτυρίες και σπάνιες φωτογραφίες συνθέτουν ένα ψηφιδωτό αφήγημα, ένα ιστορικό πανόραμα της Θεσσαλίας, και αποτυπώνουν με παραστατικό τρόπο τη ζωή και τις δραστηριότητες των κατοίκων της, ξεκινώντας από τα προϊστορικά χρόνια και φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας.

[...] η Πατρίδα είναι ένα μεγάλο αφήγημα... είναι ένας "τόπος" φτιαγμένος από λογής μικρές αφηγήσεις που ενσωματώνονται στο Χρόνο όπως οι χρωματιστές ψηφίδες στο κονίαμα των αρχαίων ψηφιδωτών· αφηγήσεις από αισθήματα, γεύσεις, εικόνες, συνήθειες, μύθους, ρυθμούς, κινήσεις, οικογενειακές ιστορίες, μνήμες, αναγνώσεις, φωνές και τραγούδια· αφηγήσεις από αγαπημένους και αγαπημένες, από περαστικούς και οικείους, από ανθρώπους προσφιλείς ζώντας τε και τεθνεώτας... Θωμάς Ψύρρας Το ημερολόγιο για το 2009 με τίτλο "Θεσσαλία: Χώμα πικρό σαν το ψωμί" αποτελεί επανέκδοση του επιτ...

[...] Η πατρίδα είναι ένα μεγάλο αφήγημα, είναι ένας "τόπος" φτιαγμένος από λογής μικρές αφηγήσεις που ενσωματώνονται στο χρόνο όπως οι χρωματιστές ψηφίδες στο κονίαμα των αρχαίων ψηφιδωτών, αφηγήσεις από αισθήματα, γεύσεις, εικόνες, συνήθειες, μύθους, ρυθμούς, κινήσεις, οικογενειακές ιστορίες, μνήμες, αναγνώσεις, φωνές και τραγούδια, αφηγήσεις από αγαπημένους και αγαπημένες, από περαστικούς και οικείους, από ανθρώπους προσφιλείς ζώντας τε και τεθνεώτας... Θωμάς Ψύρρας Το ημερολόγιο για το 2008 με τίτλο "Θεσσαλία: Χώμα πικρό σαν το ψωμί" εγκαινιάζει μια νέα σειρά ημερ...

Το γύρισμα των εποχών σε τούτη την πόλη θα γίνεται αντιληπτό από τη ζωή του κάμπου. Το Χινόπωρο έρχεται με τα αποκαΐδια από τις καλαμιές που σκεπάζουν τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών και δείχνουν ότι ζυγώνει ο καιρός για το όργωμα... Το καύμα που πλαντάζει τον κάμπο θα σκεπάζει την πόλη που βαριανασαίνει τα καλοκαίρια της. Όσο ο λίβας θα "καίει τα σπαρτά", οι άνθρωποί της θα μυθολογούν τις εποχές της πόλης με τα σημάδια του κάμπου... Η Λάρισα για πάντα ξαπλωμένη χαμαί· κι ο κάμπος μαξιλάρι!... (Θωμάς Ψύρρας). Στον τόμο της Λάρισας, που επιμελείται ο Θωμάς Ψύρρας, μεταξ...

Μαράν Αθά σημαίνει "Ο Κύριος είναι κοντά" για να τιμωρήσει τα όσα ανόσια και βλάσφημα έπραξες. Μαράν Αθά είναι η κολασμένη ζωή ενός άντρα που στα νιάτα του έζησε τον έρωτα σαν αμαρτία και τον ιερατικό βίο σαν τιμωρία. Σε προχωρημένη πια ηλικία, αφήνεται σε μια εκ των υστέρων χειμαρρώδη εξομολόγηση. Γιατί όσοι πατήσουν το αγκάθι της ζωής ματώνουν εκ των υστέρων. "Η γραφή γένεται Κόλαση, αφού με βάνει να ξαναζώ εις τον πόνον... Ματώνει η καρδία μου να λέγω όσα έπραξα. Άμα πάλιν δεν ιστορήσω τα όσα της ζωής, ουδέν μένει. Σκύβαλα κι ανεμίδα! Και τίποτις... Ωσάν να μην πέρασ...