Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ντοκιμαντέρ έχει την ίδια ηλικία με τον κινηματογράφο εάν μπορούμε να πούμε ότι οι αδερφοί Lumiere, σαν τον κύριο Ζουρνταίν του Μολιέρου, κάνουν ντοκιμαντέρ χωρίς να το ξέρουν. Το είδος καλύπτει πρακτικές πολύ διαφορετικές μεταξύ τους και κάθε ορισμός, αναγκαστικά, περιορίζει την πολυμορφία του. Εξετάζοντας τον κινηματογράφο, υπό το πρίσμα του ντοκιμαντέρ, είναι σαν να αναρωτιόμαστε τι είναι πραγματικό μπροστά σε μια κάμερα, ή ποια είναι η σχέση μεταξύ ταινίας και πραγματικότητας. Η μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ είναι επομένως δύο άξονες της ίδιας τέχνης που συλλαμβάνει...

Το αφιέρωμα "Η μετανάστευση στον ελληνικό κινηματογράφο (1959-2006)", με επιμέλεια του Θάνου Αναστόπουλου και συντονισμό της Χαράς Παπαδημητρίου, αποτελεί το πρώτο θεματικό αφιέρωμα του Ελληνικού Τμήματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το αφιέρωμα, μέσα από την προβολή 29 ταινιών μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, αποπειράται να δώσει αντιπροσωπευτική εικόνα της διαχρονικής προσέγγισης του θέματος από τους έλληνες κινηματογραφιστές. Η μέχρις στιγμής πορεία είναι από τις αφηγήσεις για τον πλούσιο Έλληνα μετανάστη που επιστρέφει από την Αμερική...

Προς τα μέσα της δεκαετίας του '70, ο ελληνικός κινηματογράφος ευτύχησε να έχει τρεις σκηνοθέτες, όχι μόνο διεθνούς βεληνεκούς, αλλά και με αυτόνομη, νεωτερική και ξεχωριστή γραφή. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν συνδέονται ως προς την ομοιογένεια και την επικοινωνία των αισθητικών επιλογών, ενώ ξεχωρίζουν από την διαφορετικότητα των δημιουργικών κινηματογραφικών τους προτάσεων. Το μόνο κοινό, ενοποιητικό στοιχείο τους είναι η γενναία, ρηξικέλευθη και αποτελεσματική αναθεώρηση των θεματικών και αισθητικών επιλογών του παλιού εμπο...