Και ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι τους

Ciel lui tombe sur la tête

Κάποτε θα γινόταν !.. Κάποτε.., μα σε ένα χρόνο, σε δέκα,σε εκατό, αλλά θα γινόταν. Ευχή και κατάρα των Γαλατών, ο τελικός φόβος, να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους, έγινε πραγματικότητα. Και να σου, που ένα όμορφο πρωινό, τα αγριογούρουνα μαρμάρωσαν, τα πουλιά δεν κελαιδάνε, μα και ο βάρδος επίσης και όλοι έχουν μαρμαρώσει, εκτός από τον Αστερίξ, τον Οβελίξ και τον Πανοραμίξ. Και ο Ιντεφίξ επίσης, συγνώμη για την παράλειψη. Και τι είναι αυτό το περίεργο πράγμα που στέκεται στον ουρανό και από που έρχεται ; Τώρα εκτός από ρωμαίους που πετάνε, δηλαδή εκσφενδονίζονται, ο ουρανός έχει γεμίσει ιπτάμενα πράγματα που ντε και σώνει θέλουν να πέσουν στα κεφάλια των γαλατών. Στο στόχαστρο έχει μπει το μαγικό φίλτρο μα ο Πανοραμίξ, δεν κάνει ούτε αυτή τη φορά λάθος στη συνταγή και θα φροντίσει όλοι να αποκτήσουν τη δική τους γεύση, μέχρι τη στιγμή που το πέπλο της λήθης θα κοιμίσει γλυκά όλες αυτές τις σκοτούρες και το γαλατικό χωριό θα ξαναβρεί την αρμονία και την γαλήνη του που όλοι μας τόσο καλά γνωρίζουμε...