Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Claudius Galenus
Ο Γαληνός, ο μεγαλύτερος γιατρός της αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη, ίσως και ισάξιός του, γεννήθηκε στην Πέργαμο το 129 μ.Χ. Γιος του αρχιτέκτονα και μαθηματικού Νικομάχου, έλαβε επιμελημένη μόρφωση, αρχικά φιλοσοφική και κατόπιν ιατρική. Μετά από σπουδές κοντά στους καλύτερους γιατρούς της εποχής του στη Σμύρνη και στην Αλεξάνδρεια, επέστρεψε στην Πέργαμο, όπου και διορίστηκε γιατρός των μονομάχων. Ταξίδεψε για πρώτη φορά στη Ρώμη το 161 μ.Χ., όπου απέκτησε μεγάλη φήμη, αλλά και προκάλεσε μεγάλο φθόνο, τόσο ώστε να αναγκαστεί να φύγει με το ξέσπασμα μιας μεγάλης επιδημίας το 166 μ.Χ. Η φήμη του όμως είχε γίνει τόσο μεγάλη ώστε ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος τον κάλεσε και πάλι το 168 μ.Χ. ως προσωπικό του γιατρό. Άγνωστος παραμένει ο τόπος και ο χρόνος του θανάτου του· πιθανολογείται η Σικελία γύρω στο 200 μ.Χ. Συγγραφέας εκατοντάδων ιατρικών, φιλοσοφικών και γραμματικών έργων, εκλεκτικός πάντοτε στις απόψεις του και πιστεύοντας ότι ο "αριστος ιατρός είναι και φιλόσοφος", συνόψισε σε ένα περίεργο, μερικές φορές αντιφατικό και συγκεχυμένο, οπωσδήποτε όμως πλήρες και ενδιαφέρον σύστημα, ολόκληρη την προγενέστερή του ιατρική και φιλοσοφική παράδοση, από τον Ιπποκράτη και τον Πλάτωνα, ως τον Αριστοτέλη και τους Στωικούς. Το σύστημα αυτό θα αποτελέσει τη βάση της αραβικής και μεσαιωνικής, αλλά και της νεότερης λαϊκής ιατρικής. Η αντιμετώπιση του ανθρώπινου σώματος ως ενιαίου συνόλου που στην υγιή του κατάσταση το χαρακτηρίζει η απόλυτη ισορροπία και το μέτρο, καθώς και η προβολή ενός ιατρικού προτύπου που στέκεται υπεράνω υλικών αγαθών και κάθε είδους σκοπιμοτήτων, καθιστούν το έργο του ενδιαφέρον ακόμα και στη σημερινή εποχή της αλματώδους τεχνολογικής προόδου.
Για την αποφυγή της λύπης
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Θύραθεν (2016)
Το χαμένο έργο "Περί αλυπίας" του Γαληνού ανακαλύφθηκε μόλις πριν λίγα χρόνια, το 2005, στη Θεσσαλονίκη, στη Μονή Βλατάδων, από τον νεαρό Γάλλο ερευνητή Antoine Pietrobelli, που έτυχε να εργάζεται εκεί. Το θέμα του Γαληνού είναι η αποφυγή της θλίψης με τη βοήθεια της φιλοσοφίας. Η απώλεια, η κακοδαιμονία, οι συμφορές που μας τυχαίνουν και μας βυθίζουν στη στενοχώρια, για τους Έλληνες φιλοσόφους δεν ήταν παρά προκλήσεις - ευκαιρίες να επιβεβαιώσουν την αποτελεσματικότητα των όπλων τους, κάνοντας πράξη τη θεωρία τους. Ο Γαληνός περιγράφει σε ένα φίλο του το μέγεθος της συμ...
Άπαντα 29
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2012)
"Περί εθών": Ο σπουδαίος ρόλος που παίζουν οι συνήθειες του ασθενούς για τον ορθό προσδιορισμό της θεραπευτικής αγωγής των νοσημάτων. "Περί ευχυμίας και κακοχυμίας": Διαιτητική πραγματεία που περιγράφει τις τροφές οι οποίες περιέχουν καλούς ή κακούς χυμούς και ως εκ τούτου γεννούν αντίστοιχα καλούς ή κακούς χυμούς μέσα στο ανθρώπινο σώμα. "Περί λεπτυνούσης διαίτης": Πραγματεία που ασχολείται με τη "δίαιτα που λεπταίνει", δηλαδή με τις τροφές που γεννούν εντός του ανθρώπινου σώματος λεπτούς και όχι παχιούς ή κολλώδεις χυμούς, καθώς και με τις τροφές που λεπταίνουν όσους...
Άπαντα 30
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2012)
"Περί νεύρων ανατομής": Πραγματεία που ασχολείται με την αναλυτική παρουσίαση των 7 συζυγιών των εγκεφαλικών νεύρων και με τη συντομότερη παρουσίαση των συζυγιών των νωτιαίων νεύρων. "Περί του της οσφρήσεως οργάνου": Πραγματεία που έχει σαν σκοπό να αποδείξει ποιο ακριβώς είναι το μέρος και ποιος ο μηχανισμός με τον οποίο επιτυγχάνεται η αίσθηση της όσφρησης. "Περί μήτρας ανατομής": Συνοπτική περιγραφή της μήτρας και εισαγωγή στην εμβρυολογία, με έμφαση στους ανατομικούς σχηματισμούς που συνδέουν το έμβρυο με τη μήτρα. "Ότι ταις του σώματος κράσεσιν αι της ψυχής δυνάμει...
Άπαντα 31
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2012)
"Περί μυών ανατομής": Στο έργο αυτό ο Γαληνός ενσωματώνει όλη την προγενέστερή του γνώση στον τομέα της ανατομίας των μυών, διορθώνει τα λάθη των παλαιοτέρων και απαριθμεί τις δικές του ανακαλύψεις στον τομέα αυτό. "Περί μυών κινήσεως": Η κίνηση των μυών: τα βασικά στοιχεία του τρόπου με τον οποίο κινούνται οι μύες και επίλυση ορισμένων προβλημάτων που ανακύπτουν σχετικά με την κίνηση των μυών, μαζί με μια αντίκρουση διαφόρων άλλων λανθασμένων θεωριών που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή σχετικά με το ίδιο θέμα.
Άπαντα 20
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2010)
Συνέχεια του ανατομικού έργου του Γαληνού. Το Δ΄ βιβλίο ασχολείται με τους μυς του κεφαλιού, του προσώπου, του λαιμού και της ωμοπλάτης, ενώ το Ε΄ βιβλίο ασχολείται με τους μυς του θώρακα, της κοιλιακής χώρας, των λαγόνων και της ράχης. Στο ΣΤ΄ βιβλίο περιγράφεται η ανατομία των οργάνων της τροφής, στο Ζ΄ η ανατομία της καρδιάς και των πνευμόνων, και στο Η΄ η ανατομία του θώρακα και οι χαρακτηριστικές κινήσεις του ως οργάνου της αναπνοής.
Άπαντα 18
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2009)
"Περί αιτίων συμπτωμάτων": Κατάλογος των αιτίων διαφόρων συμπτωμάτων, όπως τα συμπτώματα που αφορούν τις αισθητικές ενέργειες, τα συμπτώματα που αφορούν τις κινητικές και πνευματικές ενέργειες, και τα συμπτώματα των φυσικών δυνάμεων και ενεργειών. "Περί χρείας αναπνοής": Η θεωρία του Γαληνού για τη χρησιμότητα της αναπνοής και η διάψευση άλλων θεωριών. "Περί χρείας σφυγμών": Η χρησιμότητα των σφυγμών που αποτελούν τον χαρακτηριστικό τρόπο κίνησης των αρτηριών
Άπαντα 19
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2009)
Το σπουδαιότερο και λεπτομερέστερο ανατομικό έργο του Γαληνού, στηριγμένο σε ανατομές που πραγματοποιούσε ο ίδιος πάνω στα σώματα πιθήκων. Στο Α΄ βιβλίο δίνονται ορισμένες γενικές πληροφορίες για την ανατομία και για τον τρόπο συγγραφής του έργου. Επίσης εξετάζεται η ανατομία των μυών του χεριού. Στο Β΄ βιβλίο εξετάζεται η ανατομία των μυών του ποδιού, ενώ στο Γ΄ βιβλίο η ανατομία των νεύρων, των φλεβών και των αρτηριών του χεριού και του ποδιού.
Άπαντα 14
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2009)
Μέρη της κεφαλής και του προσώπου. Η άρθρωση του κεφαλιού με τη σπονδυλική στήλη. Εξέταση της σπονδυλικής στήλης. Οι σπόνδυλοι. Η ωμοπλάτη.
Άπαντα 17
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2009)
"Περί οστών τοις εισαγομένοις": Σύντομη πραγματεία όπου περιγράφονται τα κυριότερα οστά του ανθρώπινου οργανισμού, απευθυνόμενη σε αρχάριους σπουδαστές της ιατρικής αλλά και σε κάθε μη ειδικό. "Περί φλεβών και αρτηριών ανατομής": Περιγραφή του τρόπου με τον οποίο ξεκινούν οι φλέβες από το ήπαρ και οι αρτηρίες από την καρδιά και του τρόπου με τον οποίο διανέμονται σε ολόκληρο το σώμα. "Περί πτισάνης": Πραγματεία σχετικά με τους παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τη σωστή παρασκευή της "πτισάνης", τις φαρμακευτικές της ιδιότητες και τον τρόπο με τον οποίο πρέπ...
Άπαντα 28
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2009)
Περί των εν ταις τροφαίς δυνάμεων: Μελέτη για τις φαρμακοδυναμικές και φαρμακοκινητικές ιδιότητες των τροφών, για τους τρόπους με τους οποίους μεταβάλλουν το σώμα και μεταβάλλονται μέσα σ' αυτό.
Άπαντα 15
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2009)
Τα γεννητικά όργανα. Δημιουργία και απέκκριση του σπέρματος. Αιδοίο και πέος. Το έμβρυο. Νεύρα, αρτηρίες και φλέβες. Πώς ενεργούν και σε τι χρησιμεύουν τα μέρη του σώματος.
Άπαντα 16
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2005)
Όπως δείχνει και ο τίτλος της παρούσας πραγματείας, έχει σαν θέμα της τις διαφορές των πυρετών. Ο όρος διαφορά ανήκει στην αριστοτελική λογική. Λέγοντας διαφορές εννοούνται οι ειδοποιοί διαφορές, οι παραλλαγές δηλαδή εκείνες που εφαρμόζονται σε ένα κοινό γένος πραγμάτων, εδώ των πυρετών, και μας δίνουν τα επιμέρους είδη τους. Για παράδειγμα, αν στη γενική κατηγορία των ζώων εφαρμόσουμε την ειδοποιό διαφορά του λογικού, προκύπτει το ιδιαίτερο είδος άνθρωπος, αφού ζώο λογικό είναι ο άνθρωπος. Βασικό χαρακτηριστικό όλων των πυρετών, το οποίο προσδιορίζει την ουσία τους, είναι...
Galeni Librorvm
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Μίλητος (2005)
Πανομοιότυπη αναπαραγωγή της πρώτης πλήρους έκδοσης των κειμένων του μεγάλου ιατρού της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας Γαληνού, που εκδόθηκε στη Βενετία, στο περίφημο τυπογραφείο του Άλδου Μανούτιου, από τον πεθερό του Ανδρέα Ασουλάνο, το 1525. Η έκδοση είναι αφιερωμένη από τον τυπογράφο στον πάπα της Ρώμης Κλήμεντα VII. Το μνημειώδες αυτό έργο αποτέλεσε επί αιώνες το βασικότερο ιατρικό σύγγραμμα, στο οποίο στηρίχθηκε η νεότερη ιατρική επιστήμη και που ακόμη αποτελεί αντικείμενο έρευνας.
Άπαντα 8
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2004)
Η δύσπνοια ως διαταραχή της αναπνοής, αιτίες και είδη της πάθησης. Η δύσπνοια ως διαγνωστικό μέσο άλλης νόσου. Επίσης, ανάπτυξη και εξήγηση της ιπποκρατικής διδασκαλίας για τη δύσπνοια.
Άπαντα 11
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2004)
Βιβλία Δ΄, Ε΄: Τα όργανα και τα μέρη του πεπτικού συστήματος, που συμμετέχουν στη θρέψη του οργανισμού. Το ήπαρ, το πάγκρεας και το ουροποιητικό σύστημα.
Άπαντα 12
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2004)
Βιβλία ΣΤ΄, Ζ΄: Περιγραφή των μερών του θώρακα. Η καρδιά και οι πνεύμονες. Η παραγωγή της φωνής.
Οι Σκεπτικοί
Suber Peter
Θύραθεν (2003)
Αν οι σημερινοί φιλόσοφοι αντιμετωπίζουν την αδιαφορία -δηλαδή την αντι-φιλοσοφική στάση- των πολλών, οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν να αντιμετωπίσουν κάτι ακόμη πιο ανυπόφορο: τους Σκεπτικούς. Εκτός κι αν ήταν Σκεπτικοί οι ίδιοι. Σήμερα, η πρόκληση των αρχαίων Σκεπτικών συναντά το πρωτοφανές ενδιαφέρον των ερευνητών και των μελετητών της διεθνούς φιλοσοφικής/πανεπιστημιακής κοινότητας, και έχει πυροδοτήσει έναν διάλογο που -ιδιαίτερα από το 1980 και μετά- απόκτησε ένταση και πυκνότητα, έναν γόνιμο διάλογο βασισμένο στα αρχαία κείμενα-πηγές και στις σύγχρονες κριτικές ερμηνεί...