Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η τραγωδία, η συμφορά, η δυστυχία, είναι αναπόσπαστα στοιχεία της καθημερινότητας του παπά Βασίλι Φιβέισκι, στο Ζνάμενσκαγε, ένα μικρό ρώσικο χωριό. Θεόπεμπτα δεινά, προκαλούν στη μικρή κοινωνία συναισθήματα φόβου, καχυποψίας, οίκτου και ενοχής απέναντι στο πρόσωπο του δοκιμαζόμενου ιερέα. Ο βαθιά θρησκευόμενος, πράος και καρτερτικός λειτουργός του Θεού, εξαιτίας του προσωπικού του δράματος, που εκυλίσσεται σε ιλιγγιώδη επεισόδια, μεταλλάσσεται σιγά-σιγά σε άνθρωπο του οποίου η μέχρι πρότινος ακλόνητη πίστη καταρρέει και τον συμπαρασύρει σε αναπόδραστα βάθη απελπισίας. Ο Λ...

Δύο παράλληλοι κόσμοι: εκείνος της σπαρασσόμενης Ιρλανδίας όπου γεννήθηκε και έδρασε ο ΙΡΑ κι εκείνος των χριστιανών Τούρκων της Μικράς Ασίας μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σ' αυτούς βυθίζεται ο Τζόζεφ Ο' Νιλ για να ανιχνεύσει τη μοίρα δύο ανδρών που δεν γνώρισε ποτέ κι ούτε γνωρίστηκαν ποτέ μεταξύ τους, σημάδεψαν όμως βαθιά τη ζωή του. Ο Τούρκος παππούς του, ξενοδόχος και επιχειρηματίας στη Μερσίνα, θεωρήθηκε από τους Άγγλους κατάσκοπος των Γερμανών κι άφησε μια ιλιγγιώδη μαρτυρία της εμπειρίας του στις αποικιακές φυλακές. Ο άλλος παππούς, Ιρλανδός εργάτης και λαθροθή...

Πιεζόμενος από τους δανειστές του αλλά και από τον εκδότη Στελόφσκι, ο Ντοστογιέφσκι γράφει μέσα σε λίγες εβδομάδες, τον Οκτώβριο του 1866 τον "Παίκτη". Το μυθιστόρημα αυτό αποτέλεσε την αφορμή της γνωριμίας του Ντοστογιέφσκι με τη δεύτερη σύζυγό του, Άννα Γκριγκόριεβνα Σνίτκινα, η οποία στάθηκε πλάι του, στο ρόλο του φύλακα αγγέλου, μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο "Παίκτης" έχει αυτοβιογραφική βάση και περιλαμβάνει τις εμπειρίες του δημιουργού του από την εποχή του δεύτερου ταξιδιού του στο εξωτερικό, το 1863, στις γερμανικές λουτροπόλεις Βισμπάντεν και Χόμπουργκ, όπου ο...

Ποτέ οι ήρωες της νεότερης Ολυμπιάδας δεν δοξάστηκαν τόσο πολύ. Αλλά και ποτέ δεν φάνηκαν τόσο εξαντλημένοι από τις υψηλές επιδόσεις, μεταμορφωμένοι σε μοντέλα της διαφήμισης. Για να εξηγήσει αυτό το παράδοξο και να κατανοήσει τη σημερινή κατάσταση του αθλητισμού, ο Ζωρζ Βιγκαρελλό επιστρατεύει την ιστορική σκέψη και εξετάζει την πορεία του από την αναγέννηση μέχρι τον 20ό αιώνα. Από το παλαιό «παιχνίδι», που παρουσιάζεται ως στοίχημα και πρόκληση, σε στιγμές κλεμμένες από τους κοινωνικούς χρόνους του μόχθου και της λατρείας, δεν απομένει σχεδόν τίποτα όταν μετασχηματίζετα...

Στα τρία διηγήματα της συλλογής αυτής, θίγονται θέματα που για τους λογοτέχνες της εποχής του θεωρούνταν καταραμένα και σκανδαλώδη, όπως αυτό της σεξουαλικότητας στην "Άβυσσο" (ένας νεαρός ανακαλύπτει μετά το βιασμό της αγαπημένης του την άβυσσο της ίδιας του της σεξουαλικότητας), το ζήτημα της πορνείας στο διήγημα "Μέσα στην καταχνιά" (ένας γόνος καλής οικογένειας μολύνεται από σύφιλη και οδηγείται στο έγκλημα), η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, στην "Κατάρα του Θεού". Οι ήρωές του κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και παραλογισμού, ολομόναχοι μέσα σ...

Από τα παιδικά μου χρόνια, σκάρωνα με πάθος παραμύθια, θεατρικά έργα και χιλιάδες ιστορίες. Όλα αυτά είχαν θρονιαστεί στην καρδιά μου όπως τα βατράχια πάνω στις πέτρες.[...] Σ' αυτά που διάβαζα στα βιβλία πρόσθετα και πολλά επεισόδια βγαλμένα απ' τη φαντασία μου. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Η φαντασία μου έδινε μεγαλύτερη ένταση στις δραματικές σκηνές, τροποποιούσε την κατάληξη κάθε ιστορίας, έκανε την αρχή της πιο μυστηριώδη. [...] Όταν έκανα τις μουσικές μου ασκήσεις, έβαζα πάνω στο αναλόγιο τα βιβλία του Τουργκένιεφ ή του Δουμά, και γρατζουνώντας το βιολί μου καταβρόχθι...

Γεννημένος μέσα στη φτώχεια στο Nέο Mεξικό και εγκαταλελειμμένος από τους γονείς του από τα επτά του χρόνια, ο Τζίμυ Σαντιάγο Μπάκα έζησε πρώτα σε ορφανοτροφείο, μετά σε αναμορφωτήριο και αργότερα σε τρώγλη μαζί με τον αλκοολικό αδερφό του. Aγράμματος, χωρίς πρότυπα, χωρίς αποδοτικό επάγγελμα και χωρίς άμυνες ενάντια στις προκαταλήψεις για τους ισπανόφωνους, ο Mπάκα πέρασε την εφηβεία του κάνοντας τον σκληρό μέσα σε συμμορίες που αλήτευαν, έκλεβαν και πάλευαν στους δρόμους. Aργότερα έφυγε για την Kαλιφόρνια, όπου ανακάλυψε το εύκολο χρήμα από τη διακίνηση ναρκωτικών, ώσπου...

Ο Robert Louis Stevenson δοκιμιογράφος και θεωρητικός της λογοτεχνίας; Μα δεν ήταν μονάχα συγγραφέας περιπετειωδών μυθιστορημάτων και ιστοριών για παιδιά; Ο ίδιος δεν έτρεφε αυταπάτες: "Γνωρίζω καλά πως ο εργοδότης μου, το ευρύ κοινό, αντιμετωπίζει με αδιαφορία οτιδήποτε άλλο έχω γράψει" - κι ας είχε δημοσιεύσει πάνω από 150 άρθρα και δοκίμια, κι ας είχε μακροχρόνια αλληλογραφία με τον Henry James πάνω σε θεωρητικά ζητήματα της τέχνης τους. Όπως ακριβώς προέβλεψε, οι συναρπαστικές ιστορίες του επισκίασαν για έναν αιώνα τους στοχασμούς τους, που μόνο πρόσφατα άρχισαν να ανακ...

Η νύχτα είναι γλυκιά, όλο χάδια· απ' αυτές που προκαλούν στο δέρμα ακαθόριστα ρίγη... Ανάμεσα στις τριανταφυλλιές, το θρόισμα των υφασμάτων, τα γέλια, τους στεναγμούς και τα χιλιάδες φώτα, η γιορτή αστραποβολά. Πίσω από τα ολάνθιστα φυτά, ο Ζαν Γκοσέν, ένας ξανθός νεαρός με όψη ηλιοκαμένη από το φως του Νότου, παρατηρεί τους χορευτές... Νιώθει χαμένος μέσα στο παρδαλό πλήθος από Παριζιάνους ζωγράφους και γλύπτες... Η μουσική, τ' αρώματα, τα γυμνά μπράτσα στην αρχή τον τρομάζουν, στη συνέχεια όμως τον μεθούν. Άξαφνα, βρίσκεται στο πλάι της. Η Σαπφώ! Όμορφη, μυστηριώδης, α...

Πέος, πέος, πέος. Πείτε τη λέξη πολλές φορές κι όχι μόνο θα πάψει να σας πιάνει βήχας στο άκουσμά της, αλλά μπορεί και να καταλήξετε να σκέφτεστε και να μιλάτε για το ανδρικό μέλος, χτυπώντας κατευθείαν στο ψαχνό. Η Μάγκι Πάλεϋ έχει δίκιο: από τη στιγμή που γίνεται θέμα αυτό το όργανο, κάθε φράση, κάθε λέξη είναι διφορούμενη. Παρ’ όλα αυτά η ίδια δεν διστάζει να χωθεί παντού (να ’το πάλι!), με ένα βιβλίο που ερευνά τη φυσιολογία του πέους (το μέγεθος μετράει, απ’ ό,τι δείχνει τουλάχιστον ο χάρακας και το φύλλο συκής του εξωφύλλου, που καλύπτει το πέος του Δαβίδ, όπως το είδ...

Γεννημένος στη Μόσχα το 1821, ο Φιοντόρ Μιχάιλοβιτς Ντοστογιέφσκι έζησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της πολυτάραχης ζωής του στην Αγία Πετρούπολη, όπου και πέθανε το 1881. Η συλλογή "Μια άνοιξη στην Αγία Πετρούπολη", απαρτίζεται από τέσσερις επιφυλλίδες που δημοσιεύτηκαν το 1847 στον τοπικό τύπο. Τα γραπτά αυτά, λησμονημένα από κριτικούς και ιστορικούς της λογοτεχνίας, δεν είχαν ενταχθεί στα άπαντα του Ντοστογιέφσκι. Πρόκειται για κείμενα που παρέμειναν σχεδόν άγνωστα στο ευρύ κοινό και τα οποία αφηγούνται, με πολύ παραστατικό τρόπο και φρέσκια, νεανική ματιά, στιγμιότυπα α...

Αν σας προσφέρουν την ευκαιρία να αποκτήσετε μια περιουσία προκαλώντας το θάνατο ενός άγνωστου ανθρώπου σε μακρινή χώρα -φερ' ειπείν, ενός κινέζου μανδαρίνου- θα μπορούσατε άραγε να αντισταθείτε; Το ερώτημα αυτό, που θέτει ο Σατωβριάνδος, είναι το τελευταίο από μια σειρά ζητήματα σχετικά με τις πολιτιστικές, γνωστικές και ηθικές σημασίες και συνέπειες της απόστασης που εξετάζει ο Κάρλο Γκίνζμπουργκ στα εννέα αλληλένδετα δοκίμια αυτού του βιβλίου. "Βρέθηκα μπλεγμένος σε μια διπλή αμφισημία: αυτή που συνδέεται με την εικόνα, ως παρουσία και μαζί υποκατάστατο κάποιου πράγμα...

Τη νύχτα της 13ης Νοεμβρίου του 1952, σ' ένα χωριό κοντά στο Μπέλφαστ, η δεκαεννιάχρονη Πατρίσια Κάραν, βρέθηκε δολοφονημένη με τριάντα επτά μαχαιριές. Όλοι, από τις τοπικές αρχές μέχρι τη Σκότλαντ Γιαρντ και τον βρετανικό στρατό, έδειχναν πρόθυμοι να διαλευκάνουν του έγκλημα. Αλλά ήταν πράγματι; Ή μήπως η ανάμιξή τους βοήθησε κάποιους από τους εμπλεκόμενους να θολώσουν τα νερά -τον φιλόδοξο αλλά καταχρεωμένο δικαστή και πατέρα της νεκρής, τη νευρασθενή μητέρα της, τον θρησκευόμενο αδελφό της; Όπως και να 'χει, το αποτέλεσμα ήταν μια από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες τη...

Σ' ένα προάστιο του Τόκυο κοντά σε αμερικάνικη στρατιωτική βάση, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, μια "γλυκιά συμμορία" εφήβων αφήνεται να παρασυρθεί στη δίνη μιας -άδειας;- ζωής γεμάτης sex, drugs and rock'n'roll. Το "Σχεδόν διάφανο γαλάζιο" είναι μια βίαιη ιστορία για τη χαμένη νιότη μιας γενιάς. Με ωμή γλώσσα και συγκλονιστική εικονοπλαστική δύναμη, ο αφηγητής παρακολουθεί τους φίλους του και τον εαυτό του σ' ένα ταξίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις παραισθήσεις. Κι όμως, μέσα από την αποξένωση, την ανία, τη λανθάνουσα ή έκδηλη βία και τον πόνο, αναδύεται μια απ...

Μια οικογένεια της μεσαίας τάξης στη Νορμανδία. Δυο αδέλφια: ο Πιερ, γιατρός, και ο Ζαν, δικηγόρος. Η ζωή τους θα αλλάξει όταν πεθαίνει ένας οικογενειακός φίλος, αφήνοντας στη διαθήκη του την περιουσία του στον Ζαν... Η κληρονομιά θέτει αμείλικτα ερωτήματα ως προς την πατρότητα του ενός αδελφού. Ποια θα είναι η στάση του Πιερ απέναντι στη μητέρα του; Και ποια η στάση του Ζαν; Πώς διαχειρίζεται την εσωτερική της κρίση μια οικογένεια όταν έρχεται αντιμέτωπη με μιαν απρόσμενη, σκληρή αλήθεια;

- Φλύαρα δελτία τύπου που δεν τα διαβάζει κανείς. - Άχρηστα μίτινγκ που παρατραβούν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. - Μακροπρόθεσμα πλάνα που αγγίζουν τα όρια της μαντείας, καθώς αγνοούνται δεκάδες μελλοντικοί εξωγενείς και εσωτερικοί παράγοντες. Αυτές, και πολλές ακόμα "παλιές, καλές συμβουλές" για τη διοίκηση μιας επιχείρησης, Ξεχάστε τις! Το "Rework" προτείνει έναν εναλλακτικό δρόμο προς την επιτυχία. Θα σας κάνει να αντιληφθείτε ότι, στην πραγματικότητα, χρειάζεστε λιγότερα απ΄ όσα νομίζετε. Με γλώσσα απλή και άμεση, το "Rework" είναι ο ιδανικός οδηγός για όσους...

175 Years of A.S.F.A. - The Athens School of Fine Arts - The Department of Fine Arts - Undergraduate Studies - Studies Regulation - Studios' & Courses' Syllabus - Undergraduate Studies Curriculum - Academic Year 2011-2012 - Postgraduate Studies Programmes (P.S.P.s) - A.S.F.A. Educational Infrastructure - A.S.F.A. Special Services - Student Welfare - Academic Staff of the Department of Fine Arts - General Information

Στα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας, ένας νεαρός ιδεαλιστής επαναστάτης, νιώθοντας τον κλοιό των χαφιέδων και της αστυνομίας να σφίγγει γύρω του, βρίσκει καταφύγιο σε ένα πορνείο... ... και άξαφνα, με θλίψη, με φρίκη, με πόνο ανείπωτο, ένιωσε ότι η ζωή γι' αυτόν είχε τελειώσει μια για πάντα, ότι δεν μπορούσε πια να είναι καλός. Εκείνος ζούσε γι' αυτό και μόνο το πράγμα, για να είναι καλός, αυτό μονάχα τον έκανε να χαίρεται, αυτό μονάχα είχε να αντιπαραθέσει και στη ζωή και στο θάνατο, κι αυτό δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα πια. Έρεβος.

Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας. Η ξαφνική, σοβαρή αρρώστια της οδηγεί την Αντριάνα και τον κουνιάδο της, Τσέζαρε, στο Παλέρμο κι από κει σ’ ένα ταξίδι έρωτα χωρίς επιστροφή. Αντλώντας στοιχεία από τον τόπο καταγωγής του, ο Λουίτζι Πιραντέλλο συνθέτει στο "Ταξίδι" -"μια από τις κορυφές του σύντομου πιραντελλικού αφηγήματος"- την αυστηρότερη και πιο επικριτική εικόνα της θέσης της νησιώτισσας γυναίκας που συναντούμε σε ολόκληρο το έργο το...

Σ' αυτή την καλοκαιρινή ιστορία, που κρατάει μόλις μια μέρα και μια νύχτα, ο αφηγητής, με τις αισθήσεις του σε υπερδιέγερση εξαιτίας της πνιγηρής ζέστης, αντιλαμβάνεται τη φύση σαν μια γυναίκα δίνοντάς της τα χαρακτηριστικά μιας άγνωστης κι αινιγματικής νεαρής κοπέλας· τη βλέπει σαν μια διψασμένη ύπαρξη που ερωτοτροπεί με τον ουρανό, την ενσάρκωση του αρσενικού, και μας περιγράφει με ιδιαίτερο λυρισμό κι έντονο αισθησιασμό την ένωσή τους.