Κατά Τιμάρχου. Περί παραπρεσβείας. Κατά Κτησιφώντος
Αισχίνης
DeAgostini Hellas (2007)
[...] Ο Αισχίνης ως ρήτορας διακρινόταν για την ευστροφία του και την οξύτητα της σκέψης του. Προσπαθούσε να παρασύρει τον ακροατή περισσότερο με τη ρύμη του λόγου του και λιγότερο με τη λογική ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας του. Μολονότι ορισμένες φορές ο τόνος του ήταν ωμός και αγοραίος, κατόρθωνε να συναρπάζει το ακροατήριό του με τη χειμαρρώδη ευφράδειά του και να το εντυπωσιάζει. Οι λόγοι του, βέβαια, είναι κατώτεροι από τους λόγους του Δημοσθένη. Διακρίνονται όμως για την απλότητα του ύφους, την καθαρότητα του πνεύματος και την ειλικρίνειά τους, ενώ περιέχουν πολλά δ...
Άπαντα 1
Αισχίνης
Κάκτος (1995)
Κατά Τιμάρχου Κατηγορώντας τον Τίμαρχο για πορνεία, ο Αισχίνης κάνει ουσιαστικά πολιτική επίθεση εναντίον του Δημοσθένη. Ο λόγος σηματοδοτεί την αρχή της σκληρής αντιδικίας των δύο ανδρών. Περί της παραπρεσβείας Ο ρήτορας υπερασπίζεται τον εαυτό του απέναντι στις κατηγορίες του Δημοσθένη για τα γεγονότα σχετικά με τη δεύτερη πρεσβεία του 346 π.Χ. προς τον Φίλιππο.
Άπαντα 2
Αισχίνης
Κάκτος (1995)
Κατά Κτησιφώντος Ο Αισχίνης αντιδρά στην πρόταση του Κτησιφώντα να τιμηθεί ο Δημοσθένης. Ηττάται και φεύγει από την Αθήνα. Επιστολαί Αμφισβητούμενης γνησιότητας κείμενα, με προέλευση πιθανότατα από τη σχολή της Ρόδου.