Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ίσως ο πιο εμβληματικός αμερικανός σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου, με φανατικούς οπαδούς και ευγνώμονες επιγόνους, με αντιπάλους και διώκτες ακόμα, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, αν ζούσε σήμερα θα ήταν ενενήντα ενός - κι έχουν περάσει ήδη είκοσι χρόνια από το θάνατό του. Aκόμα κι όσοι έχουν δει λίγο σινεμά, σίγουρα έχουν ακούσει ή είδαν τον "Σπάρτακο", τη "Λολίτα", την κωμωδία "S.O.S. Πεντάγωνο καλεί Μόσχα", το "Κουρδιστό πορτοκάλι", τη "Λάμψη" ή, περισσότεροι ίσως, το "2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος". Οι τελευταίοι μπορεί να έχουν στο νου τους την ιστορία-μύθο των σόσ...

Ο Ακίρα Κουροσάβα, που γεννήθηκε στη γειτονιά Ομόρι του Τόκιο, στις 23 Μαρτίου 1910, όγδοο και τελευταίο παιδί του δάσκαλου, από γενιά Σαμουράι, Ισάμου και της Σίμα, από γενιά εμπόρων, που παιδί έζησε τον μεγάλο σεισμό του Τόκιο, στα 1923, που άλλαξε τη μοίρα της χώρας του, που έκανε δύο παιδιά με την επίδοξη ηθοποιό σύζυγο του Γιόκο Γιαγκούσι, τον Χιζάο και τη Κάζουκο, πέθανε στη Σεταγκάγια του Τόκιο, στις 6 Σεπτεμβρίου 1998, αφήνοντας τριάντα ταινίες, μερικές από τις οποίες εμφανίζονται στις λίστες με τις καλύτερες του παγκόσμιου κινηματογράφου. "Είμαι κατασκευαστής ταινι...

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου κυκλοφορεί για 25η συνεχόμενη χρονιά την έκδοση "Κινηματογράφος", τη μοναδική καταγραφή της κινηματογραφικής μας πραγματικότητας στην ελληνική βιβλιογραφία. Περιλαμβάνονται: Κριτική ανάλυση όλων των ταινιών που κυκλοφόρησαν στις ελληνικές αίθουσες ολόκληρη την χρονιά, με κείμενα μελών της Ένωσης που δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό Τύπο και το διαδίκτυο. Αναλυτικό box office της χρονιάς, από τον Δημήτρη Κολιοδήμο: Το 2017, κυκλοφόρησαν συνολικά 383 ταινίες στα σινεμά της Ελλάδας, από τις οποίες 37 ήταν ελληνικές, 25 ήταν ντοκιμαν...

[...] Το πολυσχιδές όσο και γριφώδες έργο του Ταϊλανδού σκηνοθέτη, αντικείμενο της διεθνούς κριτικής εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία έχει ήδη αναλυθεί διεξοδικά και με λαμπρό τρόπο στην περσινή μονογραφία του Τζέιμς Κουάντ που εκδόθηκε από το Μουσείο Κινηματογράφου της Αυστρίας, οποιαδήποτε λοιπόν σύγκριση με αυτή τη περιορισμένης έκτασης έκδοση είναι μάλλον άδικη. Είναι όμως μια καλή ευκαιρία για να εμφανιστούν επιτέλους και στη γλώσσα μας κείμενα για ένα σκηνοθέτη που παραμένει ακόμη, με ελάχιστες εξαιρέσεις, απρόσιτος από την ελληνική βιβλιογραφία, την κριτική και -μ...

[...] Το πολυσχιδές όσο και γριφώδες έργο του Ταϊλανδού σκηνοθέτη, αντικείμενο της διεθνούς κριτικής εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία έχει ήδη αναλυθεί διεξοδικά και με λαμπρό τρόπο στην περσινή μονογραφία του Τζέιμς Κουάντ που εκδόθηκε από το Μουσείο Κινηματογράφου της Αυστρίας, οποιαδήποτε λοιπόν σύγκριση με αυτή τη περιορισμένης έκτασης έκδοση είναι μάλλον άδικη. Είναι όμως μια καλή ευκαιρία για να εμφανιστούν επιτέλους και στη γλώσσα μας κείμενα για ένα σκηνοθέτη που παραμένει ακόμη, με ελάχιστες εξαιρέσεις, απρόσιτος από την ελληνική βιβλιογραφία, την κριτική και -μ...

Το 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης προτείνει φέτος την άγνωστη κινηματογραφική πλευρά ενός αναγνωρισμένου δεινού μυθοπλάστη. Αν το έργο του Κριστόφ Κισλόσφκι άνοιξε το δικό του καθοριστικό κεφάλαιο στο ευρωπαϊκό σινεμά στις δεκαετίες του '80 του '90, η πρώιμη περίοδος του, αποκλειστικά αφιερωμένη στα ντοκιμαντέρ, σκιαγράφησε με τα πιο ειλικρινή χρώματα το πολωνικό ανθρώπινο, κοινωνικό και πολιτικό τοπίο του '60 και του '70. Οι ήρωες του Κισλόφσκι, πρωταγωνιστές της ίδιας της ζωής, μοιάζουν να μοιράζονται τις αγωνίες του ίδιου του δημιουργού. Ηθική προβληματική, υπα...

Ανανεωτικός, παλλόμενος, ορμητικός, σκληρός, αληθινός, συχνά βίαιος και ανησυχητικός, ο νέος κινηματογράφος των Φιλιππίνων αναμφίβολα δεν είναι φιλόξενος σε κάθε θεατή. Δεν ενδιαφέρεται να χαϊδέψει τις ευαισθησίες μας, δε διστάζει να αποκαλύψει με αφοπλιστική ειλικρίνεια και συχνά επώδυνο ρεαλισμό την πραγματικότητα μιας χώρας που υποφέρει από μια σειρά κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων και που ακόμη προσπαθεί να προσδιορίσει την αυθυπαρξία και την ταυτότητά της. Κι όμως ακόμη και κάτω από αυτές τις κάθε άλλο παρά ιδανικές συνθήκες ή ίσως ακριβώς εξαιτίας τους, μια νέα γενι...

Ανανεωτικός, παλλόμενος, ορμητικός, σκληρός, αληθινός, συχνά βίαιος και ανησυχητικός, ο νέος κινηματογράφος των Φιλιππίνων αναμφίβολα δεν είναι φιλόξενος σε κάθε θεατή. Δεν ενδιαφέρεται να χαϊδέψει τις ευαισθησίες μας, δε διστάζει να αποκαλύψει με αφοπλιστική ειλικρίνεια και συχνά επώδυνο ρεαλισμό την πραγματικότητα μιας χώρας που υποφέρει από μια σειρά κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων και που ακόμη προσπαθεί να προσδιορίσει την αυθυπαρξία και την ταυτότητά της. Κι όμως ακόμη και κάτω από αυτές τις κάθε άλλο παρά ιδανικές συνθήκες ή ίσως ακριβώς εξαιτίας τους, μια νέα γενι...

Τι είναι αυτό που ορίζει ένα πρωτοποριακό, ανανεωτικό, ριζικά καινοτόμο σινεμά; Μπορεί ένα κινηματογραφικό είδος που υπηρετεί συγκεκριμένους στόχους να ξεπερνά τους περιορισμούς που του υπαγορεύει η χρηστικότητά του και να αναβαθμίζεται σε κάτι αληθινά ξεχωριστό; Οι ταινίες πίνκου έιγκα, του κινηματογραφικού είδους που γεννήθηκε στην Ιαπωνία της δεκαετίας του '60 και το οποίο επιβιώνει κι εξελίσσεται ακόμη και σήμερα, αποδεικνύουν πως η αληθινή τέχνη μπορεί να ανθίσει ακόμη και στο κινηματογραφικό βασίλειο των ενστίκτων και της σαρκικής επιθυμίας. Το να χαρακτηρίσεις τις τ...

Το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία του αφιερώματος στους σημαντικούς βέλγους δημιουργούς Ζαν-Πιέρ και Λυκ Νταρντέν εκδίδει δίγλωσση μονογραφία, η οποία περιλαμβάνει: - Εισαγωγικό κείμενο από τον Louis Heliot. - Εισαγωγικό κείμενο από τη Γιάννα Σαρρή. - Κείμενο από τη Δέσποινα Μουζάκη - Πρωτότυπα και ανέκδοτα στην Ελλάδα δοκίμια για το έργο των σκηνοθετών από Έλληνες και ξένους κριτικούς και θεωρητικούς όπως: Λευτέρη Αδαμίδη, Λευτέρη Χαρίτο, Παύλο Πανταζή, Αφροδίτη Νικολαΐδου, Μαρία Κατσουνάκη, Jacqueline Aubenas, Martin O' Shaughnessy, Madelei...

Το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία του αφιερώματος που διοργανώνουν οι Ημέρες Ανεξαρτησίας στον σημαντικό Σενεγαλέζο δημιουργό Ουσμάν Σεμπέν (Ousmane Sembene), ο οποίος δίκαια αποκαλείται πατέρας του κινηματογράφου της μαύρης Αφρικής, εκδίδει δίγλωσση μονογραφία, που περιλαμβάνει: - Εισαγωγικό κείμενο από τον Σάμπα Γκατζίγκο (Samba Gadjigo), τον επίσημο βιογράφο του Σεμπέν - Θεωρητικό δοκίμιο του επιμελητή της έκδοσης Νίκου Σαββάτη για την θεματική και στιλιστική εξέλιξη του δημιουργού - Πρωτότυπες και ανέκδοτες στην Ελλάδα μελέτες από τον Δημ...

[...] Ο Τέρενς Ντέιβις δε δίστασε ποτέ να μιλήσει επί προσωπικού, ξεκινώντας από την "Τριλογία" των πρώτων μικρού μήκους ταινιών του και καταλήγοντας τώρα στην πόλη του, πλάθοντας στο ενδιάμεσο μερικές από τις πιο φωτισμένες εικόνες που μας χάρισε ποτέ η βρετανική οθόνη. Στο έργο του, το φωτοστέφανο μιας καθαρτικής μνήμης στεφανώνει το γερμένο κεφάλι μιας χώρας, μιας νοοτροπίας της δικής του ζωής, αλλά και των ζωών όλων των ηρώων του και η μελαγχολία ποτίζει τις εικόνες σαν χειμωνιάτικη υγρασία. Την ίδια στιγμή, όμως ένα πνεύμα ζωογόνο, ένα βλέμμα εκλεκτικό και μια διάθεση...

[...] Ο Τέρενς Ντέιβις δε δίστασε ποτέ να μιλήσει επί προσωπικού, ξεκινώντας από την "Τριλογία" των πρώτων μικρού μήκους ταινιών του και καταλήγοντας τώρα στην πόλη του, πλάθοντας στο ενδιάμεσο μερικές από τις πιο φωτισμένες εικόνες που μας χάρισε ποτέ η βρετανική οθόνη. Στο έργο του, το φωτοστέφανο μιας καθαρτικής μνήμης στεφανώνει το γερμένο κεφάλι μιας χώρας, μιας νοοτροπίας της δικής του ζωής, αλλά και των ζωών όλων των ηρώων του και η μελαγχολία ποτίζει τις εικόνες σαν χειμωνιάτικη υγρασία. Την ίδια στιγμή, όμως ένα πνεύμα ζωογόνο, ένα βλέμμα εκλεκτικό και μια διάθεση...

Τα ντοκιμαντέρ απεικονίζουν την πραγματικότητα. Δεν μπορούν όμως και να την ορίσουν. Κάποιες φορές η πραγματικότητα είναι τόσο πολύπλοκη που υπερβαίνει την οποιαδήποτε απεικόνισή της. Ο Τζο Μπέρλινζερ και ο Μπρους Σινόφσκι, εκπρόσωποι ενός κινηματογραφικού άμεσου, πολύ κοντά στην παράδοση των συμπατριωτών τους Φρέντερικ Ουάισμαν, Ρίτσαρντ Λίκοκ και Έρολ Μόρις, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια απλή καταγραφή, όσο πιστή κι αν είναι, δεν μπορεί να αποδώσει τις πολλαπλές όψεις αυτού που ονομάζουμε πραγματικότητα. Οι "καταγραφές" τους είναι επίπονες και χρονοβόρες, αφήνουν άφθονο χώρ...

Τζον Σέιλς. Ένας από τους πρωτοπόρους του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου, ο οποίος παρουσιάζει κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, ακολουθώντας τις ζωές καθημερινών ανθρώπων που παλεύουν για επιβίωση. Τιμώντας τον σημαντικό αυτόν δημιουργό, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και οι εκδόσεις Iανός εξέδωσαν μια πλούσια δίγλωσση έκδοση (ελληνικά/αγγλικά) που περιλαμβάνει κείμενα πρωτότυπα, γραμμένα ειδικά για αυτό το αφιέρωμα. Πρόκειται για θεωρητικές προσεγγίσεις του έργου του, για μία συζήτηση τόσο με τον ίδιο τον Σέιλς όσο και με την επί χρόνια άμεση συνεργάτι...

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στον Nae Caranfil, που διοργανώθηκε από το 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (16-25 Νοεμβρίου 2007), με συντονιστή τον Δημήτρη Κερκινό. Περιέχονται τα κείμενα: - Δημήτρης Κερκινός, "Nae Caranfil, ένας σύγχρονος λαϊκός δημιουργός" - Andrei Gorzo, "Μια κατηγορία από μόνος του" - "Το χιούμορ ως αντίδοτο στη μυωπία", συνέντευξη του Nae Caranfil στον Δημήτρη Κερκινό Φιλμογραφία - "Μην κρέμεστε απ' το παράθυρο": Στράτος Κερσανίδης, "Η μαθήτρια, ο στρατιώτης και ο ηθοπο...

Η τέχνη της παρατήρησης δεν είναι ένα απλό ζήτημα - δεν περιορίζεται στο κοίταγμα μέσα από την κλειδαρότρυπα. Προϋποθέτει τη συμμετοχή, την προσωπική αφοσίωση. Η Μπάρμπαρα Κοπλ έχει εξελιχθεί σε ειδικός του cinema verite, ακολουθώντας μεν τις αρχές του, εμπλουτίζοντας το δε, με την ξεχωριστή της αφηγηματική δομή. Η Μπάρμπαρα Κοπλ μπορεί να παρατηρεί, αλλά πλησιάζει, κοντοστέκεται πλάι στους χαρακτήρες της και καταργεί τις αποστάσεις, διατηρώντας όμως μια σπάνια ισορροπία: ούτε τους κοιτά αφ' υψηλού, ούτε επιβάλλει αυταρχικά την υποκειμενική της σκοπιά. Από τα, βραβευμένα...