Γουδέλης Γιάννης
Goudélis Giánnis
Ο Γιάννης Γουδέλης (1919-1999) γεννήθηκε στο Καρυοβούνιο της Μάνης. Αποφοίτησε από το Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του πρωτοστάτησε στη διοργάνωση της κηδείας του Κωστή Παλαμά το 1943 και πήρε μέρος στην παράσταση της "Τρισεύγενης" και στις μουσικές εκδηλώσεις του Πανεπιστημίου. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας υπήρξε υπεύθυνος καλλιτεχνικής διαπαιδαγώγησης και μετά την ολοκλήρωση της θητείας του ίδρυσε το Γραφείο Επιστημονικών Εφαρμογών στην Αθήνα. Το 1954 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο "Δίφρος" και δύο χρόνια αργότερα το λογοτεχνικό περιοδικό "Καινούρια Εποχή". Μέλος της Ομοσπονδίας Εκδοτών Βιβλιοπωλών Ελλάδος και της Ένωσης Διευθυντών Περιοδικού Τύπου. Το 1957 εξέδωσε τον τόμο "Ανθολογία της σύγχρονης κριτικής" και δύο χρόνια αργότερα την πρώτη του ποιητική συλλογή, που είχε τίτλο "Προς Βικέντιον". Ακολούθησαν ποιητικά και πεζά έργα, καθώς επίσης ιστορικές και φιλολογικές μελέτες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γιάννη Γουδέλη βλ. Β.Ε.Σ., "Γουδέλης Γιάννης", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 5., Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Νίκος Καζαντζάκης
Συλλογικό έργο
Ελευθεροτυπία (2007)
"Για ό,τι λέν για την "Οδύσεια" -χωρίς να τη διαβάσουν- δεν στεναχωριούμαι καθόλου. Έχω τη συνείδησή μου γαλήνια. Έκαμα ό,τι μπορούσα. Το έργο αφτό είναι το λαγάρισμα από ανείποτες αγωνίες και χαρές, γραμμένο με αίμα. Προσπάθησα, χρόνια να σώσω από την ψυχή μου ό,τι μπορούσα. Να ξέρουν οι άνθρωποι, όταν πεθάνω, πόσο κ' εγώ αγάπησα και πόνεσα τη ζωή και πώς είδα και πώς άγγιξα τη θάλασσα, το χώμα, τη γυναίκα. Να μάθουν πως δεν ήμουνα ζώο ή πέτρα, παρά άνθρωπος με ζεστή σάρκα κι αχόρταγη ψυχή. Έκανα το χρέος μου. Παραπάνω δεν μπορούσα. Σφογγίζω σαν τον αργάτη μια στιγμή τον -...
