Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παρίσι, 29 Μαρτίου 1938: ο Περουβιανός Καίσαρ Βαλιέχο, ο μεγαλύτερος ποιητής της ισπανικής γλώσσας στον 20ο αιώνα, και ίσως ο πιο ανθρώπινος, άπορος, ανέστιος, ξεψυχά σε μια κλινική, βαθιά τραυματισμένος από τα μαρτύρια του βίου του. Έκτοτε, η πρωτοποριακή ποίησή του θα στεφανώσει τον ίδιο, την πατρίδα του και τη γλώσσα του. Για τον ίδιο, βέβαια, ήταν αργά. Για όλους εμάς, τους ακόμα ζωντανούς, η ευκαιρία να τον γνωρίσουμε - επιτέλους.

[...] Το έργο "Ποιητής στη Νέα Υόρκη" (στο τέλος του οποίου περιλαμβάνονται ως προσάρτημα υπό τον τίτλο "Γη και Σελήνη" όλα τα άλλα ποιήματα που έγραψε ο ποιητής εκείνη την περίοδο και δεν τα συμπεριέλαβε σε άλλες συλλογές του) αρχίζει με την ενότητα "Ποιήματα της μοναξιάς στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια" στο οποίο φοίτησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Νέα Υόρκη. Είναι ποιήματα-αναπολήσεις της παιδικής του ηλικίας και των ερωτικών του απογοητεύσεων και αδιεξόδων όπως τα προσέλαβε κατά τους μοναχικούς του περιπάτους στη Νέα Υόρκη. Η δεύτερη ενότητα, "Οι Νέγροι", αποτ...

Μια απόπειρα να γνωρίσουν οι Ευρωπαίοι, ποιητές της Πάτρας, αποτελεί η παρούσα ανθολογία, η οποία περιλαμβάνει ποιήματα δέκα οκτώ ποιητών, μεταφρασμένα σε έντεκα ευρωπαϊκές γλώσσες (Αγγλικά, Αλβανικά, Βουλγαρικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Σερβικά, Σουηδικά και Ρωσικά) που παρουσιάστηκαν στο Πολύεδρο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Πάτρα 2006 - Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης". Όσο κι αν ο Ρόμαν Γιάκομπσον επιμένει ότι η ποίηση είναι αμετάφραστη, η ανάγκη να επικοινωνούν κάποιοι άνθρωποι μέσα από αυτήν παραμένει απαιτητική και αμετάθετη. Σ' αυτή την...

Σ' αυτή τη δίγλωσση έκδοση παρουσιάζονται τα μείζοντα ποιητικά έργα του "Ανδαλουσιάνου" Λόρκα: το "Ποίημα για το τραγούδι του βαθύ-καημού" εμπλουτισμένο με προσάρτημα ποιημάτων που ανήκουν σ' αυτό, οι "Τσιγγάνικες μπαλάντες", η "Συλλογή του Ταμαρίτ" και ο "Θρήνος για τον Ιγνάτιο Σάντσεθ Μεχίας". Το ερώτημα που αυτόματα γεννάται είναι η σχέση του πρωτότυπου ισπανικού κειμένου με το παρατιθέμενο ελληνικό υπό μορφή μετάφρασης, απόδοσης, μετάπλασης, μεταγραφής ή όποιας άλλης περισσότερο ή λιγότερο δόκιμης λέξης θέλει κανείς να του επισυνάψει. Με λίγα λόγια στο σημείο αυτό ο μετ...

Μόνο με την ομορφιά συμβιβάζομαι Η ασχήμια με πονάει. XV Για τελευταία φορά το ξαναλέω Οι προνύμφες είναι θεές Οι πεταλούδες είναι άνθη σε αέναη κίνηση Χαλασμένα δόντια δόντια που θρύβουν Στην εποχή ανήκω του βωβού σινεμά. Το γαμήσι είναι πράξη λογοτεχνική.

Όταν άρχισε να καθιερώνεται στην Ισπανία η περίφημη Γενιά του '27, με πολλούς από τους ποιητές της να δοκιμάζουν μια καινούρια αισθητική και τεχνική στα ποιήματά τους, η κριτική καταμαρτύρησε στον Ματσάδο ότι μένει πίσω με τον παραδοσιακό τρόπο γραφής του. Σήμερα, μερικοί από τους ποιητές της περίφημης αυτής γενιάς, η οποία αριθμούσε κάπου δεκατέσσερα γνωστά, τότε, ονόματα, είναι εντελώς ξεχασμένοι. Άλλοι επιζούν χάρη σε κάποιες συλλογές τους, και άλλοι μόνο χάρη σε μερικά ποιήματά τους. Από αυτούς μόνο τα "Ποιητικά Άπαντα" του Γκαρθία Λόρκα, συνεχίζουν να επανεκδίδονται ακ...

Όπως προαναφέραμε ήδη, το πρώτο έργο του Σουρίτα είναι το "Καθαρτήριο" (1979). Το έργο, που γράφτηκε λίγο μετά την έξοδο του δημιουργού από τη φυλακή και είναι στιγματισμένο από τα βασανιστήρια και τις ταπεινώσεις τις οποίες υπέστη ο ποιητής, έχει ένα περιεχόμενο που κραυγάζει τον πόνο και την οδύνη όχι μόνο του Σουρίτα αλλά και ενός ολόκληρου λαού, που υπέφερε όλα τα άσχημα μιας πολύ σκληρής δικτατορίας. Αναφερόμενοι ενδεικτικά στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ, αρκεί να μνημονεύσουμε τους φούρνους στο Λονκέ...

Η ποιητική συλλογή "Πηγαίνοντας με τον Άνεμο", αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής έκφρασης του Αμπάς Κιαροστάμι. Στα ποιήματα της συλλογής περιγράφονται με απλές εικόνες πράγματα και καταστάσεις της ζωής. Σημαίνοντα ρόλο παίζουν οι εικόνες και οι ήχοι, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα λουλούδια, οι δυνάμεις της φύσης που ενίοτε προσωποποιούνται, ενώ θίγονται μέσα από λεπτές αποχρώσεις οι δυσκολίες της ζωής, ο ανθρώπινος πόνος και τα προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων, όπως η έλλειψη επικοινωνίας και η μοναξιά.

Ο Ρομπέρτο Φερνάνδες Ρεταμάρ είναι ο πιο γνωστός ζων Κουβανός ποιητής σήμερα και ο εθνικός ποιητής του νησιού. Η ποίησή του, συνεπής στις επιταγές του συμπατριώτη του αγωνιστή-ποιητή Χοσέ Μαρτί, εμπνέεται από την ιστορία, τους αγώνες του νησιού, αλλά και από την ιστορία, τον έρωτα και τη ζωή των άλλων λαών της ηπείρου. Δεν στερεί την αλληλεγγύη της σε μακρινούς λαούς, όπως ο βιετναμικός, και δεν μένει ξένη όπου και όταν το επιτάσσουν οι στιγμές. Είναι μια ποίηση μαχητική όταν το θέλει η ιστορία αλλά και λυρική, σατυρική, ελεγειακή ή περιπαικτική, για να εμπνευσθεί από τα μι...

Ο ισπανικός Μεσαίωνας ήταν βαρύτερος και μακρύτερος από τον Μεσαίωνα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Τα σκοτάδια του συνέχισαν να φωτίζονται από τις πυρές των καιομένων αντιφρονούντων, κατ'ουσία ή κατ' όνομα (αφού δεν ήταν απαραίτητη μια ανοιχτή διαφωνία για να επιφέρει την τιμωρία, οι ιερείς αποφάσιζαν), επί κοντά τριακόσια χρόνια, πριν φτάσει η Ιταλική Αναγέννηση στη χώρα τού Μανρίκε και του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού. Χρονολογικά, λοιπόν, δύο από αυτά τα ποιήματα υποτίθεται ότι βρίσκονται μέσα στα όρια του ισπανικού Μεσαίωνα, ενώ τα άλλα τρία όχι. Ας καθορίσουμε όμως όσο γίνετ...

... Στα "Πεζά Ποιήματα", o Νταρίο, διάνοιξε κάποιες νέες προοπτικές στη χρήση των λέξεων, χρησιμοποιώντας μια πολύσημη ποιητική γλώσσα. Με την επέκταση της χρήσης μιας ποικιλίας λέξεων σε νέα περιβάλλοντα, με νέες υποδηλώσεις και νέες σημασιολογικές συνάψεις, διεύρυνε τα όρια χρήσης του ποιητικού του λεξιλογίου, άρα και το σημασιολογικό του περιεχόμενο. Με την πολυσημία του λόγου τα "Πεζά Ποιήματα", διατηρούν ακόμη και σήμερα μια φρεσκάδα και μια ζωντάνια, η οποία οφείλεται στην διαχρονική αξία των γλωσσικών τους συμβόλων...

ΟΥΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΣ Όταν πέθανε ο πατέρας μου εγώ δεν ήμουν πλάι του κι όμως, ήμουν εκεί. Έζησα την αγωνία του από απόσταση, με μια δερματίτιδα που σχεδίασε στο πρόσωπό μου ένα χάρτη πόνου, θύμιζε την Αφρική ή ένα τσαμπί ξινόμαυρο σταφύλι. Ουτοπική δερματίτις - ήταν η διάγνωση μιας φίλης. Όταν πέθανε ο πατέρας μου εγώ δεν ήμουν πλάι του. Δεν το λέω με ενοχή αλλά σίγουρα με τον πόνο που αναλογεί στο παράλογο της απουσίας, αυτού που ποτέ δεν είναι εκεί, αυτού που έφυγε και που ποτέ πια δεν θα επιστρέψει όσο κι αν επιστρέφει, αυτού που έμαθε να εξαφαν...

Στα κείμενα αυτά καταγράφονται οι εντυπώσεις του συγγραφέα από την πρώτη του επίσκεψη στο Μεξικό όπου "...ανεξέλεγκτες από μένα, κυριαρχούσαν πάνω μου ενάντια σε κάθε λογική και αντανακλαστικό." Η έκδοση είναι δίγλωσση και περιλαμβάνει χρονολόγιο καθώς και πλήρη εργογραφία του Ισπανού ποιητή και δοκιμιογράφου.