Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τη θεωρία της ανακύκλωσης της ιστορίας και την αιώνια ιδεϊκή ιστορία που βασίζεται στην αδιατάρακτη αλληλουχία των ρευμάτων και των αναρρευμάτων (corsi e recorsi), όπως αποτυπώνονται στους θείους, στους ηρωικούς και στους ανθρώπειους θεσμούς, εισηγείται ο Βίκο στη Νέα Επιστημονική Γνώση του. Το έργο αυτό του 1744, που είναι ιστορικοφιλοσοφικό, γλωσσολογικό και νομικό, διέλυσε όλες τις κενοδοξίες που έτρεφε η μέχρι την εποχή του συγγραφέα λογιοσύνη και έριξε άπλετο φως στην πορεία των λαών από την εποχή της αγελαίας περιπλάνησής τους έως και τη σύγχρονη εποχή. Γι' αυτό και δ...

Στον παρόντα τόμο έχω συγκεντρώσει, πενηντατέσσερα μεταφράσματά μου από το συνολικό έργο του Πάμπλο Νερούδα: πρόκειται κατ' ουσίαν για ένα αραιό κορφολόγημα από ποιήματα μιας πεντηκονταετίας - από την εμβληματική συλλογή "Veinte poemas de amor y una cancion desesperada" του 1924 έως τον κύκλο "Jardin de invierno", πού εκδόθηκε το 1974, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του ποιητή. Κάμποσα από αυτά -όχι πολλά, πάντως!- τα είχα δημοσιεύσει στο παρελθόν είτε σε δικά μου βιβλία είτε σε περιοδικά· εδώ παρουσιάζονται λίγο-πολύ ξαναδουλεμένα. Τα περισσότερα μεταφράσματα είναι παλιά: των μ...

Η μετάφραση είναι σαν το περιστέρι του Καντίου που πετά στο κενό. Δεν υφίσταται γενικώς και αορίστως μετάφραση ούτε υπάρχει γενικώς ισχύουσα μεταφραστική μορφή των κειμένων. Τα μεταφράσματα ποικίλλουν αναλόγως των εκάστοτε επιδιωκομένων σκοπών, ο δε κάθε σκοπός του μεταφραστή αποτελεί και μια μεταβλητή, η οποία λαμβάνει τις τιμές που της δίνει κάθε φορά αυτός που την προσλαμβάνει μέσω της γλώσσας. Σε όλα τα "γλωσσικά δρώμενα" απαντώνται πάντοτε δύο κρίσιμες μεν, συγκρουόμενες όμως μεταξύ τους όψεις: αφ' ενός το περιεχόμενο, ήτοι η πληροφορία που πρέπει να εκφρασθεί και που...

"... Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στην έκδοση αυτή είναι κείμενα βιωματικά. Αποπνέουν νοσταλγία για τον Θρύλο του χθες, τον Θρύλο των χρόνων της αθωότητάς μας. Είναι όμως και κείμενα αγάπης για τον Ολυμπιακό του σήμερα, το μεγάλο αυτό κόκκινο ποτάμι που συνεχίζει να μας προσφέρει κάτι από τη χαμένη ανθρωπιά της καθημερινότητάς μας..."

Γιατί κατάλοιπα; Και γιατί από ζωντανό συγγραφέα; Υπάρχουν μεταθανάτιες εκδόσεις που αποτελούν πολύτιμες προσφορές· αλλά κατά κανόνα τα συγγραφικά κατάλοιπα έχουν μια ύποπτη ομοιότητα με το τελικό ξεπούλημα ενός καταστήματος ή με τις εκπτώσεις. Ωστόσο η δημοτικότητα της οποίας χαίρουν ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι το αναγνωστικό κοινό αισθάνεται μια φυσιολογική συμπάθεια για έναν συγγραφέα που επικαλείται για στερνή φορά την προσοχή του. Όπως και να 'χει το πράγμα, όποια και να είναι τα κριτήρια με τα οποία θα ξεχωρίσουμε τα αξιόλογα κατάλοιπα απ' τα απλά ρετάλια, εγώ ε...

Ένα "εγκόλπιο" με σταχυολογημένες υπό μορφή ερωταπαντήσεων στιγμές από την ιστορία του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς, που αφορά όλους τους οπαδούς του Θρύλου: τόσο αυτούς που τον ξέρουν από το Ποδηλατοδρόμιο και τα τσιμέντα του παλιού "Καραϊσκάκη" όσο και αυτούς που τον γνώρισαν τα τελευταία χρόνια.

Η ιστορική σημασία του Κρατύλου έγκειται στο ότι στις σελίδες του ενσωματώνεται η πρώτη φιλοσοφική απόπειρα στην ιστορία της δυτικής σκέψης να αντιμετωπισθεί φιλοσοφικά η προβληματική της γλώσσας, και μάλιστα να συμπεριληφθούν σε ένα έργο η σχετική προσέγγιση του Πλάτωνος και προϋπάρξασες διδασκαλίες των Σοφιστών. Στον διάλογο αυτό δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι αμφίσημο και -ακριβώς γι' αυτό- αντιφατικό, κυρίως δε αμφίσημα και αντιφατικά είναι τα ερωτήματα που εισάγονται προς συζήτηση. Από τις γραμμές, ωστόσο, αυτού του ζωηρότατου και εκπληκτικά πυκνού και σφιχτοδεμένου...

Η ιστορική σημασία του Κρατύλου έγκειται στο ότι στις σελίδες του ενσωματώνεται η πρώτη φιλοσοφική απόπειρα στην ιστορία της δυτικής σκέψης να αντιμετωπισθεί φιλοσοφικά η προβληματική της γλώσσας, και μάλιστα να συμπεριληφθούν σε ένα έργο η σχετική προσέγγιση του Πλάτωνος και προϋπάρξασες διδασκαλίες των Σοφιστών. Στον διάλογο αυτό δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι αμφίσημο και -ακριβώς γι' αυτό- αντιφατικό, κυρίως δε αμφίσημα και αντιφατικά είναι τα ερωτήματα που εισάγονται προς συζήτηση. Από τις γραμμές, ωστόσο, αυτού του ζωηρότατου και εκπληκτικά πυκνού και σφιχτοδεμένου...

Η ιστορική σημασία του Κρατύλου έγκειται στο ότι στις σελίδες του ενσωματώνεται η πρώτη φιλοσοφική απόπειρα στην ιστορία της δυτικής σκέψης να αντιμετωπισθεί φιλοσοφικά η προβληματική της γλώσσας, και μάλιστα να συμπεριληφθούν σ ένα έργο η σχετική προσέγγιση του Πλάτωνος και προϋπάρξασες διδασκαλίες των Σοφιστών. Στον διάλογο αυτό δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι αμφίσημο και - ακριβώς γι' αυτό - αντιφατικό. Από τις γραμμές, ωστόσο, αυτού του ζωηρότατου και εκπληκτικά πυκνού και σφιχτοδεμένου διαλόγου διαπιστώνουμε ότι τα ερωτήματα παραμένουν τεθειμένα και ανοικτά. Πρόκειτ...

Η ιστορική σημασία του Κρατύλου έγκειται στο ότι στις σελίδες του ενσωματώνεται η πρώτη φιλοσοφική απόπειρα στην ιστορία της δυτικής σκέψης να αντιμετωπισθεί φιλοσοφικά η προβληματική της γλώσσας, και μάλιστα να συμπεριληφθούν σ ένα έργο η σχετική προσέγγιση του Πλάτωνος και προϋπάρξασες διδασκαλίες των Σοφιστών. Στον διάλογο αυτό δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι αμφίσημο και - ακριβώς γι' αυτό - αντιφατικό. Από τις γραμμές, ωστόσο, αυτού του ζωηρότατου και εκπληκτικά πυκνού και σφιχτοδεμένου διαλόγου διαπιστώνουμε ότι τα ερωτήματα παραμένουν τεθειμένα και ανοικτά. Πρόκειτ...

"Μια φορά μονάχα να τόνε δω κι ας πεθάνω", ικέτευε η Αντωνία τον πατέρα της. "Τι πα 'να πει δηλαδή κι ας πεθάνω", ούρλιαξε κάποια στιγμή ο Κρέσπελ, κι ένα ρίγος τον διαπέρασε και τον συντάραξε σύγκορμο. Με πίκρα και με χιούμορ, αλλά και με εκπληκτική ακρίβεια στις ψυχολογικές προσεγγίσεις των ηρώων του, εκθέτει ο συγγραφέας της αλλόκοτης αυτής ιστορίας τις απόψεις του για τις υπερφυσικές εκείνες δυνάμεις που κυβερνούν τους ανθρώπους, παρέχοντας όχι μόνο ένα ανάγνωσμα για να περνάει η ώρα του αναγνώστη, αλλά και μια υψηλής κλάσεως πραγματεία κατ' αρχάς περί τέχνης και καλλι...

Στην έκδοση αυτή συγκεντρώνονται τα πρακτικά του 2ου επιστημονικού συνεδρίου, που πραγματοποίησε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 16-17 Απρίλη 2011, για να τιμήσει το μεγάλο δάσκαλο, συγγραφέα, ποιητή και λαϊκό βάρδο Κ. Βάρναλη. Η έκδοση αποτελεί οφειλή προς το μεγάλο αυτό δημιουργό, που πρώτος καθιέρωσε στη χώρα μας την επαναστατική ποίηση και αισθητική της εποχής μας, της εποχής των σοσιαλιστικών επαναστάσεων. O Κ. Βάρναλης, αν και πέρασαν 40 σχεδόν χρόνια από το θάνατό του, εξακολουθεί να είναι πλατιά γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους στρατευμένους στα κομμουνιστικά ιδανικά π...

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια - και δεν θα χρειαστούν. Στο ανά χείρας βιβλίο περιέχονται 202 ποιήματα ερωτικά, ελληνικά και ξένα (τα ξένα πολύ περισσότερα, και μεταφρασμένα όλα από τον υπογραφόμενο. Ερωτικά δε πάσης φύσεως: με χαρά και με πόνο, υμνητικά και απαξιωτικά, φιλοσοφικά και χυδαία, αλλά και ανάμικτα. Κοινό στοιχείο όλων είναι μόνο το μοτίβο: ο έρωτας - πριν να υπάρξει,... αφού υπάρξει,... όταν σβήσει, αλλά και όταν ποτέ δεν πραγματοποιηθεί ή μείνει απλώς αγάπη (πάσης φύσεως και αυτή)...

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια - και δεν θα χρειαστούν. Στο ανά χείρας βιβλίο περιέχονται 202 ποιήματα ερωτικά, ελληνικά και ξένα (τα ξένα πολύ περισσότερα, και μεταφρασμένα όλα από τον υπογραφόμενο. Ερωτικά δε πάσης φύσεως: με χαρά και με πόνο, υμνητικά και απαξιωτικά, φιλοσοφικά και χυδαία, αλλά και ανάμικτα. Κοινό στοιχείο όλων είναι μόνο το μοτίβο: ο έρωτας - πριν να υπάρξει,... αφού υπάρξει,... όταν σβήσει, αλλά και όταν ποτέ δεν πραγματοποιηθεί ή μείνει απλώς αγάπη (πάσης φύσεως και αυτή)...

Ο Λουδοβίκος Βιτγκενστάιν έχει κατά κάποιον τρόπο εξάψει τη λαϊκή φαντασία: η περίπτωσή του θεωρείται αυτή ενός σύγχρονου Σωκράτη που, ως μαιτρ της αινιγματώδους λογικής, γοητεύει και θέλγει όλο τον κόσμο. Τί λέει όμως ο ίδιος ο Βιτγκενστάιν για όλα αυτά; Στο "Βίτγκενστάιν με εικόνες" συναντάμε έναν παραξενο άνθρωπο: τον άτρεπτο λογικό που βγάζει την ποίηση πάνω από τη φιλοσοφία, που κληρονόμησε μια τεράστια περιουσία και την εχάρισε ολόκληρη, που ζήτησε να βρει το θάνατο στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Συναντάμε τον μεγάλο δάσκαλο που συμβούλευε τους φοιτητές...

Ένα ποίημα του Χέλμαν: Τάνγκο Το τάνγκο που λέει πως υπάρχει πόνος που δεν γιατρεύεται με δάκρυα κάποιο όνειρο ασφαλώς θα ξενυχτάει. Στον ουρανό του χρόνου όπου οι καταιγίδες με μύρα δαμάζονται μανιακά επιζεί μια κηλίδα αίμα που τ' άφησε στο δρόμο η κακή η φήμη. Ένα μπόγο με ήλιο έχουμε να κάνουμε, να βάλουμε μέσα του ήλιου τα μέλη.

Οι "Ιστορίες που δεν είναι ιστορίες" και "Ο κότσυφας" αποτελούν αντίστοιχα το τρίτο και το τέταρτο μέρος των "Δημοσιευμένων εν ζωή καταλοίπων" του Μούζιλ, που εκδόθηκαν το 1936 στη Ζυρίχη από τον Οίκο Humanitas. Ο "Γίγας Γεπάλ" πρωτοδημοσιεύτηκε στις 19 Ιουνίου 1927 στη γερμανόφωνη εφημερίδα της Πράγας "Prager Presse" (έτος 7ο, φύλλο 167). Το "Ένας άνθρωπος χωρίς χαρακτήρα" πρωτοδημοσιεύτηκε στις 10 Ιουλίου 1927 στην εφημερίδα του Βερολίνου "Vossische Zeitung" (φύλλο 164) και επαναδημοσιεύτηκε στις 12 Νοεμβρίου του ιδίου έτους στην εφημερίδα της Βιέννης "Der Tag" (έτος 6ο...

Το κάθετο ρήγμα του λόγου εξακολουθεί επί αιώνες αιώνων να καταπίνει τον άνθρωπο που έπεσε από τον παράδεισο της τρυφής. Ένα σύντομο στιγμιότυπο αυτής της αέναης διαδικασίας προσφέρει στον αναγνώστη το πρώτο και μοναδικό μυθιστόρημα του Βικέντιου Καρμπονάρου. Ο συγγραφέας, λίγο προτού φύγει από τον κόσμο, πασχίζει να αρθρώσει μέσα από τα εντελώς στοιχειώδη δεδομένα μιας προσωπικής του ιστορίας (αλλά και με την επανειλημμένως σωτήρια επίκληση του "Συνονόματού" του, του Βιτσέντζου Κορνάρου) τις ροπές του βιβλικού εκείνου "έγνω" που τον όρισαν σε όλη του τη βιοτική πορεία. Ο...