Ο Αλμπέρ Ουντερζό (Albert Uderzo) (1927 - 2020) ήταν ο σχεδιαστής-δημιουργός μαζί με τον Ρενέ Γκοσινί (Rene Goscinny), του Αστερίξ.
Άλλοι γνωστοί τίτλοι στους οποίους έχει συμμετάσχει είναι οι Ούμπα-πα (επίσης με τον Γκοσινί) και Τανγκύ και Λαβερντύρ (σε κείμενα του Ζαν-Μισέλ Σαρλιέ).
Ο Ουντερζό θεωρείται ευρέως ένας από τους σπουδαιότερους δημιουργούς των γαλλοβελγικών κόμικς, με μεγάλη επίδραση στις μεταγενέστερες γενιές. Σύμφωνα με την UNESCO, ανήκει στους δέκα πιο πολυμεταφρασμένους γαλλόφωνους συγγραφείς και είναι ο τρίτος πιο πολυμεταφρασμένος δημιουργός κόμικς, μετά τον Γκοσινί και τον Hergé.
Γεννήθηκε στο Φιμ του νομού Μαρν. Οι γονείς του ήταν Ιταλοί και είχαν μεταναστεύσει εκεί από τη Λα Σπέτσια της Λιγουρίας. Το οικογενειακό επίθετο πιθανώς προέρχεται από το Οντέρζο, μια πόλη στην επαρχία του Τρεβίζο.
Ο μεγάλος αδελφός του ήταν που αναγνώρισε το ταλέντο του μικρού Αλμπέρ και τον ενθάρρυνε να πάει στο Παρίσι για να επιδιώξει μια καριέρα στον χώρο των κόμικς. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ουντερζό άρχισε να εργάζεται σε μια εταιρεία παραγωγής κινουμένων σχεδίων. Όντας μεγάλος θαυμαστής του Ουώλτ Ντίσνεϋ, ήθελε να γίνει, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, "ο Γάλλος Ντίσνεϋ".
Η γνωριμία με τον Γκοσινί έγινε το 1951 στο Παρίσι και γρήγορα, άρχισαν να δουλεύουν μαζί για ένα βελγικό έντυπο. Ο πρώτος σημαντικός κοινός τους τίτλος είναι το Ιωάννης Πιστολέ, ένα χιουμοριστικό κόμικ με πειρατές που έκανε την εμφάνισή του το 1952. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1958, δημιουργούν το Ούμπα-πα. Παρότι βραχύβια, αυτή η κωμική σειρά με πρωταγωνιστές έναν ρωμαλέο Ινδιάνο και τον Γάλλο φίλο του, θεωρείται πλέον ένα από τα αριστουργήματα του διδύμου Γκοσινί-Ουντερζό. Ο Ούμπα-πα έχει χαρακτηριστεί ο "μεγάλος αδελφός" του Αστερίξ, αφού θεωρείται πρόδρομος των περιπετειών του μικρόσωμου Γαλάτη.
Το 1959 ο Γκοσινί ήταν μεταξύ των συνιδρυτών του περιοδικού Pilote. Ο αρχισυντάκτης Φρανσουά Κλωτώ προσπαθώντας να αντισταθεί στην κυριαρχία των βελγικών σειρών Τεντέν και Σπιρού, θέλησε να προωθήσει μια συγκεκριμένη εικόνα της Γαλλίας. Για το λόγο αυτό, ο Γκοσινί και ο Ουντερζό αναζήτησαν έμπνευση από τη γαλλική ιστορία. Κάπως έτσι, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη ρωμαϊκή κατοχή της Γαλατίας. Αρχικά, ο Ουντερζό είχε στο μυαλό του έναν Αστερίξ ψηλό και μυώδη, αλλά τελικά επικράτησε η ιδέα του Γκοσινί. Στις 29 Οκτωβρίου 1959, στο πρώτο τεύχος του Pilote, έκαναν την εμφάνισή τους οι δύο εναρκτήριες σελίδες της σειράς.
Το 1961 η πρώτη ιστορία του Αστερίξ συγκεντρώθηκε σε ένα άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε σε μόλις 6.000 αντίτυπα. Ωστόσο, γρήγορα η σειρά άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατακόρυφα, καθώς το "Χρυσό Δρεπάνι" (1962) πούλησε 15.000 αντίτυπα, το "Ο Αστερίξ και οι Γότθοι" (1963) τα διπλάσια και το "Ο Αστερίξ στους Βρετανούς" τα 600.000. Η σειρά είχε γίνει τόσο αγαπητή, που το 1965 το Pilote υιοθέτησε τον υπότιτλο Le Journal d'Astérix et d'Obélix («Το περιοδικό του Αστερίξ και του Οβελίξ»). Η προσοχή που απαιτούσε το Αστερίξ ήταν τέτοια, που σταδιακά ο Ουντερζό αποσύρθηκε από κάθε άλλη σειρά.
Το 1977 ο Γκοσινί πέθανε από καρδιακή ανακοπή κατά τη διάρκεια τεστ κοπώσεως. Ο Ουντερζό αποφάσισε να αναλάβει εξολοκλήρου τη σειρά, γράφοντας και σχεδιάζοντας εννέα άλμπουμ και η ανταπόκριση του κοινού συνέχισε να είναι πρωτοφανής. Το 2005, το "Και ο ουρανός έπεσε στα κεφάλια τους" πούλησε στη Γαλλία περίπου 1.300.000 αντίτυπα, ενώ πριν λίγα χρόνια το "Ο Αστερίξ και η Λατραβιάτα" είχε πουλήσει περισσότερα από 2.000.000 αντίτυπα.
Τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Ουντερζό αποσύρθηκε οριστικά από το χώρο των κόμικς. Έκτοτε, τη δημιουργία νέων άλμπουμ έχουν αναλάβει οι Ζαν-Υβ Φερί (κείμενα) και Ντιντιέ Κονράντ (σχέδιο).
Ο Αλμπέρ Ουντερζό απεβίωσε στον ύπνο του από καρδιακή προσβολή στις 24 Μαρτίου 2020, σε ηλικία 92 ετών.