Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είχα κάποτε γράψει πως με τις καλύτερες ελληνικές μεταφράσεις ποιημάτων έχομε παρέμβαση (θετική παρέμβαση) του μεταφραστή, δεν έχομε προσάρτηση, όπως συμβαίνει -μοναδική περίπτωση- με τον Καρυωτάκη. Όσα ποιήματα εκείνος μετάφρασε τα προσάρτησε στην ποίησή του, που σημαίνει πως τα προσάρτησε στην ποίηση την ελληνική. Τα ποιήματα που θα διαβάσετε στο βιβλίο τούτο με τις μεταφράσεις του Καρυωτάκη είναι ποιήματα ελληνικά. Είναι όλα ποιήματα περασμένα μέσα στη δίνη της γλώσσας μας. Την απόδειξη για αυτό που σας λέω θα τη βρείτε στην αριστερή σελίδα με τα γαλλικά, τις περισσότερε...

"Οι Ελεγείες του Ντουίνο" αποτελούν, μαζί με τα "Σονέτα στον Ορφέα", το κορυφαίο έργο του Ρίλκε, που συνειδητά και βασανιστικά ωρίμαζε μέσα του για δέκα ολόκληρα χρόνια (1912-1922). Εκτός από τους "εραστές" και την "ερωτευμένη γυναίκα" που εγκαταλείπεται από τον αγαπημένο της, οι "Ελεγείες" υφαίνονται γύρω από δύο ακόμη κεντρικές μορφές: τον "άγγελο" και τον "νεαρό νεκρό". Ο Ρίλκε τις χρησιμοποιεί για να καταδείξει την αδυναμία να βιωθεί πλήρως το ανθρώπινο αίσθημα καθώς και την ανάγκη να απελευθερωθεί ο άνθρωπος από τα δεσμά της πραγματικότητας. Το "αίτημά" του συνδέ...

Ο Αυστρογερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1875 στην Πράγα από πατέρα πρώην στρατιωτικό και μητέρα μια κοσμική γυναίκα, από πλούσια οικογένεια βιομηχάνων, κόρη αυτοκρατορικού συμβούλου. Ως παιδί και έφηβος δεν υπήρξε ιδιαίτερα ευτυχισμένος. Η παιδεία του ήταν ανοργάνωτη και αποσπασματική. Αρχικά ακολουθεί στρατιωτική εκπαίδευση, όμως αδυνατεί να προσαρμοστεί και τελικά λόγω εύθραυστης κράσης την εγκαταλείπει. Εισάγεται στην Εμπορική Σχολή του Λίντς, άλλα μετά από έναν χρόνο επιστρέφει στην Πράγα και συγκεντρώνεται στις σπουδές του το 1895 εγ...

Η διάλεξη "Ο Χαίντερλιν και η ουσία της ποίησης" δόθηκε στη Ρώμη στις 2 Απριλίου 1936. Πρόκειται για το πρώτο κείμενο του γερμανού φιλοσόφου Μάρτιν Χάιντεγκερ (1889-1976) που αφορά το έργο του μεγάλου ποιητή Φρήντριχ Χαίλντερλιν (1770-1843). Πρόθεση του Heidegger στην πρώτη αυτή προσπάθεια συνομιλίας με τον ποιητή δεν είναι η φιλολογική ανάγνωση και ανάλυση συγκεκριμένων ποιημάτων του ποιητή, στόχος του είναι ο καθορισμός της ουσίας της ποίησης. Στο ερώτημα γιατί ο Χαίλντερλιν και όχι κάποιος άλλος ο Heidegger απαντά: "Ο Χαίλντερλιν δεν επελέγη επειδή το έργο του πραγματών...

Στα φρόνιμα παιδιά τη νύχτα αυτή πάντα ο Χριστούλης φέρνει κατιτί. Αν τρως κι εσύ με όρεξη, λοιπόν, σουπίτσες και ψωμάκι με ζαμπόν, κι αν αποφεύγεις αταξίες και φωνές στις ασχολίες σου τις καθημερινές, κι αν επιπόλαια στο δρόμο δεν ορμάς αλλά κρατάς το χέρι της μαμάς, θα πάρεις όλα τα καλά απ' το Χριστό κι ένα ωραίο βιβλίο -ζωγραφιστό! (από τον πρόλογο του βιβλίου). "Ο Πετροτσουλούφης" είναι ίσως το πιο διάσημο εικονογραφημένο βιβλίο. Γράφτηκε το 1845 στην Φραγκφούρτη από τον γιατρό Χάινριχ Χόφμαν. Με αφορμή την απογοήτευση που αισθάνθηκε τα Χριστούγεννα του 1844, καθώς κα...

[...] Ένα από τα πιο σημαντικά και αντιπροσωπευτικά έργα του, "Der Spaziergang" ("Ο Περίπατος"), δημοσιεύεται το 1917. Ενθουσιώδης περιπατητής ο ίδιος, αναφέρεται σ' έναν περίπατο όπου τίποτα και τα πάντα συμβαίνουν, και στον οποίο χωρούν παραλληλισμοί του πολέμου με τη συγγραφή, στηλιτεύσεις της ματαιοδοξίας, ύμνοι στην απλότητα και τη φύση, κριτικές εξομολογήσεις, παρατηρήσεις περί κοινωνικής αδικίας, παραδείσιες φαντασιώσεις και ερωτικές αναμνήσεις. Ο συγγραφέας αποδεικνύεται ένθερμος και διορατικός παρατηρητής του "μικρού", που συντονίζεται ανεπιφύλακτα με τις...

Ο θαυμαστός Μινωικός πολιτισμός που αναπτύχθηκε στην Κρήτη πριν πολλές χιλιετίες έδωσε αφορμή για αρκετά σπουδαία κεφάλαια της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας όπως ο Δίας και η Ευρώπη, ο Μίνως και η Πασιφάη, ο Μινώταυρος και ο Λαβύρινθος, ο Θησέας και η Αριάδνη, ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος. Ήταν ο λαβύρινθος ένας μύθος και μόνο; Έδωσε λαβή γι' αυτόν τον μύθο το ανάκτορο της Κνωσού ή το λαξευτό σπήλαιο κοντά στη Γόρτυνα; Πώς απεικονίζεται ο λαβύρινθος σε νομίσματα της αρχαιότητας; Τι γνώμη είχαν οι αρχαίοι συγγραφείς, οι χαρτογράφοι και ταξιδιώτες των περασμένων αιώνων και οι σύγχρ...

[...] Το Διεθνές Συνέδριον, αφιερωμένον στην θεολογίαν του διασήμου διδασκάλου της Ορθοδόξου Εκκλησίας Αγίου Γρηγορίου Νύσσης περί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αποτελεί ένα από τα σπουδαία γεγονότα του ενεστώτος ιωβηλαίου χρόνου κατά τον οποίον ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος εορτάζει την 2000ετίαν γεννήσεως του Χριστού. Όντως είναι δύσκολον να υπερτιμήσει κανείς εκείνο το ρόλο, που έπαιξαν στην ιστορίαν της Εκκλησίας οι τρεις Μεγάλοι Καππαδόκες δηλ. Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Γρηγόριος ο Νύσσης. [...] Ανάμεσα στους δύο Μεγάλους Καπαδόκες ο Άγιος Γρη...

Με την δημοσίευση του παρόντος τόμου συντελείται ένα ακόμα βήμα προς τη διευκόλυνση της έρευνας και ενημέρωσης του αναγνωστικού κοινού, που εκδηλώνει ενδιαφέρον, για τον γερμανόφωνο φιλελληνισμό. Παράλληλα γίνεται γνωστή η γλωσσική μορφή της ποίησης εκείνης της εποχής και έτσι έχουμε πρόσθετες μαρτυρίες της εξελικτικής κατάστασης της και εν γένει της χρήσης αυτής της γλώσσας. Εκτός αυτού διευκολύνεται μια στενώτερη αλληλογνωριμία των λαών διότι τα ποιήματα αυτά στήριξαν την ελληνική υπόθεση σε μια πολύ δύσκολή φάση της ιστορίας των Ελλήνων και, επομένως, δεν αποτελούν πηγές...

"Ο βίος της Μαρίας" ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγες μέρες, από τις 15 έως τις 23 Ιανουαρίου του 1912, χρονικό διάστημα το οποίο ταυτίζεται με την περίοδο συγγραφής των πρώτων "Ελεγειών του Ντουίνο", που επρόκειτο να αποτελέσουν τη μέγιστη λυρική σύνθεση του Ρίλκε. Ωστόσο "Ο βίος της Μαρίας" δεν αποτελεί άσκηση γραφής ή πάρεργο, αλλά σχετίζεται με μια σημαντική για την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του Ρίλκε περίοδο ποιητικής κυοφορίας. "Ο βίος της Μαρίας" θα πρέπει να διαβαστεί ως μοναδικό ποιητικό επίτευγμα εσωτερικής αναζήτησης, στο οποίο διασταυρώνεται η υπαρξιακή αγωνία ενός από...

Επτά ταξίδια επί τα ίχνη ελληνόγλωσσου πολιτισμού εκτός των συνόρων της Ελλάδας, από την Κάτω Ιταλία ως τη Συρία και την Αρμενία (Καλαβρία, Απουλία, Τραπεζούντα, Κωνσταντινούπολη, Κύπρος, Καύκασος, Συρία). "Στο ελεύθερο Σχολείο Ελληνικής Γλώσσας και Γραφής στην αρμενική κωμόπολη Βανατζόρ, κοντά στα σύνορα με τη Γεωργία, συναντούμε μαθήτριες διαφόρων ηλικιών, ζωηρές και τετραπέρατες. Απ' τα χείλη τους ακούμε αυτή τη γλυκιά μελωδία της γλώσσας, αρκετά μακριά από τη σημερινή Ελλάδα."