Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

To δόγµα διχάζει, η αµφιβολία ενώνει. Κοινώνησα τη δηµοσιογραφία από τα δεκαεννιά µου χρόνια, όταν, αν και ήµουν φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ, µε δέχτηκαν στο «Έθνος». Το πώς, είναι µια συναρπαστική ιστορία που θέλω κάποτε να τη γράψω. Έβγαζα, όµως, προηγουµένως, µαζί µε συµµαθητές µου, εφηµερίδα ως µαθητής στο 11ο µεικτό Γυµνάσιο Περιστερίου, τη «Μαθητική Ηχώ». Λίγο µάλιστα πριν βγάλω το Γυµνάσιο, ήµουν και... αρχισυντάκτης σε µια εβδοµαδιαία τοπική εφηµερίδα, «Το Περιστέρι». Τον Απρίλιο του 1976 έγινα διευθυντής της «Ελευθεροτυπίας» και το 1987 και της «Κυριακάτικης Ε» ως το 2007....

Ένα ημερολόγιο ντοκουμέντο για τις τέσσερις εποχές του χρόνου και για τις άπειρες εποχές της παιδικής ηλικίας. Ένα ημερολόγιο, του οποίου η κάθε εβδομάδα είναι ανεξίτηλα σημειωμένη με την αλησμόνητη μορφή ενός παιδιού.

Πάνε κιόλας είκοσι χρόνια! Κι όμως είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από εκείνον τόν καυτό Ιούλη του 1992 που χάσαμε την Τζένη στην ακμή της δημιουργικής της ζωής. Το πιο όμορφο κορίτσι του ελληνικού κινηματογράφου, ένα από τα πιο ταλαντούχα πλάσματα του ελληνικού θεάτρου, η γυναίκα με τα πιο εκφραστικά γαλάζια μάτια της μεγάλης και της μικρής οθόνης, η ηθοποιός με το πιο αναγνωρίσιμο προφίλ, πέρασε από τον υπαρκτό κόσμο στον κόσμο της μνήμης, φτωχαίνοντας τα κινηματογραφικά πλατό και τα θεατρικά σανίδια και αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στις καρδιές των εκατομμυρίων θαυ...

Αν κατάφερα να εκπληρώσω ένα παιδικό μου όνειρο, αυτό ήταν τα ταξίδια στον κόσμο. Χάρη στο επάγγελμα που ασκώ από τα δεκαοχτώ μου χρόνια, χάρηκα την περιπλάνηση σε χώρες μακρινές των πέντε ηπείρων. Και όποτε ο χρόνος μού το επέτρεπε, δημοσίευα τις εντυπώσεις μου, κυρίως στην Ελευθεροτυπία και στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, στις οποίες έχω καταδικαστεί από το 1976 σε -ίσως- ισόβια θητεία. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι δεν κατάφερα να καταγράψω τις εντυπώσεις μου από χώρες της Αφρικής, όπως και του Νότιου Ειρηνικού. Τα γεγονότα έτρεχαν και ο χρόνος δεν περίσσευε. Έτσι αυτή...