Τσιριντάνης Α. Ν.
Ο Αλέξανδρος Ν. Τσιριντάνης γεννήθηκε στην Ιεράπετρα Κρήτης το 1903 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1977. Μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε και στα Πανεπιστήμια του Μονάχου, Βερολίνου, Παρισίων και Αμβούργου, όπου και ανακηρύχθη διδάκτωρ του δικαίου. Υφηγητής από το 1933, εξελέγη το 1939 έκτακτος και το 1942 τακτικός καθηγητής της έδρας του εμπορικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και δίδαξε έως το 1968. Η επιστημονική του παραγωγή και συγγραφική δραστηριότητα τον έκαναν γνωστό και έξω από την Ελλάδα σαν εξέχουσα προσωπικότητα της νομικής επιστήμης. Θεωρείται ο ιδρυτής του ιδιωτικού ασφαλιστικού δικαίου στην Ελλάδα. Παράλληλα με την καλλιέργεια της νομικής επιστήμης, τον απασχόλησε πολύ έντονα η μελέτη των μεγάλων μεταφυσικών ζητημάτων και των προβλημάτων της ζωής και του πολιτισμού.
Για τα ελληνικά νιάτα
Τσιριντάνης Α. Ν.
Συζήτησις (1997)
Δεν είναι εύκολο το έργο εκείνου που θα θελήσει ν' απευθυνθή στη σημερινή νεολαία. Από το ένα μέρος το χάσμα ανάμεσα στις γενεές, πολύ βαθύτερο από οποιοδήποτε άλλη εποχή, από το άλλο μέρος η πνευματική σύγχυση που επικρατεί στου καιρούς μας και που όχι μόνο τις ιδέες, αλλά και τι έννοιες των όρων και λέξεων ακόμη έχει νοθεύσει, δυσχεραίνουν σε σημαντικό βαθμό την προσπάθεια της επαφής με τα σημερινά νιάτα. Και πολλά προσόντα και προϋποθέσεις πρέπει να συγκεντρώνει όποιος θελήσει να αναλάβει την προσπάθεια αυτή, όταν μάλιστα διαπνέεται από την επιθυμία, το έργο που θα επιτε...
Εμείς οι Έλληνες
Τσιριντάνης Α. Ν.
Συζήτησις (1992)
[...] Μόνο μια εξήγηση ακόμη, σχετικά με τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου. Και αυτό έχει τον ίδιο συγγραφέα, όπως και το προηγούμενο "Για μια πορεία με επίγνωση": Την ανησυχία. Γιατί, αν η πορεία μας σαν ανθρώπων γενικά μας εμπνέει ανησυχία, όπως έχομε πολλές φορές αναπτύξει, πολύ περισσότερη ανησυχία μας εμπνέει η εθνική μας πορεία σαν Ελλήνων. (από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Για μια πορεία με επίγνωση
Τσιριντάνης Α. Ν.
Συζήτησις (1989)
[...] Ο σημερινός άνθρωπος είναι ένα ποντοπόρο πλοίο που, όπως λέμε, έχασε τον μπούσουλα. Έχει χάσει την πυξίδα του ή, αν θέλετε, έχει την πυξίδα του αναμαγνητισμένη. Έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Έτσι, δεν πορεύεται, αλλά φέρεται όπου θέλουν τα κύματα. Και όσο αυτό συνεχίζεται, "ουκ έσται των κακών παύλα". Για να ξαναβρεί, λοιπόν, ο άνθρωπος τον προσανατολισμό του, για να μην φέρεται από τα κύματα αλλά να πορεύεται με επίγνωση, για να μετασχηματισθεί η ανησυχία σε δημιουργία και η αγωνία σε αγώνα, έχουν γραφή τα άρθρα που, από τον Ιανουάριο του 1973 ως τον Οκτώβριο τ...