Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα ταξίδι με απρόβλεπτη εξέλιξη, μια επιστροφή στην παιδική ηλικία, ένα σκαθάρι που αποφασίζει να πεθάνει, ένας ήρωας αυτονομείται από τον συγγραφέα-δημιουργό του, ένα έγκλημα θαμμένο στον χρόνο. Δίπλα σ' αυτά άνθρωποι που παίρνουν δραματικές αποφάσεις για τη ζωή τους, βασανιστικές μνήμες που επιμένουν, ακόμα η καταλυτική επίδραση της Τέχνης πάνω σε ξεχωριστούς ανθρώπους. Λεπτές αδιόρατες γραμμές συνδέουν κάποιους από τους ήρωες αυτών των διηγημάτων φτιάχνοντας, έτσι, έναν κόσμο με ορατή την αίσθηση της μελαγχολίας αλλά ταυτόχρονα και με διάθεση κάποιας χιουμοριστικής αντι...

Δώδεκα διηγήματα για την ανθρώπινη περιπέτεια. Οι ήρωες τους βρίσκονται από τη μια μέσα στο πολιτικό παιχνίδι -που αποδεικνύεται είτε πολύ βαρύ για τις δυνάμεις τους είτε πολύ λίγο για τις απαιτήσεις τους- και από την άλλη μέσα στην προσωπική τους, συχνά πολύ αβέβαιη, πορεία. Και στις δύο περιπτώσεις (και στα κοινά αλλά και στα ιδιωτικά πράγματα) αναζητούν την αλήθεια και την αυθεντικότητα. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο. Με ποια μέτρα να τους κρίνεις; Για τα λάθη που έκαναν (εκούσια ή ακούσια), για την πίστη τους στον άνθρωπο ή, μήπως, για την απιστία τους σ’ α...

Ο άνθρωπος, που επιχειρεί μια ανασκόπηση της ζωής του στην προσπάθειά του να εντοπίσει τη θέση του στον κόσμο αλλά κυρίως να ορίσει τον χώρο του, προσκρούει στην πιθανότητα όλα αυτά, τα θεωρούμενα απολύτως ελεγχόμενα, να υπογραμμίζουν απλώς την ισχνή, θνητή του υπόσταση, απέναντι σε ανώτερες, ασαφείς και αόρατες δυνάμεις. Στο σημείο αυτό "συναντάται" με τον τραγικό ήρωα, τον Οιδίποδα, τον απόλυτα ελεύθερο άνθρωπο, που γέννησε η μυθική ελληνική σκέψη, και απογείωσε η δραματική τέχνη του Σοφοκλή. Η Μοίρα ή ο Άνθρωπος; Ποιος έχει την τελευταία λέξη σ' αυτό το παιχνίδι που κ...

τοπίο ξερό ξαναγεννιέται φτύνει κατάμαυρο κουκούτσι και ξεγελά με χρώματα γαλάζια σε σκοτεινούς καιρούς ομνύει σταυροκοπιέται ο νους θολώνει στο 'πα πως θάμπωσε ο κόσμος γυαλί που μαύρισε η φλόγα τι λίγοι που απομείναμε στο κέλυφος της γης

Το άλλο φεγγάρι Η έννοια του χρόνου, ασύλληπτη στην ουσία της, με τα μετρήσιμα χρονικά διαστήματα μόνο προσωπικά να εννοούνται. Γι' αυτό και ο μέσα χρόνος είναι και ο μόνος προσιτός. Μέσα του ζούμε και πάνω στις διαδρομές του πατάνε τα αβέβαια βήματά μας. Στο μεταξύ, ο χρόνος ο αληθινός τρέχει αδιάφορος για τη δική μας αντίληψη και εμείς μόνο στιγμές αποτυπώνουμε θεωρώντας πως έστω για λίγο πιάσαμε το νόημα. Μπορεί βέβαια όλο αυτό να είναι μια ψεύτικη αίσθηση του υπαρκτού, και ο χρόνος μόνο ως προσωπικός να βιώνεται. Σ' αυτής της μαγικής συμπαντικής απάτης την αίσθηση ακ...

Στο βιβλίο "Με το π της ποίησης: δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία", που ανθολόγησε και επιμελήθηκε η Αναστασία Π. Μαργέτη, δώδεκα ποιητικά έργα, ενσωματωμένα σε ένα διήγημα, συνομιλούν μεταξύ τους με θέμα: "τρίτη ηλικία και χρόνος: παθήσεις, κοινωνικές επιπτώσεις". Μια πρωτοβουλία της ομάδας λογοτεχνών Νήματα Μνήμης, την οποία αποτελούν οι: Δημητριάδου Διώνη, Ζαχοπούλου Ξανθίππη, Ζερβαντωνάκη Αγγελική, Καρελιώτη Ματίνα, Κεφαλούρος Στάθης, Μαγουλάς Χαράλαμπος, Μαργέτη Αναστασία, Παπαδόπουλος Αντώνης, Παπαδόπουλος Θεοχάρης, Παπακωνσταντίνου Ηλίας, Πολυκάρπου Αντρέας...

Η έκδοση είναι δίγλωσση, περιλαμβάνει σε πρώτη έκδοση τα ποιήματα της Διώνης Δημητριάδου στο ελληνικό πρωτότυπο και τις αγγλικές μεταφράσεις από τους Robert Crist και Δέσποινα Λαλά - Crist.

Σε μια εποχή ταραχής, απελπισίας και ηθικών συγκρούσεων οι ποιητές της Ελλάδας εξακολουθούν να ερευνούν όχι μόνο τις πηγές της κρίσης με τις πολλαπλές εκδηλώσεις της, αλλά και καινούργιους δρόμους για ανανέωση. Αυτή η συλλογή -με τη δραματική ποικιλία μορφών, συναισθημάτων και αποχρώσεων- προσφέρει στον αναγνώστη μια πλούσια εμπειρία της σύγχρονης Ελληνικής ποίησης παραστατικά παρουσιασμένης από τον Robert και τη Despina Crist σε δίγλωσση μορφή. Συμμετέχουν οι: Αργυρός-Ιωάννης Πρωτοπαπάς, Ιωάννης Μασμανίδης, Τάσος Σ. Μάντζιος, Αθηνά Τιτάκη, Μαρία Μανδάλου, Βίκυ Δερμάνη,...

Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα "Λόγω Γραφής", με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη μου για μια καλαίσθητη παρουσίαση και μια ευγενική διαχείριση και επικοινωνία και προς αυτή την ίδια τη λογοτεχνία αλλά και προς τους δημιουργούς της. Σε μία πορεία παγκοσμιοποίησης που όλα φαντάζουν να φτωχαίνουν, η πνευματική ένδεια είναι χειρότερη κατ' εμέ. Η συναισθηματική στειρότητα. Η αναλγησία. Και έναντι αυτών μάχομαι. Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ' αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιο...

ΕΛΠΙΔΑ Η Ελπίδα, μια δειλή φίλη ήταν μόνο· Καθόταν έξω απ' του θηρίου το κλουβί, Της μοίρας μου το τόξο επιτηρώντας, Σαν άντρας άκαρδος. Άσπλαχνη ήτανε στο φόβο της· Μια μέρα απελπισίας στο κελί Τη γύρεψα εκεί έξω να τη βρω, Μα έστρεψε αλλού το πρόσωπό της! Σαν ψεύτικος φρουρός κι άπιστος φύλακας, Και μέσα στη διαμάχη, για ομόνοια ψιθύριζε· Θα τραγουδούσε όσο θα 'κλαιγα· Και αν άκουγα, θα σώπαινε. Ψεύτικη ήταν κι αδυσώπητη· Όταν οι τελευταίες μου χαρές σωριάστηκαν, Ως και η Λύπη είδε, μετανιώνοντας, Τα θλιβερά και σκόρπια λείψανά τους·...