Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το βιβλίο διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας και ενός ραββινικού δικαστηρίου (Μπετ Ντιν)· τα δύο αυτά ήταν τόσο συνδεδεμένα μεταξύ τους, που ήταν δύσκολο να πεις που τελείωνε το ένα και που άρχιζε το άλλο [...] "Το Μπετ Ντιν ήταν ταυτόχρονα δικαστήριο, συναγωγή, αναγνωστήριο, και, αν θέλετε, το γραφείο του ψυχαναλυτή όπου έρχονταν οι άνθρωποι με το πνεύμα τους μέσα στην ταραχή και την αγωνία και ημέρευαν". Ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ αναθυμάται τη ζεστασιά και τη σιγουριά του πατρικού σπιτιού του, τη γοητεία των υποθέσεων του δικαστηρίου, την κλειστή και πιστή στην παρά...

Σε επτά κεφάλαια συνθέτει ο Μισόν τη βιογραφία του Ρεμπώ. Η διορατικότατη, ανηλεής ειλικρίνεια του ενός αντιμετωπίζει τη σαν αμετακίνητο μονόλιθο αλήθεια του Άλλου. Με αναφορές, συγκαλυμμένες ή σαφείς, στη ρητή προτίμηση του Ρεμπώ για ζωγραφιές απλοϊκές, παιδικά παραμύθια, άχαρους ρυθμούς· αναφορές στις φωτογραφίες του και το πασίγνωστο οβάλ πορτραίτο· στα γράμματά του, και στα ποιήματά του συνεχώς, από το "Πράσινο χάνι", τους "Καθισμένους" και τους "Εφτάχρονους ποιητές" μέχρι την "Παιδική ηλικία" και την "Εποχή"· σκάβοντας βαθιά να βρει την ύλη της σχέσης του με τους γονεί...

Μέσα από την εξαιρετική αυτή μεταφραστική προσπάθεια της ποιήτριας και φιλολόγου Ανθής Λεούση, η οποία ανθολογεί αποσπάσματα από τα δεκαοκτώ έργα του Ευριπίδη, αναδεικνύεται το γεγονός ότι το σύνολο του έργου του Αθηναίου τραγωδού αποτελεί μελέτη μαθητείας στην σύνθεση της ανθρώπινης ψυχής. Καθώς σημειώνει η μεταφράστρια: "Ο Ευριπίδης μελέτησε απτόητος την ανθρώπινη φύση και τις σχέσεις των ανθρώπων -αυτή είναι η δύναμή του- κι έγραψε με τη μεταφορική ευθύτητα και το παρατηρητικό βλέμμα και το μνημονικό του ποιητή - αυτή είναι η χάρη του".

Μέσα από την εξαιρετική αυτή μεταφραστική προσπάθεια της ποιήτριας και φιλολόγου Ανθής Λεούση, η οποία ανθολογεί αποσπάσματα από τα δεκαοκτώ έργα του Ευριπίδη, αναδεικνύεται το γεγονός ότι το σύνολο του έργου του Αθηναίου τραγωδού αποτελεί μελέτη μαθητείας στην σύνθεση της ανθρώπινης ψυχής. Καθώς σημειώνει η μεταφράστρια: "Ο Ευριπίδης μελέτησε απτόητος την ανθρώπινη φύση και τις σχέσεις των ανθρώπων -αυτή είναι η δύναμή του- κι έγραψε με τη μεταφορική ευθύτητα και το παρατηρητικό βλέμμα και το μνημονικό του ποιητή - αυτή είναι η χάρη του".

Με φόντο την Ιρλανδία και την Γαλλική επαρχία ξετυλίγονται οι ιστορίες του Πιερ Μισόν σ' αυτό το βιβλίο. Ο συγγραφέας δανείζεται στοιχεία από την ιστορία και τις θρησκευτικές παραδόσεις, από τους μύθους και τους θρύλους των περιοχών αυτών για να τα ανασυνθέσει σε ένα υποβλητικό μωσαϊκό. Η οιονεί ιστορική αφήγηση, το πλήθος των συμβολισμών αλλά και η ίδια η γραφή του Μισόν που βρίσκεται πολύ κοντά στην ποίηση καταφέρνουν να παρασύρουν τον αναγνώστη σε μια κατανυκτική σχεδόν ανάγνωση, όχι μόνο όλων αυτών που εξιστορούνται αλλά και όσων απλώς υπονοούνται.

Όλο το φθινόπωρο και τον χειμώνα στο προστατευμένο οχυρό τους στις Aρδέννες ο υπολοχαγός Γκράνζ και οι άντρες του ζουν χωρίς να τους αγγίζει ο πόλεμος. Περιμένοντας τους Γερμανούς -και μολονότι ο μηχανισμός του πολέμου σαν μια κλιμακούμενη απειλή εγκαθίσταται αργά, σχεδόν ανεπαίσθητα, γύρω από την τετραμελή φρουρά- ένα απατηλό αίσθημα ασφάλειας συνεπαίρνει τον Γκρανζ και η ομορφιά των δρυμώνων των Aρδεννών τρέφει αφειδώλευτα τις ονειροπολήσεις του. Θα ζήσει τον έρωτα με ένα κορίτσι που θα συναντήσει στο δάσος μια βροχερή Kυριακή, θα συνδεθεί με τους άντρες που διοικεί, θα κ...

Με διάθεση δοξολογική, θα λέγαμε ευχαριστιακή, η Ανθή Λεούση στέκεται παρατηρητής της αλήθειας που βρίσκεται "πίσω από τα πράγματα" και τα αποτυπώνει ποιητικά με έναν λόγο κατεξοχήν αφαιρετικό, λιτό, στα όρια του πολύτως αναγκαίου.

Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι αναγνώστες της πραγματικής λογοτεχνίας. Οι ενήλικες εντυπωσιάζονται από τα μεγάλα ονόματα, τα μεγάλα παραθέματα και την παραπλανητική διαφήμιση. [...] Τα παιδιά δεν παρασύρονται από τέτοιου είδους ιδέες. Αγαπούν τη διαύγεια, τη λογική, ακόμη και "ξεπερασμένα" πράγματα όπως τη στίξη. Κι όχι μόνο αυτό, οι νεαροί αναγνώστες απαιτούν μια πραγματική ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, όπως διηγούνταν τις ιστορίες χιλιάδες χρόνια τώρα.

Η γερμανίδα χαράκτρια και γλύπτρια Καίτε Κόλλβιτς (1867-1945) υπήρξε αναμφίβολα μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες στην Τέχνη του 19ου και του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα χρόνια της νεοσύστατης αυτοκρατορικής Γερμανίας και πέθανε λίγες ημέρες πριν τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η διαδοχή των γεγονότων συμβαδίζει με την προσωπική ιστορία της, από την ξέγνοιαστη νιότη ως την σοβαρή ωριμότητα. Έζησε την πορεία της χώρας της από την αθωότητα ως τον παραλογισμό του εθνικοσοσιαλισμού αλλά και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης στους δύο μεγάλους πολέμο...