Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν είναι το κεφάλαιο ποίηση δηλωτική ερμηνεία. Τον προορισμό του επιθυμούμε να κοινωνήσουμε, για να προσεγγίσει ο αναγνώστης με τους δικούς του όρους - τη ζωή που αναπαρα-στήσαμε λεκτικά, εκθέτοντας την ψυχή μας στους πέντε ανέμους, εμείς, οι δώδεκα ποιητές, οι οποίοι συνιστούμε το "όταν σου λέω ποίηση να βγαίνεις"*, σε ευαισθητοποιημένους αποδέκτες. Άρα τα ποιήματα δεν είναι ψυχρά εννοιολογικά κατασκευάσματα σε μια προσωπική και αυτοαναφορική διάσταση. Είναι πνευματικά ηλεκτρόνια του βαθύτερου πυρήνα της Ζωής, που αντιστοιχούν σε κοινές πανανθρώπινες αξίες, σε κοινά...

ΑΘΡΥΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ Φύτρωσε η χαρά στα πληγωμένα της λύπης λιβάδια. Να σωπάσει δεν λέει του χόρτου ο ύμνος στην άνοιξη κι εκείνο το νερό που έκλαιγε στον κατήφορο δεν μπορεί κι αυτό να σωπάσει, καθώς του αλετριού η κόψη ξέθαψε τη θαμμένη πολιτεία του αθρυμμάτιστου κόσμου που θάφτηκε μέρα σκοτεινή χωρίς ανατέλλοντα ήλιο. Φιγούρες παράξενες σαν αγάπες απλήγωτες προβάλλουν κι άλλες στης λήθης τούς χαμένους ορίζοντες ν’ ακροβατούν σε τόξα ουράνια και στο απειροελάχιστο των καιρών ζητούμενο... Εσείς, που στο μαύρο του πένθους ντυμένοι του μ...

ΤΑΓΚΟ Χωρίς σκοτεινούς καβαλάρηδες απόψε ο ουρανός. Άρχισε να χρυσίζει η σκέψη σαν ώριμος ήλιος λίγο πριν καεί. Την ώρα που βγαίνουν σεργιάνι τα όνειρα σε μονόκλινες κάμαρες. Τι να πει κανείς για αγάπες πάνω σ’ ένα άορνο μαξιλάρι. Ποιό ταξίδεμα χρειάζεται το χρυσόμαλλο! Μα να! μια φτερωτή πράσινη που κοντοστέκεται στου νου τον φεγγίτη. Στριφογυρίζω μαζί της ένα ταγκό αέρινος νοιώθω. Κι αυτό το τριαντάφυλλο στα μαλλιά της αγγίζει τα χείλη της πένας μου. Μεγάλωσε νύχτα τις ώρες σου μην ξυπνήσω.

Σε πλοίο φάντασμα γεμάτο στοχασμένους λαθρεπιβάτης Φωτεινά μέτωπα λάμπουν στην ομίχλη. Ένα μπλε φόντο, αρυτίδωτο, γαλήνιο Δεν τρίζουν οι αρμοί στο ακύμαντο δεν έχει σιδερά αμόνι για αλυσίδες μπάρκο ελεύθερο ανάλαφρο με αυτοφυή φτερά ταξιδιάρικα. Πόση κάλμα στον ύπνο του ο Αίολος! σαν γαλανά βαλτόνερα ο ωκεανός ίχνος αφρών μόνο καθρέφτισμα αστεριών και οραμάτων. Είναι και κάτι ψυχές ολόλευκες παλιές νυχτερινοί γλάροι ώριμοι ναυτεργάτες του ονείρου. Στη θάλασσα των λογισμών μου ταξιδεύω! Γύρω μου νερό και αντανάκλαση πόθων μέσα μου δάσος, βουνά, ρυάκια...