Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εκδόθηκε και κυκλοφορήθηκε από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος –στη Σειρά των Λειτουργικών εκδόσεων– η ΣΤ/ αναθεωρημένη έκδοση του «Εγκολπίου Αναγνώστου και Ψάλτου». Η παρούσα έκδοση –της οποίας την επιμέλεια είχε ο πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Παπαγιάννης, μέλος της ειδικής επί της εκδόσεως των Λειτουργικών βιβλίων Επιτροπής της Αποστολικής Διακονίας–, εκτυπώθηκε με νέα στοιχειοθεσία και σχήμα. Στο εκτενές εισαγωγικόν σημείωμα (σελ. 7-19) ο Επιμελητής της εκδόσεως Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Παπαγιάννης αναφέρει λεπτομερώς τι περιλαμβάνει το παρό...

[...] Ο Πρόκλος ωστόσο δρατηριοποιείται συγγραφικά σε μια εποχή κατά την οποία ο γνήσιος φιλοσοφικός στοχασμός έχει αποκτήσει έναν δευτερεύοντα ρόλο και έχει προσλάβει, κατά το μάλλον ή ήττον, τη λειτουργία ενός χρηστικού -ανωτάτης βέβαια υφής- μέσου για την επεξεργασία θεολογικών και μεταφυσικών ζητημάτων. Πρόκειται για μια ιστορική περίοδο στο πλαίσιο της οποίας κυριαρχούν οι θρησκευτικές πράξεις, οι μυστικές τελετές και οι θεουργίες, για να εκφραστεί μέσα από την εκτύλιξή τους η εσωτερικότητα του ανθρώπου. Στην συγκεκριμένη αυτή στιγμή της ιστορικής εξέλιξης ο άνθρωπος α...

"Νομίζω πως είναι η έλξη που ασκεί απάνω μου το κείμενο της Παλιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα που με παρακίνησε να δοκιμάσω την απόδοση του Άσματος των Ασμάτων στη σύγχρονη γλώσσα μας. Με φιλοξενούσε τότε ένα αψηλό χωριό του Λιβάνου· εκεί την άρχισα. Το βουνό δε μου έδινε τις ίδιες εντυπώσεις που είχα για το τοπίο διαβάζοντας το Άσμα· μέσα στον αλαφρύ και διάφανον αέρα του ήταν πιο σκληρές, πιο γυμνές, πιο φτωχιές· ίσως ένα πρόσθετο κίνητρο στο ξεκίνημα αυτής της εργασίας να ήταν η επιθυμία μου να βρω έναν τρόπο οικειότερης συνομιλίας με τον τόπο. Όμως αν δεν ήταν αυτή η ε...

Τόσο ο συγγραφέας όσο και η ακριβής χρονολογία που γράφτηκε το έργο παραμένουν - όπως συμβαίνει με τα περισσότερα απόκρυφα κείμενα της Βίβλου - άγνωστα. Διάφορες, ωστόσο, μαρτυρίες μας οδηγούν να το τοποθετήσουμε στις αρχές του 4ου μ. Χ. αιώνα, την περίοδο της ρωμαϊκής Τετραρχίας. Τότε, μέσα στη φωτιά των διωγμών που θα εξαπολύσουν οι αρχές ενάντια στους Χριστιανούς, θα γεννηθεί από τις ανάγκες υπεράσπισης της πίστης το "Ευαγγέλιο του Νικοδήμου" - ή αλλιώς τα "Άκτα Πιλάτου", για να χρησιμοποιήσουμε τον τίτλο, με τον οποίο το απόκρυφο απαντά για πρώτη φορά στις αρχαίες πηγές...

[...] Σχεδόν μοιραία, λοιπόν, πέσαμε και πάνω στα απόκρυφα χριστιανικά κείμενα, ανάμεσα στα οποία το "Κατά Θωμάν" αποτελεί αναμφισβήτητα το πετράδι του στέμματος. Και είναι το πετράδι για δύο σημαντικούς και δίκαιους λόγους: πρώτον, ένα μεγάλο μέρος του υλικού του είναι κοινό με τα τέσσερα κανονικά ευαγγέλια, έστω και σε κάπως διαφορετική μορφή. Δεύτερον, αποτελείται αποκλειστικά από λόγους του Ιησού: δεν υπάρχουν θαύματα, δεν υπάρχουν αφηγήσεις για τη γέννηση, το Πάθος και την Ανάσταση. Με λίγα λόγια, αν και το κείμενο αυτοχαρακτηρίζεται ως ευαγγέλιο, δεν έχει σχεδόν τίποτ...

Ο τόμος περιέχει ένα ευσύνοπτο τμήμα από τα σχόλια του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πρόκλου (412-485) στον πλατωνικό διάλογο "Αλκιβιάδης Α'", και συνοδεύεται από εκτενές ερμηνευτικό δοκίμιο του μεταφραστή και επιμελητή, καθηγητή στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Χρήστου Αθ. Τερέζη, που περιλαμβάνει τις ενότητες: Α': "Οι γνωσιολογικές προϋποθέσεις της διαλεκτικής και της θεωρίας", Β': "Από τη γνωσιολογία στην οντολογία".

Το "Δευτερονόμιον" είναι το πέμπτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Το όνομά του αυτό το έλαβε από μία λάθος μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄) στο χωρίο Δευτ. 17,18, όπου η Εβρ. φράση "ένα αντίγραφο του νόμου" μεταφράστηκε λάθος "το δευτερονόμιον τούτο". Το λάθος αυτό όμως δεν είναι σοβαρό, διότι το Δευτερονόμιο στην πραγματικότητα είναι μία επανάληψη του νόμου του Μωυσέως. Στα Εβρ. ο τίτλος του έχει προέλθει, κατά την γνωστή Εβραϊκή συνήθεια, από τίς πρώτες λέξεις του βιβλίου και είναι "έλλε χαντεβαρίμ", δηλαδή "ούτοι οι λόγοι" ή απλώς "Λόγοι" ("δεβαρίμ"). Το "Δευτερονόμιο" είναι...

[...] Η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, όπως και αυτή του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ως προς την δομή, τα κύρια μέρη και τα χαρακτηριστικά της ανάγεται στην αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας, όπως αυτή διαμορφώθηκε στους πρώτους αιώνες του αδιαίρετου Χριστιανισμού. Εν συνεχεία εξελίχθηκε σε κάποια μέρη της, αλλά παραμένει ζώσα και ικανή να συνεχίσει να αρδεύει πνευματικά τις διψασμένες ψυχές των ανά τους αιώνες πιστών της Εκκλησίας μας. Όπως είναι διαμορφωμένη σήμερα τελείται μόνο δέκα φορές τον χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (στη μνήμη του Μεγ. Βασιλείου), τις πέντε Κυρ...

Η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων αποτελεί την καρδιά των καθημερινών Ακολουθιών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Χωρίς υπερβολή μπορούμε να ονομάσουμε την λειτουργία αυτή ως "Λειτουργία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής", αφού είναι η πιο χαρακτηριστική Ακολουθία της ιεράς αυτής περιόδου. Ωστόσο, η Προηγιασμένη -καθώς σημειώνει ο ομότιμος καθηγητής Ιωάννης Φουντούλης- "δεν είναι λειτουργία με την κυρία και ειδική έννοια του όρου αυτού, δηλαδή προσφορά θυσίας, τέλεσις του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Είναι απλώς κοινωνία προηγιασμένων τιμίων Δώρων, περιβεβλημένη με μια λειτουργι...

Οι "Αριθμοί" είναι το τέταρτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Το όνομά του αυτό το έλαβε από την ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄) λόγω των απογραφών και των άλλων απαριθμήσεων, τις οποίες αυτό περιέχει. Στα εβραϊκά ο τίτλος του βιβλίου είναι "Στην έρημο" (bemidbar). To βιβλίο των "Αριθμών" θα μπορούσε να διαιρεθεί στα εξής τμήματα: 1. Οργάνωση του Ισραήλ πριν την αναχώρησή του από το Σινά (1,1 - 10,10). 2. Η πορεία στην έρημο: Από το Σινά μέχρι τις πεδιάδες της Μωάβ (10,11- 21,35). 3. Στις πεδιάδες της Μωάβ: Προετοιμασία για την είσοδο στην Γη (22,1-36,13). "Όλ...

Το πρώτο βιβλίο μετά την Πεντάτευχο παρουσιάζει έντονο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς περιγράφει την κατάκτηση της γης Χαναάν από τους Ισραηλίτες και την διανομή αυτής στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Πέρα από την περιγραφή των πολεμικών επιχειρήσεων και την θεώρηση του πολέμου για την κατάκτηση της Γης της Επαγγελίας ως ιερού, το βαθύτερο θεολογικό μήνυμα του βιβλίου είναι ότι οι Ισραηλίτες έλαβαν την γη από τον Κύριο λόγω της υπακοής τους στο θέλημά Του. Αντίθετα, ανυπακοή σ' Αυτόν θα σήμαινε πρόσκαιρη ή ακόμη και οριστική απώλειά της. Το κεντρικό πρόσωπο της διήγησης ο Ιησούς τ...

Οι "Πράξεις Παύλου και Θέκλης" είναι ένα απόκρυφο κείμενο, μέρος μιας σειράς έργων που αφορούν τη δραστηριότητα και τις περιπέτειες του Αποστόλου Παύλου. Κεντρικό πρόσωπο είναι η νεαρή Θέκλα, που θεωρείται η γυναίκα πρωτομάρτυς. Νεαρό κορίτσι προσηλυτίζεται στον χριστιανισμό από τον Παύλο, ορκίζεται αιώνια παρθενία και γίνεται μια γυναίκα απόστολος. Κεντρικό ζήτημα του απόκρυφου είναι το ζήτημα της αγνείας, της δια βίου ερωτικής αποχής, ως μέγιστης απόδειξης της πίστης και της αφοσίωσης στον Θεό. Έργο της πρώιμης χριστιανικής γραμματείας, είναι γραμμένο απλά και γλαφυρά...

Το βιβλίο ονομάζεται έτσι, επειδή στο πρώτο μέρος ομιλεί για τους "κριτές", τους στρατιωτικούς, δηλαδή, και πολιτικούς αρχηγούς των Ισραηλιτών μετά την είσοδό τους στην Παλαιστίνη. Το βιβλίο αυτό κατατάσσεται στα λεγόμενα ιστορικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και καλύπτει την περίοδο από την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στην Παλαιστίνη (περί το 1230 π.X.) μέχρι τον προφήτη Σαμουήλ (περί το 1050 π.X.) Μετά από το βιβλίο των Κριτών ακολουθεί το βιβλίο της Ρουθ. Το όνομά του αυτό το έχει λάβει από το πρόσωπο της πρωταγωνίστριάς του, της Ρουθ, της Μωαβίτισσας νύφης του Βηθλεεμίτ...

Το "Ιερό Ευαγγέλιο της Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά", περγαμηνό, του 13ου αιώνα βρίσκεται "αιχμάλωτο" στην Αγία Σοφία, στην Κωνσταντινούπολη. Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε επιτόπου στον χώρο φύλαξης του Ιερού Ευαγγελίου, στην Αγία Σοφία, στην Κωνσταντινούπολη. Κατά την επεξεργασία του φωτογραφικού υλικού και την εκτύπωση καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια για την πιστή απεικόνιση του συνόλου των λεπτομερειών του πρωτοτύπου, ενώ υπάρχει επιπλέον εκτύπωση χρυσής μελάνης, όπου συναντάται και στο πρωτότυπο. Η βιβλιοδεσία είναι χειροποίητη, δερματόδετη, με "εμπίεστα" διακ...

Η πρώτη ολοκληρωμένη μετάφραση της Βίβλου (1850) από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αρχιμανδρίτη Νεόφυτο Βάμβα. Σε γλώσσα εποχής του Κοραή και με μεγάλη τυπική πιστότητα στα πρωτότυπα κείμενα, -ακολουθώντας στην Παλαιά Διαθήκη τον κανόνα της ιουδαϊκής Βίβλου (39 βιβλία)- που την καθιστά "κλασσική". Εξυπηρέτησε πολλές γενιές νεοελλήνων που δεν είχαν πρόσβαση στα πρωτότυπα κείμενα και μάλιστα πριν εκδοθούν άλλες μεταγενέστερες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής.

Βιβλικό κείμενο (Παλαιά Διαθήκη) και Ιερές Ακολουθίες της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας

Πρόκειται για μια νέα παρουσίαση του Ψαλτηρίου του Δαυίδ από τον καθηγητή Γιάννη Δάλλα. Η έκδοση περιλαμβάνει τους Ψαλμούς του Δαυίδ σε δύο γλώσσες, την κοινή των Εβδομήκοντα, και την νεοελληνική μετάφραση του Ανδρέα Κάλβου φωτογραφικά (αναστατική έκδοση) από την οκτάγλωσση έκδοση του Samuel Bagster, Λονδίνο, 1825. Ο Γιάννης Δάλλας στον εκτενή του πρόλογο στη νέα έκδοση, καθώς και στο κείμενο "Ιδεολογική ζύμωση και γλωσσική προετοιμασία των Ωδών", φωτίζει με νέα στοιχεία τη σχέση του Ανδρέα Κάλβου με τα εκκλησιαστικά κείμενα και αναλύει πως η μετάφραση των Ψαλμών λειτούργη...