Παπαδημητρίου Κωνσταντίνος Θ.
Ο Κωνσταντίνος Θ. Παπαδημητρίου μεγάλωσε και κατοικεί στην Αθήνα. Έχει σπουδές Νομικής, Πολιτικής-Διοικητικής Επιστήμης και Παιδαγωγικών, με διδακτορική διατριβή στην οργάνωση του κράτους. Έχει εργαστεί, ως μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα, ως δικηγόρος και ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, ενώ μετά την είσοδο, εκπαίδευση και επιτυχή αποφοίτησή του από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (τμήμα Περιφερειακής Ανάπτυξης) ως στέλεχος του Υπουργείου Εσωτερικών, ως ειδικός επιστήμονας στον Συνήγορο του Πολίτη, ως (πρώτος απόφοιτός της) Διευθυντής της Εθνικής Σχολής και, σήμερα, ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής. Ως εμπειρογνώμονας Δημόσιας Διοίκησης, έχει εστιάσει ιδιαίτερα σε θέματα Διοικητικής Μεταρρύθμισης, τα οποία έχει αναπτύξει σε άρθρα του και σε συνέδρια, ενώ παράλληλα έχει διδάξει διοικητική-οργανωτική θεωρία, διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και νομιμότητα-διαφάνεια στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης του ΕΚΔΔΑ, στο Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ και σε μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά τμήματα. Επιπλέον, ως ενεργός πολίτης, υπήρξε για χρόνια συνδικαλιστικό στέλεχος (ένωση αποφοίτων ΕΣΔΔΑ, ομοσπονδία συλλόγων Υπουργείου Εσωτερικών) και δραστήριο μέλος της οικείας επιστημονικής κοινότητας (Διοικητικού Επιμελητηρίου-ΔΕΕ), της οποίας σήμερα είναι εκλεγμένος για δεύτερη φορά, πρόεδρος.
Λεύκτρα - Μαντίνεια
Συλλογικό έργο
Περισκόπιο (2006)
Στις 6 Ιουλίου 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας οι φιλόδοξοι Θηβαίοι, με επικεφαλής τους χαρισματικούς στρατηγούς Επαμεινώνδα και Πελοπίδα, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον σπαρτιατικό στρατό, ο οποίος για περισσότερα από 500 χρόνια ήταν αήττητος σε μάχες ανοικτού πεδίου. Το τελικό αποτέλεσμα της μάχης προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς Έλληνες, αφού οι Σπαρτιάτες γνώρισαν μια απρόσμενη ήττα. Οι Θηβαίοι, αξιοποιώντας τις εξελίξεις οι οποίες είχαν σημειωθεί στην τακτική της μάχης της οπλιτικής φάλαγγας, κατήγαγαν μια περήφανη νίκη. Είχε έλθει πλέον η σειρά της πόλης του Κάδμου...
Η εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία
Συλλογικό έργο
Περισκόπιο (2005)
O Βρετανός στρατάρχης Μπέρναντ Μοντγκόμερυ σχολίασε κάποτε πως "η Ρωσία είναι μια χώρα στην οποία πολύ εύκολα μπαίνει κανείς αλλά πολύ δύσκολα βγαίνει". Πράγματι, η εμπειρία της Μεγάλης Στρατιάς το 1812 θεμελίωσε ιστορικά το αξίωμα αυτό. Η αήττητη έως τότε πολεμική μηχανή του Ναπολέοντα άνοιξε με τη βία τον δρόμο προς τη Μόσχα, αλλά, φθάνοντας εκεί, ανακάλυψε πως είχε εισέλθει στο στόμα του λύκου. Η επέλαση του δριμύτατου ρωσικού χειμώνα επρόκειτο να κατατροπώσει τον Γάλλο αυτοκράτορα με τρόπο τόσο απόλυτο, όσο κανένας εχθρικός στρατός δεν θα επιτύγχανε ποτέ. Στο βιβλίο...
Στάλινγκραντ
Συλλογικό έργο
Περισκόπιο (2003)
Τον Σεπτέμβριο του 1942 οι πρώτοι άνδρες της 6ης Γερμανικής Στρατιάς εισέρχονταν στο Στάλινγκραντ. Πολύ γρήγορα διαπίστωσαν ότι η κατάληψη της πόλης δεν θα ήταν απλή υπόθεση. Κάθε σπίτι και δρόμος είχε μετατραπεί σε απόρθητο οχυρό. Γερμανοί και Σοβιετικοί στρατιώτες ενεπλάκησαν σε έναν ανελέητο αγώνα, στον οποίο η μονάδα μέτρησης δεν ήταν πλέον το χιλιόμετρο, αλλά το μέτρο. Κατά τη διάρκεια εκείνων των φοβερών οδομαχιών, οι δύο αντίπαλοι υπερέβησαν εαυτούς σε θάρρος, επινοητικότητα, αντοχή και αυτοθυσία.
Μικρασιατική καταστροφή
Συλλογικό έργο
Περισκόπιο (2002)
Στις 13 Αυγούστου 1922 η τουρκική επίθεση στον τομέα Αφιόν Καραχισάρ σηματοδότησε το τέλος μιας θριαμβευτικής πορείας για τη θρυλική Στρατιά της Μικράς Ασίας. Η εθνική έξαρση του Μαΐου του 1919 μετατράπηκε σε εγκατάλειψη ενός προαιώνιου πόθου του ελληνισμού και σε ταπείνωση μετά από μια σειρά τραγικών σφαλμάτων, άστοχων ενεργειών και υπονομεύσεων. Οι πολιτικές-κομματικές διαμάχες σε συνδυασμό με την καταφανή εχθρότητα των Μεγάλων Δυνάμεων στοίχισαν στον ελληνισμό όχι μόνο χιλιάδες ανθρώπινες ζωές αλλά και τον "ενταφιασμό" της Μεγάλης Ιδέας.
Η μάχη των Οχυρών
Συλλογικό έργο
Περισκόπιο (2002)
Στις 6 Απριλίου 1941 γερμανικά στρατεύματα, υποστηριζόμενα από πυροβολικό και αεροπορία και εξορμώντας από τη Βουλγαρία, προσπάθησαν να διασπάσουν την οχυρωματική γραμμή Μεταξά. Οι αήττητοι Γερμανοί στρατιώτες βρήκαν στο πρόσωπο του Ελληνα υπερασπιστή των οχυρών έναν σκληρό αντίπαλο, ο οποίος υποχρέωσε ακόμη και τον ίδιο τον Χίτλερ να εκφρασθεί με κολακευτικά λόγια για την υψηλή μαχητική του αξία.