Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Claudius Galenus
Ο Γαληνός, ο μεγαλύτερος γιατρός της αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη, ίσως και ισάξιός του, γεννήθηκε στην Πέργαμο το 129 μ.Χ. Γιος του αρχιτέκτονα και μαθηματικού Νικομάχου, έλαβε επιμελημένη μόρφωση, αρχικά φιλοσοφική και κατόπιν ιατρική. Μετά από σπουδές κοντά στους καλύτερους γιατρούς της εποχής του στη Σμύρνη και στην Αλεξάνδρεια, επέστρεψε στην Πέργαμο, όπου και διορίστηκε γιατρός των μονομάχων. Ταξίδεψε για πρώτη φορά στη Ρώμη το 161 μ.Χ., όπου απέκτησε μεγάλη φήμη, αλλά και προκάλεσε μεγάλο φθόνο, τόσο ώστε να αναγκαστεί να φύγει με το ξέσπασμα μιας μεγάλης επιδημίας το 166 μ.Χ. Η φήμη του όμως είχε γίνει τόσο μεγάλη ώστε ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος τον κάλεσε και πάλι το 168 μ.Χ. ως προσωπικό του γιατρό. Άγνωστος παραμένει ο τόπος και ο χρόνος του θανάτου του· πιθανολογείται η Σικελία γύρω στο 200 μ.Χ. Συγγραφέας εκατοντάδων ιατρικών, φιλοσοφικών και γραμματικών έργων, εκλεκτικός πάντοτε στις απόψεις του και πιστεύοντας ότι ο "αριστος ιατρός είναι και φιλόσοφος", συνόψισε σε ένα περίεργο, μερικές φορές αντιφατικό και συγκεχυμένο, οπωσδήποτε όμως πλήρες και ενδιαφέρον σύστημα, ολόκληρη την προγενέστερή του ιατρική και φιλοσοφική παράδοση, από τον Ιπποκράτη και τον Πλάτωνα, ως τον Αριστοτέλη και τους Στωικούς. Το σύστημα αυτό θα αποτελέσει τη βάση της αραβικής και μεσαιωνικής, αλλά και της νεότερης λαϊκής ιατρικής. Η αντιμετώπιση του ανθρώπινου σώματος ως ενιαίου συνόλου που στην υγιή του κατάσταση το χαρακτηρίζει η απόλυτη ισορροπία και το μέτρο, καθώς και η προβολή ενός ιατρικού προτύπου που στέκεται υπεράνω υλικών αγαθών και κάθε είδους σκοπιμοτήτων, καθιστούν το έργο του ενδιαφέρον ακόμα και στη σημερινή εποχή της αλματώδους τεχνολογικής προόδου.
Άπαντα 2
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (1999)
Προς Πατρόφιλον περί συστάσεως ιατρικής: Ξεκινώντας από τον βασικό σκοπό της ιατρικής, ο Γαληνός προσπαθεί να θεμελιώσει το σύνολο της ιατρικής τέχνης και όλων των κλάδων της, σε μια επιστημονική επιτομή. Τέχνη ιατρική: Έργο ανάλογης φιλοσοφίας με το προηγούμενο, από τα πιο γνωστά του Γαληνού και με μεγάλη επίδραση στους μεταγενέστερους.
Άπαντα 1
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (1999)
Περί των ιδίων βιβλίων: Ο Γαληνός προσπαθεί να καταγράψει και να κατατάξει ο ίδιος τα έργα του. Περί της τάξεως των ιδίων βιβλίων προς Ευγενιανόν: Ο ίδιος σκοπός όπως στο προηγούμενο σύγγραμμα. Η ενότητα των έργων του Γαληνού και η σταδιακή εξέλιξη του συστήματός του. Των Ιπποκράτους γλωσσών εξήγησις: Ερμηνεία όρων της ιπποκρατικής ιατρικής.
Άπαντα 26
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2000)
Βιβλία Α΄-Γ΄: Σύγγραμμα, από τα πιο βασικά του Γαληνού, που ασχολείται με την Υγιεινή. Σπουδαία πηγή για τη μελέτη του καθημερινού τρόπου ζωής της εποχής.
Άπαντα 27
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2000)
Συνέχεια και ολοκλήρωση του περί Υγιεινής συγγράμματος.
Άπαντα 3
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2000)
Προτρεπτικός επ' ιατρικήν: Η γνώση των τεχνών ως ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου από τα άλλα έμβια. Περί της αρίστης διδασκαλίας: Αντίκρουση της διδασκαλίας του Φαβωρίνου, ρήτορα και φιλοσόφου της Σκεπτικής σχολής. Ότι ο άριστος ιατρός και φιλόσοφος: Λόγος προς όσους θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό των θεωριών του Ιπποκράτη χωρίς όμως να τις εφαρμόζουν στην πράξη. Περί αιρέσεων τοις εισαγομένοις: Οι κυριότερες σχολές της ιατρικής (εμπειρική, δογματική, μεθοδική) και οι θέσεις που υποστηρίζει καθεμιά. Περί ιατρικής εμπειρίας: Καταγραφή της επιχειρηματολογίας δύο ιατρών, ενός...
Άπαντα 4
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2000)
Τα είδη των κράσεων και τα χαρακτηριστικά τους. Η κράση των βασικών στοιχείων καθοριστική όχι μόνο της γενικής φυσικής κατάστασης του οργανισμού αλλά και του χαρακτήρα.
Άπαντα 6
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2000)
Περί τύπων: Η θεωρία των τύπων των πυρετών σε μια προσπάθεια να δοθούν συνοπτικά οι ορισμοί και τα βασικά χαρακτηριστικά τους. Προς τους περί τύπων γράψαντας ή περί περιόδων: Έργο σε ανάλογο κλίμα με το προηγούμενο. Κριτική των θεωριών που έχουν διατυπωθεί σχετικά με τους τύπους των πυρετών. Περί πλήθους: Η αύξηση της ποσότητας του αίματος στο ανθρώπινο σώμα. Οι απόψεις του Γαληνού και η κριτική προς τους άλλους γιατρούς. Περί τρόμου και παλμού και σπασμού καί ρίγους: Εξέταση των τεσσάρων νοσηρών κινήσεων των ανθρώπινων μελών. Χαρακτήρας και αιτίες.
Άπαντα 5
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2002)
Αντίκρουση των θεωριών του γιατρού της Αλεξανδρινής σχολής Ερασίστρατου του Κείου και του προδρόμου της σχολής των Μεθοδικών Ασκληπιάδη σχετικά με τις βασικές λειτουργίες του οργανισμού.
Άπαντα 9
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2002)
Μελέτη για τη λειτουργία και τη χρησιμότητα του σπέρματος. Οι απόψεις του Ιπποκράτη και του Αριστοτέλη. Θεωρία του Γαληνού για ύπαρξη αρσενικού και θηλυκού σπέρματος.
Άπαντα 7
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2002)
Περί του παρ' Ιπποκράτη κώματος: Προσπάθεια ερμηνεία της λέξης κώμα στα ιπποκρατικά έργα. Περί μαρασμού: Η κατάπτωση του οργανισμού λόγω της ξηρότητας που επικρατεί στο σώμα. Έργο από τα θεραπευτικά του Γαληνού. Περί των παρά φύσιν όγκων: Τα διαφόρων ειδών παθολογικά εξογκώματα που δημιουργούνται στο σώμα. Διαγνωστικό έργο. Περί ανωμάλου δυσκρασίας: Η κακή κράση του οργανισμού λόγω της μη ισορροπημένης σύνθεσης στον οργανισμό των τεσσάρων χυμών. Περί κυουμένων διαπλάσεως: Η διάπλαση και η σταδιακή ανάπτυξη των εμβρύων. Από τα σπουδαιότερα έργα του Γαληνού.
Άπαντα 10
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2003)
Βιβλία Α΄-Γ΄: Η εξέταση της χρήσης, της ιδιαίτερης λειτουργίας και της προσφοράς των διαφόρων τμημάτων που συναπαρτίζουν τα όργανα του ανθρώπινου σώματος. Η κατασκευή του άκρου χεριού· ο καρπός, ο πήχης και ο βραχίονας· η κατασκευή των κάτω άκρων.
Για της ψυχής τα πάθη και τα λάθη
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Θύραθεν (2003)
Ο Γαληνός, αντίθετα με το όνομά του, που παραπέμπει σε εικόνα "ήσυχου" ανθρώπου, μόνο "γαληνός" δεν ήταν. Άνθρωπος μαχητικός και εριστικός, δηκτικός, περήφανος για τις γνώσεις, τις ανατομικές έρευνες, την πείρα και τις επιτυχίες του, θεωρούσε -δικαίως- τον εαυτό του αυθεντία. Σύμφωνος με το πνεύμα όλων των ελληνιστικών φιλοσοφιών, δεν αναγνώριζε καμία διάκριση μεταξύ ηθικής θεωρίας και πράξης: σε κάθε περίπτωση, ο καθένας είναι αυτό που πράττει, και πράττει αυτό που είναι -ασχέτως τι μπορεί να ισχυρίζεται, προφορικά ή γραπτά· και είχε την αξίωση, οι γιατροί να είναι φιλόσοφ...
Οι Σκεπτικοί
Suber Peter
Θύραθεν (2003)
Αν οι σημερινοί φιλόσοφοι αντιμετωπίζουν την αδιαφορία -δηλαδή την αντι-φιλοσοφική στάση- των πολλών, οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν να αντιμετωπίσουν κάτι ακόμη πιο ανυπόφορο: τους Σκεπτικούς. Εκτός κι αν ήταν Σκεπτικοί οι ίδιοι. Σήμερα, η πρόκληση των αρχαίων Σκεπτικών συναντά το πρωτοφανές ενδιαφέρον των ερευνητών και των μελετητών της διεθνούς φιλοσοφικής/πανεπιστημιακής κοινότητας, και έχει πυροδοτήσει έναν διάλογο που -ιδιαίτερα από το 1980 και μετά- απόκτησε ένταση και πυκνότητα, έναν γόνιμο διάλογο βασισμένο στα αρχαία κείμενα-πηγές και στις σύγχρονες κριτικές ερμηνεί...
Άπαντα 8
Γαληνός 129-200(;) μ.Χ.
Κάκτος (2004)
Η δύσπνοια ως διαταραχή της αναπνοής, αιτίες και είδη της πάθησης. Η δύσπνοια ως διαγνωστικό μέσο άλλης νόσου. Επίσης, ανάπτυξη και εξήγηση της ιπποκρατικής διδασκαλίας για τη δύσπνοια.