Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γεννημένος στη Μόσχα στα 1821 ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκυ έζησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της πολυτάραχης ζωής του στην Αγία Πετρούπολη όπου και πέθανε στα 1881. Η Άνοιξη στην Αγία Πετρούπολη απαρτίζεται από τέσσερις επιφυλλίδες που δημοσιεύτηκαν το 1847 στην εφημερίδα Χρονικά της Αγίας Πετρούπολης. Οι επιφυλλίδες αυτές, λησμονημένες από κριτικούς και ιστορικούς της ρωσικής λογοτεχνίας, δεν είχαν ενταχθεί στα άπαντα του Ντοστογιέφσκυ. Πρόκειται για κείμενα που παρέμειναν σχεδόν άγνωστα στο ευρύ κοινό και τα οποία αφηγούνται, με πολύ παραστατικό τρόπο, εικόνες κα...

Γεννημένος στη Μόσχα στα 1821 ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκυ έζησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της πολυτάραχης ζωής του στην Αγία Πετρούπολη όπου και πέθανε στα 1881. Η Άνοιξη στην Αγία Πετρούπολη απαρτίζεται από τέσσερις επιφυλλίδες που δημοσιεύτηκαν το 1847 στην εφημερίδα Χρονικά της Αγίας Πετρούπολης. Οι επιφυλλίδες αυτές, λησμονημένες από κριτικούς και ιστορικούς της ρωσικής λογοτεχνίας, δεν είχαν ενταχθεί στα άπαντα του Ντοστογιέφσκυ. Πρόκειται για κείμενα που παρέμειναν σχεδόν άγνωστα στο ευρύ κοινό και τα οποία αφηγούνται, με πολύ παραστατικό τρόπο, εικόνες κα...

Αν και στην πλειονότητα των έργων του ο Joseph Conrad μπορεί να χαρακτηριστεί ως γρίφος, στο "Προσωπικό Ημερολόγιο" αποπειράται ν' αποκαλύψει τον άνθρωπο "πίσω από το πέπλο". Πρόκειται για μια εκ βαθέων εξομολόγηση του μεγάλου συγγραφέα, η οποία μοιάζει αυθόρμητη και φαινομενικά απροσχεδίαστη· ωστόσο, όπως διαπιστώνει κανείς στην πορεία, ο Joseph Condrad δεν έχει αφήσει τίποτα στην τύχη. Στο βιβλίο -που πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό English Review- περιλαμβάνονται τα δύο κομβικά σημεία της ζωής του, η θάλασσα και η συγγραφή, καθώς και διάφορα παρένθετα επεισ...

Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας. Η ξαφνική αρρώστια οδηγεί την Αντριάνα και τον κουνιάδο της, Τσέσαρε, στο Παλέρμο κι απο κεί στη Βενετία σ' ένα ταξίδι έρωτα χωρίς επιστροφή. Αντλώντας τα στοιχεία της νουβέλας αυτής από τον τόπο καταγωγής του, ο Luigi Pirandello σκιαγραφεί την πιο αυστηρή εικόνα της θέσης της νησιώτισσας γυναίκας που συναντούμε σ' ολόκληρο το έργο του.

Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας. Η ξαφνική αρρώστια οδηγεί την Αντριάνα και τον κουνιάδο της, Τσέσαρε, στο Παλέρμο κι απο κεί στη Βενετία σ' ένα ταξίδι έρωτα χωρίς επιστροφή. Αντλώντας τα στοιχεία της νουβέλας αυτής από τον τόπο καταγωγής του, ο Luigi Pirandello σκιαγραφεί την πιο αυστηρή εικόνα της θέσης της νησιώτισσας γυναίκας που συναντούμε σ' ολόκληρο το έργο του.

Ένα καλοκαίρι καυτό, στα υψίπεδα του Τιρόλου. Ένας αφηγητής, μια νέα γυναίκα, ένας Αύγουστος άνυδρος και στεγνός. Η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται το έργο του Στέφαν Τσβάιχ είναι βαριά, αποπνικτική, καλοκαιρινή. Ο συγγραφέας αντιστοιχεί τις πράξεις, τις αισθήσεις, τις αντιδράσεις, τις διαθέσεις και τις ψυχικές μεταπτώσεις των διαφόρων χαρακτήρων με τις εναλλαγές των καιρικών συνθηκών, μια ιδέα που απαντά κανείς τόσο σε τούτη τη νουβέλα όσο και σε άλλα έργα του Τσβάιχ.. Έτσι, στη Γυναίκα και το τοπίο, οι ήρωες, και κυρίως η νεαρή κοπέλα την οποία συναντά ο συγγραφέα...

Ένα καλοκαίρι καυτό, στα υψίπεδα του Τιρόλου. Ένας αφηγητής, μια νέα γυναίκα, ένας Αύγουστος άνυδρος και στεγνός. Η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται το έργο του Στέφαν Τσβάιχ είναι βαριά, αποπνικτική, καλοκαιρινή. Ο συγγραφέας αντιστοιχεί τις πράξεις, τις αισθήσεις, τις αντιδράσεις, τις διαθέσεις και τις ψυχικές μεταπτώσεις των διαφόρων χαρακτήρων με τις εναλλαγές των καιρικών συνθηκών, μια ιδέα που απαντά κανείς τόσο σε τούτη τη νουβέλα όσο και σε άλλα έργα του Τσβάιχ.. Έτσι, στη Γυναίκα και το τοπίο, οι ήρωες, και κυρίως η νεαρή κοπέλα την οποία συναντά ο συγγραφέα...

Με "Τα αρραβωνιάσματα της Ντάσα", ένα διήγημα για τη ζωή στη δεκαετία του 1860, ο Βαλέρι Μπριούσωφ -αντλώντας το υλικό του από τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων- αναπαριστά με περισσή τέχνη το χώρο των εμπόρων της Μόσχας και περιγράφει τον στενόμυαλο τρόπο ζωής τους. Κεντρικά πρόσωπα του διηγήματος -πλαισιωμένα φυσικά και από άλλους, αρτιότατα δοσμένους χαρακτήρες- είναι δύο ξαδέρφια, ο Κουζμά και η Ντάσα που, ο καθένας με τον τρόπο του, κάνουν τη νεανική επανάστασή τους.Ο Κουζμά, υποψήφιος έμπορος που θα παραλάβει μελλοντικά τα ηνία της επιχείρησης του πατέρα του, πασ...

"Οι τελευταίες σελίδες από το ημερολόγιο μιας γυναίκας" είναι ένα από τα γνωστότερα και πλέον ολοκληρωμένα έργα του Μπριούσωφ ως πεζογράφου. Στο διήγημα αυτό ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας δημιουργεί χαρακτήρες με συγκεκριμένες κοινωνικές εξαρτήσεις. Κεντρικό πρόσωπο, μια γυναίκα κοσμική, μορφωμένη, προικισμένη με οξύ, δηκτικό πνεύμα, μια γυναίκα με πληθώρα ερωτικών περιπετειών στο ενεργητικό της, που ενώ έχει πλήρη επίγνωση της φαιδρότητας και της υποκρισίας της "καλής κοινωνίας", όπως αυτές αντανακλώνται κυρίως μέσα από το πρόσωπο της "καθωσπρέπει" μητέρας της καθώς και από έ...

Σε μια μικρή αποικιακή πόλη κι ένα φανταστικό νησί στη νοτιοανατολική Ασία με τ' όνομα Μάλατα, ο Τζόσεφ Κόνραντ στήνει το σκηνικό τούτης της τόσο ασυνήθιστης νουβέλας. Τα κεντρικά πρόσωπα αποτελούν ο Τζέφρι Ρενουάρ και η Φελίσια Μούρσομ, δύο χαρακτήρες ολότελα διαφορετικοί και αταίριαστοι. Εκείνος είναι άνθρωπος της δράσης, λάτρης της περιπέτειας, ένα περήφανο και μοναχικό αγρίμι που επέλεξε να ζήσει αποτραβηγμένο στη μεταξοφυτεία του νησιού, κι εκείνη μια γυναίκα της υψηλής λονδρέζικης κοινωνίας, ένα πλάσμα αινιγματικό και απρόσιτο, η θηλυκή ενσάρκωση του Πεπρωμένου, που α...

"Μία φορά παντρεύεται ο άνθρωπος, μικρή μου, γιατί αυτό προστάζει ο κόσμος, μα μπορεί να ερωτευτεί ίσαμε είκοσι φορές στη ζωή του γιατί η φύση τον έχει πλάσει έτσι. Ο γάμος, βλέπεις, είναι νόμος κι ο έρωτας ένστικτο, που μας πάει μια δώθε μια κείθε. Φτιάξαμε νόμους που παλεύουν ενάντια στα ένστικτά μας, ήταν αναγκαίο· όμως, τα ένστικτα είναι πάντα πιο δυνατά και δεν ωφελεί να τους αντιστεκόμαστε, γιατί είναι του Θεού ενώ οι νόμοι δεν είναι παρά έργο των ανθρώπων. Αν δεν καρυκεύαμε τη ζωή μας με έρωτα, με όσο το δυνατόν περισσότερο έρωτα -όπως όταν ρίχνουμε ζάχαρη στα φάρμακ...

"Μία φορά παντρεύεται ο άνθρωπος, μικρή μου, γιατί αυτό προστάζει ο κόσμος, μα μπορεί να ερωτευτεί ίσαμε είκοσι φορές στη ζωή του γιατί η φύση τον έχει πλάσει έτσι. Ο γάμος, βλέπεις, είναι νόμος κι ο έρωτας ένστικτο, που μας πάει μια δώθε μια κείθε. Φτιάξαμε νόμους που παλεύουν ενάντια στα ένστικτά μας, ήταν αναγκαίο· όμως, τα ένστικτα είναι πάντα πιο δυνατά και δεν ωφελεί να τους αντιστεκόμαστε, γιατί είναι του Θεού ενώ οι νόμοι δεν είναι παρά έργο των ανθρώπων. Αν δεν καρυκεύαμε τη ζωή μας με έρωτα, με όσο το δυνατόν περισσότερο έρωτα -όπως όταν ρίχνουμε ζάχαρη στα φάρμακ...

Το αυτοβιογραφικό κείμενο του Giacomo Leopardi αποκαλύπτει την αφηγηματική του δεινότητα πάνω στην πρώτη του επαφή με τον έρωτα. Με αξιοθαύμαστη ενάργεια και πλήρη συνείδηση των εσωτερικών αντιφάσεων που του προξενεί τούτο το πρωτόγνωρο συναίσθημα, ένα συναίσθημα που το πρόσμενε καθ' όλη του την εφηβεία, καταγράφει την έξαρση και το καταλάγιασμα της επιθυμίας, τις περίπλοκες ψυχικές μεταπτώσεις -από την αναστάτωση στη μελαγχολία και την ατονία μέχρι τις σωματικές εκδηλώσεις, όπως η αϋπνία και η απώλεια όρεξης-, καθώς και την αργή φθορά, τον κατευνασμό του πάθους που καταλήγ...

Τα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο κινούνται γύρω από τον άξονα του έρωτα και δη των ατοπημάτων στον έρωτα, ο Μωπασσάν πραγματεύεται εδώ με απέριττο αλλά και αποτελεσματικό τρόπο το θέμα της απιστίας στις ερωτικές σχέσεις. Σημασία δεν έχει αν οι σχέσεις αυτές έχουν επικυρωθεί με τα δεσμά του γάμου· αυτό που έχει σημασία και συγχρόνως ενδιαφέρον δεν είναι το αποτέλεσμα, που είναι η απιστία -κάτι που ο Μωπασσάν γνωρίζει αρκετά καλά ώστε να μην αναλώνεται σε πεζές, αδιάφορες αφηγήσεις-, όσο το μέσο με το οποίο αυτή θα επιτευχθεί και που δεν είναι άλλο από την ε...

Οι συνεντεύξεις που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο δημοσιεύτηκαν στην περίφημη επιθεώρηση Paris Review. Όπως είναι γνωστό, η εν λόγω επιθεώρηση αποτελεί ένα μοναδικό εργαλείο εξερεύνησης των σύγχρονων συγγραφέων και του τρόπου με τον οποίο εργάζονται και δημιουργούν. Αναγνωρισμένες ως ένα απαραίτητο παράρτημα της σύγχρονης λογοτεχνίας, οι συνεντεύξεις αυτές είναι, επί πλέον, γοητευτικές και από μόνες τους. Μέσα από ανιχνευτικές ερωτήσεις που απευθύνθηκαν σε μεγάλους τεχνίτες του λόγου, μας αποκαλύπτουν καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη διαδικασία τη σκέψη και τις μεθόδους π...

Τα φανταστικά διηγήματα που περιέχονται σε αυτό τον τόμο με τους τίτλους Η γοητεία ορισμένων παλιών ρούχων και Οι φίλοι των φίλων έχουν γραφτεί στα 1868 και 1869 αντίστοιχα, δηλαδή πριν και μετά το σπουδαίο Στρίψιμο της βίδας. Πρόκειται για δύο κείμενα στα οποία, παρ' όλη τη χρονική απόσταση μεταξύ τους και τη διαφορετικότητα στην υπόθεση, συνυπάρχει το ερωτικό και το φανταστικό στοιχείο. Τόσο στη "Γοητεία ορισμένων παλιών ρούχων" όσο και στο "Οι φίλοι των φίλων", υπάρχει μια πρωταγωνιστική τριάδα, αποτελούμενη από έναν άντρα και δύο γυναίκες, στην οποία η αντιζηλία, ο γυνα...

Στη Μόσχα του 1850, ο νεαρός Σεργκέι Ίβιν, ένα όμορφο παλικάρι με αγνή ψυχή, ανέγγιχτη ακόμα από τύψεις για λανθασμένες επιλογές, ζει γεμάτος όνειρα και ευγενή αισθήματα, μέσα στους κόλπους της υψηλής κοινωνίας. Ο μέντοράς του, ο πρίγκιπας Κορνακώφ, δεν παύει ούτε στιγμή να διακωμωδεί την αγνότητα του προστατευόμενού του. Από την πρώτη στιγμή της γέννησης του έρωτα μέχρι το τέλος, ο Τολστόι περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα πάθη της ψυχής που προσαράζουν στ' αβαθή της καθημερινότητας.

Στη Μόσχα του 1850, ο νεαρός Σεργκέι Ίβιν, ένα όμορφο παλικάρι με αγνή ψυχή, ανέγγιχτη ακόμα από τύψεις για λανθασμένες επιλογές, ζει γεμάτος όνειρα και ευγενή αισθήματα, μέσα στους κόλπους της υψηλής κοινωνίας. Ο μέντοράς του, ο πρίγκιπας Κορνακώφ, δεν παύει ούτε στιγμή να διακωμωδεί την αγνότητα του προστατευόμενού του. Από την πρώτη στιγμή της γέννησης του έρωτα μέχρι το τέλος, ο Τολστόι περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα πάθη της ψυχής που προσαράζουν στ' αβαθή της καθημερινότητας.

Τα τρία διηγήματα του Λεονίντ Αντρέγιεφ που περιέχονται στον τόμο αυτό, γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1905-1908, στο απόγειο της συγγραφικής σταδιοδρομίας του δημιουργού τους. Ο Αντρέγιεφ θίγει και εδώ τα αγαπημένα του θέματα, την υποκρισία της κοινωνίας (Οι Χριστιανοί), την τρομοκρατία και τα επαναστατικά ιδεώδη (Έρεβος), την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων και το παράλογο της ύπαρξης (Αναμνήσεις ενός φυλακισμένου). Μέσα από τα κείμενά του, ο αναγνώστης ανακαλύπτει τη διορατική ματιά ενός συγγραφέα που πρόβλεψε τις ανησυχίες και την αταξία που θα επικρατούσαν σ' όλη τη διάρκει...

Μέσα από τα διηγήματά του Λάζαρος και Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μας δίνει δύο πολύ ενδιαφέροντα πορτρέτα των γνωστών βιβλικών ηρώων. Με το διήγημα Λάζαρος, ο συγγραφέας κατορθώνει να μας μεταδώσει το ρίγος που θα πρέπει να προκαλούσε στους συγχρόνους του το βλέμα κάποιου που αντίκρισε κατάματα το θάνατο και διατήρησε κάτω από τα βλέφαρά του το τρομερό αντικαθρέφτισμα του κάτω κόσμου. Στο δεύτερο διήγημα, με τίτλο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Αντρέγιεφ μας περιγράφει το λαβύρινθο μιας τυραννισμένης συνείδησης, το μαρτύριο ενός ανθρώπου που το πεπρωμένο τον οδήγησε...