Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η εμπορευματοποίηση της κατοικίας συνιστά ένα θεμελιώδες ζήτημα των σύγχρονων κοινωνιών. Ενώ τα στεγαστικά προβλήματα οξύνονται, οι στεγαστικές πολιτικές περικόπτονται εκθέτοντας ολοένα περισσότερες ευάλωτες ομάδες στον κίνδυνο της στεγαστικής επισφάλειας. Αναδυόμενα κινήματα κατοικίας αντιστέκονται στις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη στέγαση και αντιπροτείνουν εναλλακτικά υποδείγματα κοινωνικής διαβίωσης. Ο συλλογικός αυτός τόμος, με τις πολυεπίπεδες προσεγγίσεις του ζητήματος των στεγαστικών ανισοτήτων, έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην σύγχρονη βιβ...

Η έκδοση περιλαμβάνει κείμενα των ομιλιών που εκφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου "Τέχνη και Δημοκρατία", το οποίο διοργανώθηκε από το Ίδρυμα της Βουλής στις 7-9 Δεκεμβρίου 2017.

Η δυσκολία των νοικοκυριών να εξασφαλίσουν θέρμανση το χειμώνα και δροσισμό τις ημέρες με καύσωνα, να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος στην ώρα τους και να απαλλαγούν από την υγρασία και τη μούχλα στο σπίτι τους υπήρχε από παλιά στην Ελλάδα. Ωστόσο, μόνο πρόσφατα, στο πλαίσιο της κρίσης και των πολιτικών λιτότητας, η δυσκολία πρόσβασης στην ενέργεια αναδείχτηκε σε σημαντικό πρόβλημα, όχι μόνο για τα φτωχά νοικοκυριά, αλλά και για μεγάλο μέρος των μεσαίων στρωμάτων, ακολουθώντας αντίστοιχες τάσεις που έχουν εκδηλωθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πώς, όμως,...

Η εμπειρία των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμού ήταν καθοριστική για τα εθνικά κράτη που προέκυψαν από τη διάλυση των τριών μεγάλων ηπειρωτικών αυτοκρατοριών, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια. Ο "σύντομος" ελληνικός Μεσοπόλεμος (1922-1940) χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειες ομογενοποίησης ενός εθνοτικά και πολιτισμικά ετερόκλητου πληθυσμιακού συνόλου, καθώς και από τις απόπειρες αντιφατικών μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων. Συνδυάζοντας προσεγγίσεις ερευνητών από διαφορετικά πεδία, αφετηρίες και σκοπιές, οι μελέτες αυτού του τόμου ανιχνεύουν τη ρευστότητα που χαρακτήριζε την εποχή εκείνη...

Ο εξωαστικός κόσμος που κωδικοποιούμε στις λέξεις "ύπαιθρος", "εξοχή" ή απλώς "φύση" είναι για τον σημερινό κάτοικο της ελληνικής πόλης μια χαμένη πατρίδα. Ίσως να μην είναι υπερβολή να πούμε ότι και σε αυτήν την περίπτωση την απώλεια ακολούθησε μια Μεγάλη Ιδέα ανακατάληψης του χαμένου εδάφους. Η ύπαιθρος εμφανίζεται πλέον στον ψυχικό μας ορίζοντα ως μια επικράτεια υπό αέναη διεκδίκηση. Ως έκφραση της συνθήκης αυτής μπορεί να θεωρηθεί η ευρωστία της σύγχρονης παραθεριστικής ουτοπίας, η παροξυσμική έξοδος από τις πόλεις σε τριήμερα αργιών και η ακαταμάχητη έλξη του "εξοχ...