Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Εικοστός αιώνας" είναι η πιο αντιπροσωπευτική και άρτια σύνθεση της Αξιώτη. Ιστορικές πληροφορίες, προσωπικές μαρτυρίες και ατομικά βιώματα συνδυάζονται σε μια απόπειρα μυθιστορηματικής αποτύπωσης των εθνικών περιπετειών από το 1916 ως το 1946.

Τι μεσολαβεί από το μηδέν ως το ένα; Γρίφος, νεαρέ μου, τι μεσολαβεί; εμένα ρωτάς; Αλλά την είχε ο ξερόλας έτοιμη κιόλας την απάντηση: κοίταξε, κακομοίρη μου, να βγάλεις καμιά σχολή, σπουδάζεις; Κοίταξε να βολευτείς, μην είσαι κορόιδο, να βρεις καμιά δουλίτσα, κι άσε τα φούμαρα, δύστυχο, δεν βλέπεις τι γίνεται; Να σου πω τις υποχρεώσεις σου; να μη θυμάσαι, να μη σκέφτεσαι, να μην ονειρεύεσαι. Να σου πω τα δικαιώματά σου; να καταναλώνεις, να είσαι τηλεθεατής, να είσαι αδιάφορος. Τι μεσολαβεί από το μηδέν ως το ένα; επανέλαβε αμετανόητος ο Ιάκωβος και το 'δε γκράφιτι στον ουρ...

Με αυτά τα διηγήματα είχα επιχειρήσει να συνθέσω κάποιες σκηνές ικανές ν' αποτελέσουν το σκελετό ενός μυθιστορήματος που δε θα έγραφα. Υπάρχουν λογοτέχνες που ζουν και πεθαίνουν με μια έμμονη ιδέα. Σ' αυτούς ανήκω κι εγώ. Δική μου έμμονη ιδέα η αδυναμία, η αδιαφορία, ή και η αγωνία του ανθρώπου να ζήσει με συνέπεια και αυτεπίγνωση σε μια κοινωνία με ελεγχόμενα οράματα. Μ. Δ.

(...) Χρονομετρούσε και φανταζόταν. Είχε αξιωθεί, λέει, να γράψει ένα βιβλίο. Το είχε δώσει στον αγαπημένο της λυκειάρχη, τον κύριο Μενέλαο, να το διαβάσει. Έπειτα από δύο ημερονύκτια τον άκουσε που της μιλούσε από μακριά. Δεν του άρεσε καθόλου· δεν τον κέρδισε, γιατί του έλειπε η κατάφαση, η χαρά της ζωής, η μαγεία της ομορφιάς, ο ερωτισμός του ονείρου. Τον απώθησε η γλώσσα - η τάχα μου αποσταγμένη. Ομιλουμένη,. Τον ενόχλησε η επιθετικότητα, η επιμονή στην ασκήμια, η αλλοπρόσαλλη γελοιοποίηση των πάντων. Τον απογοήτευσαν τα αντιπαθητικά πρόσωπα - οι καρικατούρες. Πού η αντ...