Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είκοσι πέντε προσωπικότητες της διανόησης, φιλόσοφοι, επιστήμονες και καλλιτέχνες διεθνούς κύρους, καταθέτουν τις σκέψεις τους αποκαλύπτοντας το έργο τους, τους προβληματισμούς τους και πτυχές της προσωπικής ζωής τους. Κομμάτια της αρχαίας και σύγχρονης ιστορίας, η πολυπλοκότητα της πολιτικής, οι απαρχές της τρομοκρατίας, η ομορφιά της αρχαιολογικής σκαπάνης και των μύθων, η ασκητική της μουσικής, τα όρια της λογοτεχνίας, η γοητεία του θεάτρου, του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών, έννοιες υπαρξιακές και αξίες διαχρονικές ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια του αναγνώ...

Τα κείμενα του βιβλίου προέρχονται από απομαγνητοφωνήσεις τηλεοπτικών εκπομπών στην ΕΤ1. Δεκαοχτώ καλλιτέχνες, διευθυντές μουσείων και επιμελητές τέχνης συζητούν με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου. Είναι όλοι τους βαθιά στοχαστικοί. Και παρότι από τη μορφή με την οποία παρουσιάζονται οι συνεντεύξεις απουσιάζουν τόσο η εικόνα των έργων όσο και η αύρα της ζωντανής παρουσίας τους, ωστόσο αναδεικνύονται οι λόγοι για τους οποίους κάνουν τέχνη, ή είναι μέσα σ' αυτήν.

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

"Εγκώμιο απαισιοδοξίας" Θα πω δυο λόγια για τη δουλειά, χωρίς ιδεολογικές απαιτήσεις. Ήθελα να κάνω το εγκώμιο του πεσιμισμού, της απαισιοδοξίας, γιατί όλοι οι άλλοι που είναι νεότεροι από εμένα, που ζούνε σήμερα σε αρμονία μ' αυτόν τον κόσμο, χαίρονται με την αισιοδοξία της στιγμής. Εγώ, για τον λόγο αυτό σκέφτομαι μάλλον πως έχω μια άλλη πολιτική ιδέα για την πολιτική. Πιο ποιητική ίσως. Μια ιδέα που βγαίνει όμως μέσα από χασίματα, μέσα από αυτό που έχασα. Που βγαίνει από τις υποθέσεις μιας απώλειας. Και η δουλειά μου γεννιέται απ' αυτή την απώλεια. Αλλά, ακόμα, βγαίνε...

Πού είμαι, Θε μου, σε ποια γη, σε ποια χώρα; Τι κάνουμε με τη ζωή μας κάθε λεπτό που περνά; Θα 'θελες να μάθεις τι σκέφτομαι για το μέλλον; "Πιες παστεριωμένο γάλα, πλούσιο σε βιταμίνη D". Θέλεις να ξέρεις ποια είναι τα όνειρά μου; "Ο Τζιμ Κέλλυ πουλά τα καλύτερα μεταχειρισμένα αμάξια". Κι αν θ' αποχτήσουμε πολλά λεφτά τι θα τα κάνουμε; "Θα κάνουμε ακόμα ένα αποχωρητήριο, γιατί στον άνδρα μου και σε μένα μας αρέσει πολύ να διαβάζουμε στον καμπινέ. Συνήθως εκεί τελειώνουμε ολόκληρα βιβλία". Που είμαι, Θε μου, σε ποια γη; Η τοπική εφημερίδα "Καθημερινός Φρουρός" γράφει για το...

Η συνάντηση τόπου και έργου στην έκθεση που «εν λευκώ» σχεδίασε ο Γιάννης Κουνέλλης σ' ένα ορθογώνιο κέλυφος εξακοσίων περίπου τετραγωνικών μέτρων, μορφοποιήθηκε ως μια τεράστια αυστηρή, απροσπέλαστη και δυναμική «σχεδιαστική» δομή στο χώρο, αποτελούμενη από ένα μεγάλο αριθμό διαγώνιων μεταλλικών σιδηροδοκών σε σχήμα σταυρών γερμένων στο έδαφος. Στο κέντρο της σταυρικής διάταξης των επαναλαμβανόμενων αποκαθηλώσεων, που κατά τη διαγώνια φορά τους εμπεριέχουν την προσδοκία επανάκτησης του ύψους και της ανάστασης, τοποθετούνται σε αυστηρή μετωπικότητα και κυκλικά, σ' ένα τραπέ...

"[...] Η προετοιμασία και το στήσιμο της δύσκολης αυτής έκθεσης ανέδειξαν ως πρωταγωνιστή της το φορτηγό πλοίο "Ιόνιον". Όλοι όσοι δουλέψαμε για την έκθεση στον ιδιαίτερο αυτό χώρο θα θυμόμαστε πάντα τα προβλήματα, αλλά και τη χαρά που μας προσέφερε η μοναδική αυτή εμπειρία. Ως μαρτυρία αυτών των σημαντικών στιγμών καταθέτουμε σήμερα αυτό το βιβλίο-ντοκουμέντο της όλης δημιουργικής διαδικασίας. Οι φωτογραφίες του Μανώλη Μπαμπούση κατέγραψαν στιγμιότυπα και τόπους και κατάφεραν να αποτυπώσουν με μαεστρία την ένταση της προετοιμασίας αλλά και την ποιητική διάσταση του έργου τ...

Ωραία είναι το να τυπώνεις ιδέες, ατάκες και φαντασιώσεις καταγραμμένες από 'δώ κι από 'κεί, με τον Θανάση Λάλα και τον Βασίλη Βασιλικό, που δεν χρησιμοποιήθηκαν πουθενά αλλού και που συγκεντρώνουν με φρεσκάδα τις προοπτικές και το παραλήρημα για την τέχνη, σ' ένα περιβάλλον ιστορικό και πολιτικό τελείως διαφορετικό από το σημερινό. Αυτές οι φωνο-ερωτήσεις του Βασιλικού, ένα μείγμα αποριών προς την τέχνη, από τη μεριά ενός λόγιου, με μια άποψη όμως για την πολιτική που την έχει βιώσει, εκμαιεύουν φωνο-απαντήσεις βουτηγμένες στο μαύρο της τέχνης και στο μπλε του παραληρή...

"Αγαπώ τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, αγαπώ τον Caravaggio, αγαπώ τον Van Gogh, αγαπώ τον Παρθενώνα, αγαπώ τον Rembrandt, αγαπώ τον Kandinsky, αγαπώ τον Klimt, αγαπώ τον Goya, αγαπώ τη βιαιότητα της Νίκης της Σαμοθράκης, αγαπώ τις μεσαιωνικές εκκλησίες, αγαπώ το πρόσωπο της Οφηλίας, έτσι όπως την περιέγραψε ο Shakespeare, και τιμώ τους νεκρούς έχοντας στο νου μου, όσον αφορά τον εαυτό μου, πως είμαι ένας σύγχρονος καλλιτέχνης". [...] Ο παρών τόμος συγκεντρώνει τα κείμενα και τις συνεντεύξεις του Γιάννη Κουνέλλη από το 1966 ως το 1989, και συνοδεύεται από 40 σελίδες με φωτογ...