Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Εγώ έτσι κι αλλιώς κάποτε θα φύγω. Τούτη η φωνή πρέπει να μείνει. Είναι η φωνή όλων όσων μαρτυρούν εδώ, που φιλοδοξεί να φέρει σε σας την τρεμούλα της ψυχής, το δάκρυ, τον πόνο στρατιών ανθρώπων". "Τούτη τη φωνή" προβάλλει αυτό το βιβλίο. Τη φωνή χιλιάδων Ελλήνων, που στη διάρκεια της τριπλής ξένης κατοχής μεταφέρθηκαν βίαια έξω από τα σύνορα της πατρίδας. Μια ανεξερεύνητη πτυχή της ελληνικής Ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για πρώτη φορά σε βιβλίο.

Θυμάμαι, νιόπαντρη, μια καρτούλα που συνόδευε ένα ζευγάρι γάντια: "Στο αγαπημένο Ναυσικάκι μου, για να μην κρυώνουν τα χεράκια του". Την έσκισα και την πέταξα -δεν άντεχα τη μητέρα μου ανθρώπινη. Όποτε θυμάμαι την καρτούλα από τότε, με παίρνουν τα δάκρυα. Όποτε, δυστυχώς, θυμάμαι άλλες παρεμβάσεις της όταν ήμουν νιόπαντρη, σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να είχα χίλιες καρτούλες για να σκίσω. Όποτε την κλαίω, την κλαίω γι' αυτό που δεν υπήρξε. Ίσως, όταν πεθάνει, να την κλάψω για ό,τι υπήρξε, είτε απωθώντας είτε -μακάρι- νοσταλγώντας αυτό το "ό,τι υπήρξε". Αυτή η αφήγηση σκιαγραφ...

Η ιστορία ξεκινά στα 1927, στην Ελλάδα του Βενιζέλου, της Μικρασιατικής Καταστροφής, των Δελφικών Εορτών και, λίγο αρ-γότερα, του Μεταξά. Στην Ελλάδα της αναψηλάφησης της "ελληνικότητας" και της ανανεωτικής αφετηρίας της γενιάς του '30. Ένας διάσημος ζωγράφος πορτραίτων εγκαθίσταται από το Παρίσι στην Αθήνα και γνωρίζεται με την κόρη αγαπητού του φίλου, την οποία ζητά να ζωγραφίσει. Πρωτόγνωρα αισθήματα και η ιδιόμορφη σχέση ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το μοντέλο καταλήγουν σε μια λανθάνουσα ερωτική ιστορία, που αιωρείται ανάμεσα τους με απρόβλεπτη εξέλιξη. Μια παράλληλη...

H Eυανθία Kαΐρη και η Eλισάβετ Mουτζάν-Mαρτινέγκου γεννήθηκαν στην αυγή του 19ου αιώνα, η μία στην Άνδρο, η δεύτερη στη Zάκυνθο. Yπήρξαν δυο σπουδαίες γυναίκες. H μεγαλύτερη ατυχία τους ήταν ότι γεννήθηκαν σε λάθος χρόνο και λάθος τόπο. H μεγαλύτερη ευτυχία τους θα μπορούσε να είναι η γνωριμία και η συνακόλουθη θερμή τους φιλία. Tην ευτυχία αυτή, που δεν αξιώθηκαν, θέλησε να τους προσφέρει τούτο το βιβλίο, με τη μορφή μιας μεταξύ τους αλληλογραφίας, έστω και υποθετικής. Aπό τις φανταστικές σελίδες της περνούν πρόσωπα υπαρκτά και ζωντανεύουν πραγματικά περιστατικά, αποκαλ...

Μια χαμένη ματιά αναζητεί η διαδρομή που ξεκινά σ' αυτό το βιβλίο. Μια ματιά ελληνική στον ελληνικό χώρο και στον ελληνικό χρόνο, σ' αυτό δηλαδή που θα μπορούσε να ονομαστεί ελληνικό γίγνεσθαι. Στο φυσικό τοπίο, στο φως, στα μάρμαρα, και τα αρχαία μνημεία, στις κιβωτούς των κάστρων και των μοναστηριών, στους υγρούς δρόμους της θάλασσας, στον ανθρώπινο χώρο, στη σχέση με τους ξένους, στο αίτημα και τους αγώνες για την ελευθερία και τέλος, στη συνέχεια του Ελληνισμού...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Γεώργιος Λεοντσίνης, "Δυτικές ευρωπαϊκές κυριαρχίες στον ελληνικό χώρο και η γεωστρατηγικής σημασίας γεωγραφική θέση των Κυθήρων και Αντικυθήρων (1207/1208-1864)" - Ελευθέριoς Αλεξάκης, "Εθνοπολιτισμικές παράμετροι του λαϊκού πολιτισμού των Κυθήρων. Ιστορικο-ανθρωπολογική προσέγγιση" - Μαρία Ανδρουλάκη, "Από τη μουσική παράδοση της περιοχής των Κυθήρων: Συμβολή στη μελέτη των τοπικών μουσικών ιδιωμάτων". - Δικαίος Βαγιακάκος, "Κύθηρα - Λακωνία - Μάνη" - Μανώλης Βαρβoύνης, "Ιγνάτιος ο διδάσκαλος: Ένας Κυθήριος λαϊκός ποιητής (α' μισό του 1...

Η περιπέτεια της ελληνικής ταξιδιωτικής γραφής δρομολογήθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα, με την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Αλλά η συναρπαστική της περιπλάνηση στο χώρο της λογοτεχνίας ξεκίνησε ουσιαστικά εκατό χρόνια πριν: διαρκείς αναζητήσεις, πειραματισμοί, πάνω στη μορφή και τη θεματολογία, παγιωμένα πρότυπα, αλλά και «αιρετικές» αποκλίσεις συνθέτουν την πολύχρωμη εικόνα της ελληνικής ταξιδιογραφίας, που πλημμύρισε έναν αιώνα εκδοτικής δραστηριότητας με εξαιρετικές σελίδες και που ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόκληση και τα αιτήματα των καιρών, επιτυγχάνοντας να ταξιδέψει εκατομμύρια Ε...

"Υπήρξε ένας σχισματικός, για να μην πω ένας εκούσιος αποσυνάγωγος..." Το βιβλίο αυτό, όπου κουβέντες και κείμενα, ενθυμήσεις και σημειώσεις ιχνηλατούν τον αφορισμό με τον οποίο ο Παντελής Πρεβελάκης χαρακτήρισε τον εαυτό του, δεν είναι μια βιογραφία. Αποτελεί τη μαρτυρία μιας γνωριμίας και μιας μαθητείας που κράτησαν 13 μήνες -τους τελευταίους ενός μεστού και θαλερού βίου- κατά τη διάρκεια των οποίων μια ιδιόρρυθμη όσο και συναρπαστική προσωπικότητα αφέθηκε να εκδιπλωθεί έντιμα και ανενδοίαστα, καθώς όδευε συνειδητά στην τελική ευθεία προς το θάνατο. Αποτελεί ακόμα μια...

Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα χαρακτηρίζεται από καταιγισμό ταξιδιωτικών σελίδων. Οι ριψοκίνδυνοι, οι αρχαιολάτρες, οι οδοιπόροι, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και μερικές τολμηρές γυναίκες ταξιδεύουν στο εξωτερικό, περιηγούνται την Ελλάδα σε αναζήτηση της εθνικής ταυτότητας, καταγραφούν και δημοσιεύουν, ενώ οι λογοτέχνες χρησιμοποιούν συνειδητά το ταξίδι για να δώσουν τη διάσταση μιας νέας διεξόδου στις συγγραφικές τους αναζητήσεις. Ραγκαβής, Βικέλας, Πάλλης, Κονδυλάκης, Προβελέγγιος, Δροσίνης, Καρκαβίτσας, Νιρβάνας, Μωραϊτίδης μαζί με πολλούς άλλους, ιχνηλατούν τους δ...

Κατά την περίοδο του μεσοπολέμου όλες οι συγκυρίες μαρτυρούν ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για την ανάδυση της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Κορυφαίοι συγγραφείς μας την απογειώνουν και δημιουργούν "σχολή", προηγούμενο για τους επερχόμενους και σημείο αναφοράς για μίμηση ή για προσπάθεια απόκλισης. Καζαντζάκης, Ουράνης, Παναγιωτόπουλος, Παπαντωνίου, Παπατσώνης, Κόντογλου, Βενέζης, Μυριβήλης, Θεοτοκάς ανθολογούνται εδώ. Μαζί τους και οι Χάρης, Καραντώνης, Μελάς. Λιγοστά λαμπερά ονόματα και πολυσέλιδα κείμενα αξιώσεων - μια αναγνωστική πανδαισία.

Η παιδική ταξιδιωτική λογοτεχνία, η καστρολογία, οι γραφές για τις ιδιαίτερες ή για τις νέες πατρίδες, το ταξιδιωτικό ρεπορτάζ, το ταξίδι στο μέτωπο σε καιρό πολέμου, τα φυσιολατρικά περιοδικά, αποτελούν μερικές άλλες εκφάνσεις της ταξιδιωτικής γραφής. Πολυάριθμοι συγγραφείς με ελάχιστα κοινά στοιχεία λογοτεχνικού προσανατολισμού μεταξύ τους, όπως οι Αντιγόνη Μεταξά, Κόντογλου, Παπαδιαμάντης, Πρεβελάκης, Πεντζίκης, Ιωάννου, Γαβριηλίδης, Λιδωρίκης, Καραντώνης, Βρεττάκος, συναντώνται στον τόμο αυτό, μέσα από κείμενα που συγκλίνουν στην ίδια θεματική με διαφορετικό τρόπο και α...

Η πεντάτομη αυτή σειρά παρακολουθεί τη ματιά με την οποία είδαν οι Έλληνες τον κόσμο, κατά το πολύ μακρύ διάστημα από τον Όμηρο ως τις μέρες μας. Ο πρώτος τόμος της ανιχνεύει σε μια εκτενή εισαγωγή την πορεία της ελληνικής ταξιδιωτικής γραφής, ως την τελική της μεταμόρφωση σε γνήσια ταξιδιωτική λογοτεχνία, με πρώτο διδάξαντα τον Νίκο Καζαντζάκη. Εδώ ο αναγνώστης θα έχει επίσης την ευκαιρία να γνωρίσει αντιπροσωπευτικά κείμενα, αρχαία, βυζαντινά και νεότερα ως τον 19ο αιώνα, σελίδες ετερόκλητες, με την υπογραφή προσώπων όπως οι Ηρόδοτος, Ξενοφών, Νέαρχος, Παυσανίας, Θεόδωρος...

Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, μια καινούργια γενιά ταξιδιωτικών συγγραφέων συνεχίζει το δρόμο των παλαιότερων κορυφαίων ταξιδιογράφων επάξια, αλλά και χωρίς να ξεφεύγει από την πεπατημένη. Και ενώ οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ταξιδιωτική λογοτεχνία τείνει στον μαρασμό, μερικοί μεμονωμένοι συγγραφείς την κατευθύνουν σταθερά σε νέους, συναρπαστικούς δρόμους. Τα πολυάριθμα κείμενα του τόμου αυτού -ας αναφερθούν, ενδεικτικά μόνο, οι συγγραφείς Λουντέμης, Ψαθάς, Κάσδαγλης, Αλαβέρας, Αλεξανδρόπουλος, Λορεντζάτος, Βασιλικός, Τσάτσου, Αντωνοπούλου, Λάγκε- αντανακλ...

Το καλοκαίρι του 1990 ο αγαπητός συνάδελφος Vincenzo Rotolo, σε μια συζήτησή μας για τον κοινό μας φίλο ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, παρατήρησε πως ήταν πια καιρός να προχωρήσουμε στην έκδοση ενός τιμητικού αφιερώματος με πρωτότυπες εργασίες ειδικών μελετητών για τον ποιητή και το έργο του, στις οποίες θα γινόταν για πρώτη φορά μια πολλαπλή και συνολική θεώρηση της προσφοράς του στα νεοελληνικά γράμματα. Ο τόμος αυτός θα ήταν εορταστήριος και θα επιδιδόταν στον Βρεττάκο όταν θα συμπλήρωνε τα ογδοντάχρονά του (1992). Ανακοινώσαμε την πρόθεσή μας στον ποιητή και κατόπιν απευθυνθ...

Ο Αρχιμανδρίτης Τζόσλιν οραματίζεται ότι ο Θεός τον επέλεξε για να υψώσει ένα τεράστιο κωδωνοστάσιο πάνω στο μεσαιωνικό του καθεδρικό ναό. Χωρίς θεμέλια και παρά τις αγωνιώδεις συμβουλές κληρικών και μαστόρων μαζί, το κωδωνοοτάσιο χτίζεται -οκτάγωνο το οκτάγωνο, αέτωμα το αέτωμα-, μέχρι που η σκιά του πέφτει σκοτεινή στην πλάση που απλώνεται από κάτω. Ακόμα σκοτεινότερη πέφτει πάνω στον ίδιο τον Αρχιμανδρίτη.

Όταν ένας συγγραφέας διαβάζεται, λόγω του όγκου και της πολυμορφίας των γραφτών του, αποσπασματικά, η δημιουργία μιας εξίσου αποσπασματικής εικόνας του έργου του και ο παρεπόμενος της σχηματισμός εντυπώσεων και εκτιμήσεων λιγότερο έγκυρων καθίστανται συχνά αναπόφευκτα. Αν ο μελετητής του συγκεκριμένου συγγραφέα αποφασίσει να λάβει υπόψη του την ήδη διαμορφωμένη άποψη της αναγνωστικής κοινής γνώμης, θα διαπιστώσει κάποτε ότι θα πρέπει να προσαρμόσει ανάλογα τον τρόπο με τον οποίο θα "χειριστεί" το υλικό που έχει μπροστά του-έτσι, η εργασία που θα, προκύψει μπορεί να προσλ...