Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Επτά ποιητές και ποιήτριες θέτουν στον εαυτό τους εννιά ερωτήσεις που ζητάνε επειγόντως απάντηση: "Η ποίηση τώρα και πάντα", "Ποίηση και κοινωνία", "Περί προγόνων, γόνων και άλλων δαιμονίων", "Η περιπέτεια της μορφής: Για μια θέση στο χρόνο", "Ποίηση και ταυτότητα: Η εμπειρία του εαυτού", "Ποίηση και γνώση: Η εμπειρία του κόσμου", "Περί κοινότητας", "Το σώμα και η φωνή", "Ποιητές και ποιητική". Γιατί μια συζήτηση για την ποίηση τώρα; Γιατί η συζήτηση για την ποίηση δεν σταματά ποτέ. Κάθε γενιά ποιητών έχει την ανάγκη, αλλά και την υποχρέωση, να συνεχίζει τον διάλογο π...

[...] Το ανά χείρας βιβλίο θα το χαρακτήριζα ως ένα εγχειρίδιο, παρ’ ότι δεν συνιστά μια θεωρητική προσέγγιση της λογοτεχνίας και της πολιτισμικής θεωρίας, με βάση τη σκέψη ενός επιφανούς μαρξιστή κριτικού, απλούστατα γιατί κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του Τέρρυ Ήγκλετον. Αντίθετα, κατάφερε να υπονομεύσει και να καταυγάσει τις αδυναμίες κλειστών θεωρητικών συστημάτων και να διδάξει το μεθοδολογικό πλουραλισμό, με τη συγκροτημένη εργαλειοποίηση επιχειρημάτων, της ψυχαναλυτικής, της φεμινιστικής και άλλων θεωριών, υποστηρίζοντας ότι το ζητούμενο "δεν είναι η συνέπεια τ...

The reception of Classical antiquity by modern Greek society was subject to a complex historical process, now in need of rigorous reappraisal. Instead of merely importing older cultural genealogies from post-Enlightenment Europe, Greek intellectuals constructed their own readings of the past, based on the notion of an uninterrupted continuity in the history of the Hellenic nation. Archaeology was called upon to perform a crucial role in forging a new identity for Greece based on the antiquity of Hellas. This idiosyncratic approach combined the rationality of Western epis...

Ο τόμος αυτός αποθησαυρίζει μία από τις σπάνιες στιγμές των πνευματικών μας χρονικών. Αποτυπώνει μια δημόσια συζήτηση, που έλαβε χώρα στη βάση της εκρηκτικής συνύπαρξης τριών εννοιών, στη ρευστή περιοχή που ορίζουν τρία γνωστικά πεδία: Θεωρία, Λογοτεχνία, Αριστερά. Για 14 εβδομάδες, 33 πένες συναντήθηκαν στις φιλόξενες σελίδες των "Αναγνώσεων" της "Κυριακάτικης Αυγής", από τις 9 Μαρτίου μέχρι τις 29 Ιουνίου 2008. Χωρίς διαγκωνισμούς και τη γνωστή έπαρση, χωρίς υπονομεύσεις και ναρκισσιστικές νομιμοποιητικές αποφάνσεις, 33 σύγχρονοι διανοητές, από διαφορετικές τάσεις, σχ...

Η ιστορία μιας ζωής. Η Άννα, ο Γιάννης, η Μάρθα, η κυρία Θαλή, άνθρωποι που ξεκίνησαν από αλλού, με το τρέμουλο να τα γνωρίσουν όλα γύρω τους "Σε ποια μεριά της γης να βρίσκονται άραγε τα σπουδαία πράγματα..." Γλείφουν χρόνια, λόγια, σιωπές, τρατάρουν την τύχη τους γέλια και δάκρυα, και κάποτε σμίγουν μαζί, ησυχασμένοι για το δρόμο που έκαναν. "Έτρεμα μήπως δεν προλάβω να γνωρίσω όλα γύρω μου. Έτρεμα πάλι, ύστερα, μήπως τελειώσουν όλα και δεν πομείνει τίποτα άλλο, για τη συνέχεια της ζωής. Αλλά η ζωή είναι μεγάλη, και ησύχασα." Η ιστορία της ζωής. Αφτιασίδωτη κα...

Ο "Εικοστός αιώνας" είναι η πιο αντιπροσωπευτική και άρτια σύνθεση της Αξιώτη. Ιστορικές πληροφορίες, προσωπικές μαρτυρίες και ατομικά βιώματα συνδυάζονται σε μια απόπειρα μυθιστορηματικής αποτύπωσης των εθνικών περιπετειών από το 1916 ως το 1946.

Ο Ρωσικός Φορμαλισμός μπορεί πια δικαιολογημένα να διεκδικήσει τον τίτλο της πιο σημαντικής σε αξία και επίδραση θεωρίας της Λογοτεχνίας και "σχολής" Κριτικής του αιώνα μας. Γραμματολογικά η πρώτη του εμφάνιση χρονολογείται από την έκδοση του δοκιμίου του Β. Σκλόβσκι "Η ανάσταση της λέξης" το 1914. Οι θιασώτες του οργανώθηκαν σε δυο ομάδες: το Γλωσσολογικό Κύκλο (του Πανεπιστημίου) της Μόσχας, που ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1915 από φοιτητές με σκοπό τη συλλογική έρευνα και "μελέτη της γλωσσολογίας, της ποιητικής, της μετρικής και της λαογραφίας", και την Εταιρία Μελέτης της Πο...

[...] Κατά το Σέλλινγκ, η Τέχνη ως μορφοποίηση (εκκοσμίκευση) της ουσίας είναι όργανο φιλοσοφικής γνώσης ανώτερο και από την ίδια την κλασική φιλοσοφία ["Η φιλοσοφία της Τέχνης", διαλέξεις των ετών 1802 - 3, 1859]. Είναι μια συμβολική αναπαράσταση του Απόλυτου: οι μεγάλες "Ιδέες" πραγματώνονται στα έργα τέχνης, όπου αποκαθίσταται η υπερβατική πραγματικότητα, οι "Ουσίες". (Σχετική είναι και η κριτική της θεωρίας της μίμησης στη διάλεξη που παρουσιάζουμε). Στην Τέχνη, μια Σελλινγκιανή αρχή ανάλογη με την Εγελιανή "σύνθεση", συνυπάρχουν σε υπερκόσμια αρμονία,...