Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φορτωμένος με την εμπειρία του πολέμου της Κορέας, και με ένα χέρι λιγότερο, ο Φρανκ θα επιστρέψει στη γενέθλια πόλη του, κάπου στην αμερικάνικη επαρχία. Χωρίς ψευδαισθήσεις για τη ζωή, αλλά με την επιθυμία για ένα νέο ξεκίνημα που αναζωογονεί η επαφή με τους οικείους του. Τότε, μια σειρά από φρικαλέους φόνους που συμβαίνουν στην περιοχή θα τραβήξει τις υποψίες πάνω του: τα θύματα είναι όλα γυναίκες με τις οποίες είχε ερωτική σχέση στο παρελθόν. Ο Μπορίς Βιάν έγραψε μια περίληψη και τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια του "Δεν γλιτώνεις". Το Oulipo, το Εργαστήρι Δυνητικής Λογοτεχν...

Είναι το βαλς των Χριστουγέννων για τους ανθρώπους της γης που αδερφικά θα μοιραστούνε ψωμί κι αλάτι να γευτούνε. Ωραίοι άνθρωποι μιλιούνια υπάρχουνε στον κόσμο αυτό, ας φτιάξουνε μιαν αλυσίδα να μπούμε όλοι στο χορό. Χάρη στην αχαλίνωτη φαντασία του και φυσικά στη γλώσσα του, το συγκεκριμένο βαλς αποτελεί μια εξαιρετική εισαγωγή στο έργο του Μπορίς Βιάν, ιδανική για παιδιά. Η Ναταλί Σου τον συνοδεύει σε αυτό το εγχείρημα, με τις συγκινητικές, σχεδόν υπερρεαλιστικές της εικόνες, βυθίζοντας τον αναγνώστη στο μοναδικό ετούτο σύμπαν όπου παντρεύονται ειρωνεία...

Οι δυο πρώτες λέξεις είναι ένα όνομα: "Αμαδίς Δουδού". Δεν είναι φθινόπωρο. Και, φυσικά, δεν είμαστε στο Πεκίνο. Το Φθινόπωρο στο Πεκίνο αποτελεί ένα από τα πλέον παράξενα και γοητευτικά μυθιστορήματα που μας παρέδωσε η γαλλική γλώσσα. Κι αυτό ακριβώς είναι το ιδιάζον στοιχείο του: η γλώσσα. Γιατί ο Βιάν οικοδομεί μια εντελώς απροσδόκητη, χιουμοριστική, καυστική και ταυτόχρονα εικονοκλαστική γλωσσική κατασκευή που εξέπληξε τους συγχρόνους του και παραμένει σαγηνευτική ακόμα και σήμερα. Το παράλογο της καθημερινής ζωής αποκαλύπτεται οργιαστικά μέσα από μια αριστουργηματική...

Μπράβος σε νυχτερινό κέντρο, ο Νταν ζει μονάχα για τη Σήλα, τη γυναίκα του, και το παιδί που έχει αποκτήσει μαζί της. Ένα παιδί που η κοινωνία θα το αποδεχτεί γιατί το δέρμα του είναι λευκό. Ο Νταν είναι μαύρος στην καταγωγή, εκτός απ' το χρώμα του... Όλη του η ζωή βασίζεται σε τούτο το μυστικό. Αυτός που -με βαριές τύψεις βέβαια- ήθελε τόσο πολύ να είναι Λευκός, είναι άραγε κατά βάθος "νέγρος"; Ο Μπορίς Βιαν -γνωστός και ως Βέρνον Σάλλιβαν- σκιαγραφεί, με το στιλ του Ρέημοντ Τσάντλερ και του Τζέημς Χάντλεϋ Τσέηζ, κάτι πολύ περισσότερο από μια καταγγελία του ρατσισμού. Αυτ...

[...] Κι έπειτα, σύμφωνα με τη θεωρία που υποστήριζε ο Βιαν και που ουδόλως επινοημένη ήταν, τα όρια ανάμεσα στον ερωτισμό και την πορνογραφία, ανάμεσα στην πορνογραφία και το άσεμνο, ανάμεσα στην αξιοσέβαστη και την άλλη λογοτεχνία , είναι άκρως ασαφή (οι καλύτεροι ειδήμονες και οι πιο σχολαστικοί δικαστές το ξέρουν καλά αυτό): η διαστροφή βρίσκεται στο μυαλό του αναγνώστη και η απλή περιγραφή ενός δέντρου μπορεί να προκαλέσει σ’ εκείνον τον οποίο ο δαίμονας του σεξ γαργαλάει επίμονα οράματα που το Σατυρικόν ή ο μαρκήσιος ντε Σαντ (τον οποίο ο Βιαν δικαίως κατατάσσει είτε...

"- Με βρίσκεις όμορφη; Η Κλοέ καθρεφτιζόταν στο νερό μιας ασημένιας δεξαμενής όπου κολυμπούσε ανενόχλητο το χρυσόψαρο. Στον ώμο της, το γκρίζο ποντίκι με τα μαύρα μουστάκια έτριβε τη μύτη του με τα ποδαράκια του και παρατηρούσε τις μεταβαλλόμενες αντανακλάσεις. Η Κλοέ είχε φορέσει τις κάλτσες της, διάφανες σαν τον καπνό του θυμιάματος, στο χρώμα της ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας της, και τις ψηλές άσπρες δερμάτινες γόβες της. Κατά τ' άλλα, ήταν γυμνή, εκτός από ένα βραχιόλι από μπλε χρυσό που έκανε να φαίνεται ακόμη πιο εύθραυστος ο λεπτεπίλεπτος καρπός της. - Νομίζεις ότι π...

Αυτό που έχει σημασία στη ζωή, είναι να κρίνεις τα πάντα εκ των προτέρων. Έτσι διαπιστώνεις λ.χ. ότι τα πλήθη έχουν πάντα άδικο και τα άτομα έχουν πάντα δίκιο. Είναι ένα αξίωμα, από το οποίο όμως δεν προκύπτουν αυτομάτως κάποιοι κανόνες συμπε¬ριφοράς: δεν είναι ανάγκη να φτιάχνουμε κανόνες για να τους ακολουθούμε. Δύο πράγματα υπάρχουν μόνο: ο έρωτας, όλων των ειδών, με τις ωραίες κοπέλες, και η μουσική της Νέας Ορλεάνης ή του Ντιουκ Έλινγκτον. Τα υπόλοιπα θα ’πρεπε να πάψουν να υπάρχουν, γιατί τα υπόλοιπα είναι αντιαι¬σθητικά, και οι λίγες σελίδες που ακολουθούν, σαν απόδε...

Τον Νοέμβριο του 1946 ένας Παριζιάνος εκδότης εκδίδει το μυθιστόρημα ενός αγνώστου, ονόματι Βέρνον Σάλιβαν, με τη διευκρίνηση: "μετάφραση από τα αμερικανικά, Μπορίς Βιάν". Το "Θα φτύσω στους τάφους σας" θα προκαλέσει αμέσως σκάνδαλο και σύντομα θα γίνει ένα από τα γνωστότερα long sellers του εικοστού αιώνα. Σ' αυτό συνέβαλε η ερωτική-σαδιστική τέχνη του "μεταφραστή" του, η μήνυση για προσβολή των χρηστών ηθών που υπέβαλε εναντίον του ένας πουριτανικός σύλλογος και, τέλος, ένα πραγματικό έγκλημα πάθους, όπου ο δολοφόνος άφησε, ως υπογραφή δίπλα στο πτώμα της ερωμένης του, έν...

Το μοναδικό ταλέντο του Βιάν σφραγίζει τα τρία διηγήματα και το "Παραμύθι για μεσαίους" που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο. Λίγο εκκεντρικά, λίγο μακάβρια και κάπου κάπου κυνικά, τρυπώνουν στη φαντασία του αναγνώστη και τον προσκαλούν να πάρει μέρος σ' ένα γρκοτέσκο παιχνίδι. Το έξυπνο χιούμορ και το κέφι του Βιαν αποκαλύπτονται ακόμα πιο καθαρά στο "Παραμύθι για μεσαίους" ένα γνήσια κωμικό δημιούργημα.