Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O πάγκος είναι μια προσπάθεια σύνθεσης της εποχής μας. Μιας εποχής που το χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι ο φόβος. Ο φόβος για το αύριο και το αβέβαιο μέλλον. Άνθρωποι καθημερινοί, που ζουν στην Ελλάδα της κρίσης και τους συνδέει όλους το γεγονός ότι έχουν κατά κάποιον τρόπο υποστεί τις συνέπειές της. O πάγκος δένει δύο φίλες και συναδέλφους που μοιράζονται τις σκέψεις και τα προβλήματά τους. Δύο φίλες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, που αντιμετωπίζουν τη ζωή με διαφορετικό τρόπο. Μέσα από τον Πάγκο γνωρίζουν κι άλλους ανθρώπους, άλλους καλούς και άλλους κακούς. Τελικά,...

"Η παρακμή των υπογείων" είναι η προσπάθεια σύνθεσης μιας εποχής και μιας παρέας ανθρώπων που έζησαν ένα συγκεκριμένο διάστημα στην ίδια πόλη και στους ίδιους χώρους. Άλλοι έχουν μεταξύ τους κοινά χαρακτηριστικά, άλλοι δεν έχουν τίποτα κοινό. Τους συνδέει το τυχαίο γεγονός ότι οι περισσότεροι ζουν στην ίδια πολυκατοικία. Οι όροφοί της λειτουργούν σαν κοινωνικός αναβατήρας: αυτοί που μένουν στους πάνω ορόφους είναι οι κοινωνικά επιτυχημένοι. Αυτοί που μένουν στους κάτω προσπαθούν εναγωνίως να αλλάξουν διαμέρισμα και όροφο. Τα προσωπικά πάθη και η ιστορική συγκυρία στο τέλος...

"Η παρακμή των υπογείων" είναι η προσπάθεια σύνθεσης μιας εποχής και μιας παρέας ανθρώπων που έζησαν ένα συγκεκριμένο διάστημα στην ίδια πόλη και στους ίδιους χώρους. Άλλοι έχουν μεταξύ τους κοινά χαρακτηριστικά, άλλοι δεν έχουν τίποτα κοινό. Τους συνδέει το τυχαίο γεγονός ότι οι περισσότεροι ζουν στην ίδια πολυκατοικία. Οι όροφοί της λειτουργούν σαν κοινωνικός αναβατήρας: αυτοί που μένουν στους πάνω ορόφους είναι οι κοινωνικά επιτυχημένοι. Αυτοί που μένουν στους κάτω προσπαθούν εναγωνίως να αλλάξουν διαμέρισμα και όροφο. Τα προσωπικά πάθη και η ιστορική συγκυρία στο τέλος...

Η συμπεριφορά του ανθρώπου και οι αντιδράσεις του στον πόνο, τον έρωτα και τη δυστυχία μέσα από εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, καταστάσεις, κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες είναι το θέμα της συλλογής διηγημάτων της Νάντιας Ρεμπή. Η "κυψέλη" σκιαγραφεί την εικόνα του πάσχοντα ανθρώπου, που συχνά είναι παρατηρητής της ίδιας του της δυστυχίας. Βγαίνει από τον ίδιο του τον εαυτό και διηγείται, σαν τρίτο πρόσωπο, αυτό που του συμβαίνει και που ο ίδιος βιώνει. Είναι ταυτόχρονα πάσχων, θύμα και ψυχρός παρατηρητής.