Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωή είναι σεργιάνι, πάμε, ερχόμαστε, πορευόμαστε. Οι άνθρωποι διαδέχονται ο ένας τον άλλον χωρίς να γνωριστούν. Εικάζονται από τις κορυφές των κεραιών σαν σώματα τοποθετημένα στο κυλιόμενο χαλί του είδους. Η αγωνία χτυπά, πάλλεται στη θέση της καρδιάς. Ο εγκέφαλος είναι αίθουσα βασανιστηρίων όπου δεν τολμούν να φωνάξουν από φόβο μην εξαγριώσουν τον πόνο. Οι δεκαετίες της ύπαρξης σωρεύονται η μία πάνω στην άλλη σαν κύβοι. Τις διασχίζουν βλοσυρά χωρίς να βιώνουν κάθε στιγμή το δέος ότι βρίσκονται εκεί. Μόλις πριν γείρουν φτάνει η στιγμή προς την οποία εξαρχής κατευθύνοντ...