Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει ότι ο Γουναρης, παρά το γεγονός ότι μετά το 1915 ηγήθει της παρατάξεως των βασιλοφρόνων και υπήρξε ιδρυτής και αρχηγός του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, εντούτοις, κατά το πρώτα 10-12 έτη της πολιτικής του σταδιοδρομίας υπήρξε πολιτικός πολύ προοδευτικός εγγύζοντας και πολλές φορές ξεπερνώντας τις πολιτικές και κοινωνικές απόψεις του σοσιαλισμού.Κατά τη διετία 1920-1922, επανήλθε στις παλιές του προοδευτικές ιδέες και επεχείρησε να τις επιβάλει μέσω της αναθεωρήσεως του Συντάγματος.

Το παρόν έργο που κρατά ο αναγνώστης στα χέρια του αποτελεί ένα ιστορικό ντοκουμέντο που έρχεται να διαλευκάνει την ιδεολογική και πολιτική σκέψη του Αδόλφου Χίτλερ. Αρχικά ονομάστηκε "Το μυστικό βιβλίο" και στη συνέχεια καθιερώθηκε ως "Δεύτερο βιβλίο". Στο περιεχόμενό του εντοπίζουμε πολλές από τις τοποθετήσεις του Ηγέτη του Γ’ Ράιχ που δεν αναφέρονται στο Mein Kampf, αλλά και πολλές που κατέγραψε στο δίτομο έργο του, το οποίο αποτελεί την ιδεολογική Βίβλο του Εθνικοσοσιαλισμού. Συγκεκριμένα, το ζήτημα του Νοτίου Τιρόλου και των πιθανών συμμάχων της Γερμανίας σε ένα μελλον...

Αυτό είναι ένα αδημοσίευτο βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, το οποίο έγραψε το καλοκαίρι του 1928. Ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια του "Mein Kampf" και κυρίως των τριών τελευταίων κεφαλαίων του δευτέρου τόμου. Σ' αυτό το βιβλίο ο Φύρερ της Γερμανίας του Μεσοπολέμου παρουσιάζει όλα τα ιμπεριαλιστικά του σχέδια κι επιχειρηματολογεί για τις συμμαχίες που επιθυμεί να συνάψει με την Αγγλία και την Ιταλία. Σύμφωνα με τον Χίτλερ, ο ζωτικός χώρος της Γερμανίας είναι η Βαλτική και τα εδάφη της Ρωσίας, ενώ της Ιταλίας η Μεσόγειος, πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάς στα σχέδια του Χίτλερ είχε...

Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Τροία, Άγκυρα, Σεβάστεια, Τοκάτ, Ντιαρμπεκήρ, Βαν, Αραράτ. Ο Τιμ Κέλση περιόδευσε την Τουρκία, ερευνώντας τη σημερινή πραγματικότητα μιας χώρας που βρίσκεται στο χείλος του χάους. Μιας Τουρκίας που μεταλλάσσεται από το οθωμανικό παρελθόν της πολυεθνικότητας στο σημερινό καθεστώς της μισαλλοδοξίας και της καταπίεσης κάθε διαφορετικής εθνότητας ή τάσης. Η ισλαμική αναζωπύρωση, η εξόντωση του Κουρδικού λαού, ο πόλεμος με το ΡΚΚ, είναι διλήμματα ενός κράτους που παραπαίει ανάμεσα στην προσκόλληση στο παρελθόν και σε ένα αβέβαιο μέλλον, που προσπαθ...

Γύρω από την έννοια της Δεξιάς έχει χτιστεί ένας μύθος. Αλήθειες και ψέματα είναι ανακατεμένες με τέτοιον τρόπο, που δεν επιτρέπουν σε κάποιον να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει. Ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό της χώρας είναι στημένο γύρω από τη Δεξιά και την ιστορία της. Ολόκληρο το μονοπώλιο της εξουσίας είναι στηριγμένο πάνω σ' αυτήν. Κάποιοι κυβέρνησαν επειδή παρίσταναν τους αυθεντικούς Δεξιούς και κάποιοι άλλοι όμοιοί τους κυβέρνησαν με τον ίδιο απόλυτο τρόπο, πουλώντας αντιδεξιά συνθήματα. Δεξιοί κι αριστεροί εξουσιαστές τρώνε από το ίδιο πιάτο. Ο λαός δεν ξεχνά τη...

Η εννοιολογική αντίθεση ανάμεσα σε Δεξιά και Αριστερά δεν έχει αχρηστευθεί, αλλά συνεχίζει να μεταφέρει αξίες και περιεχόμενα της πολιτικής που είναι σημαντικά και ανεξάλειπτα. Στην καρδιά της διάκρισης -αυτή είναι η κεντρική θέση του Μπόμπιο- υπάρχει μια αντίθετη στάση απέναντι στην ιδέα της ισότητας. Αυτό που ορίζει μια δεξιά επιλογή, υποστηρίζει ο Μπόμπιο, είναι η πεποίθηση ότι οι κοινωνικές ανισότητες όχι μόνο δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαλειφθούν, αλλά και ευνοούν την τάξη και την ανάπτυξη μιας πολιτικής κοινότητας. Αντίθετα, μια αριστερή στάση χαρακτηρίζεται ουσ...

Η συλλογή των άρθρων, των σκέψεων και των παρεμβάσεων σε τούτο τον τόμο καταγράφει αφενός τη διαχρονική προσωπική μου προσπάθεια να αλλάξω ο ίδιος κατανοώντας παράλληλα τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας και αφετέρου, επιχειρεί να δώσει ένα, ανοιχτό περιεχόμενο στην έννοια της αλλαγής. Είναι εφικτή μια "άλλη Ελλάδα"; Προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η χώρα; Ποιο είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο της φιλελεύθερης πολιτικής για την ελληνική οικονομία; Ποια είναι τα βήματα που θα μας εξασφαλίσουν λιγότερη διαφθορά; Πώς θα επανιδρύσουμε τα κόμματ...

"Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν", έλεγε ο μεγάλος καλλιτέχνης-στοχαστής Μπρέχτ. Δανειστήκαμε το νόημα της φράσης για τον τίτλο αυτού του βιβλίου και θα μπορούσαμε να πούμε πως συνοψίζει, με αρκετή ακρίβεια, τα όσα επιχειρούμε να καταγράψουμε στις σελίδες που ακολουθούν, για το σοσιαλισμό του χθες, για το σοσιαλισμό των παιδιών μας, για τις ανάγκες του σήμερα. Εδώ και λίγα χρόνια, με την πολιτικοιδεολογική ταυτότητα του ανένταχτου κομμουνιστή, συναντηθήκαμε, συζητήσαμε και συνεργαστήκαμε, στο πλαίσιο του διαλόγου και της κοι...

Δεν είναι και λίγες οι δολοφονίες νέων ανθρώπων που προκάλεσαν έντονα συγκρουσιακά γεγονότα. Το να μετατραπεί, όμως, μια δολοφονία σε σημαντικό σταθμό για μια γενιά που από το 2006 βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους χρειάζεται να συναντηθούν πολλοί παράγοντες. Οι εξεγέρσεις δεν προκύπτουν επειδή απλώς "τα πράγματα είναι άσχημα", επειδή η κρατική καταστολή ξεπέρασε κάποιο όριο, ή επειδή ούτως ή άλλως ριζοσπαστικές μειοψηφίες απεργάζονται εξεγέρσεις. Όλα αυτά μπορεί να υπάρχουν και οι εξεγέρσεις να λείπουν. Γιατί, λοιπόν, τα συ­γκρουσιακά γεγονότα πήραν τον χαρακτήρα εξέγερσης;...

Το Κίνημα του Δεκέμβρη του 1944 αποτελεί ένα κορυφαίο επεισόδιο της πορείας του ΚΚΕ για την κατάκτηση της εξουσίας. Η πορεία αυτή, που άρχισε με την οργάνωση της αντίστασης κατά των δυνάμεων κατοχής της Ελλάδας και τελείωσε με την απελευθέρωση, δεν ήταν ευθύγραμμη αλλά γεμάτη απροσδόκητους πολιτικούς ελιγμούς και παλινδρομήσεις. Η οργάνωση των ένοπλων δυνάμεών του, η επιβολή ολοκληρωτικής πειθαρχίας στο εσωτερικό τους, η πολιτική κατάκτηση της μάζας με ένα ιδεολογικό αμάλγαμα, ταξικά αποχρωματισμένο, πατριωτικού οίστρου και αποθεωτικού λαϊκισμού, η κατάργηση της στοιχειώ...

70.000 ένοπλοι, 5.000 νεκροί, 25.000 εκτοπισμένοι, σ’ ένα μόλις μήνα, είναι ο σύντομος απολογισμός της σφοδρότερης μάχης που έγινε ποτέ στην Αθήνα. Τα Δεκεμβριανά υπήρξαν η μοναδική περίπτωση κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου συμμαχικές δυνάμεις συγκρούστηκαν ένοπλα και μάλιστα στην πρωτεύουσα ενός κράτους που μόλις είχε απελευθερωθεί από τη ναζιστική κατοχή. Στον πυκνό χρόνο των 33 ημερών, εκδηλώθηκαν αντιθέσεις, διχασμοί και προσδοκίες, που είχαν τις ρίζες τους στο πρόσφατο παρελθόν. Στις μάχες στους δρόμους της Αθήνας διακρίνουμε τα ίχνη του Εθ...

Φρέσκο και επίκαιρο όσο ποτέ, παρά τη χρονική απόσταση από την πρώτη έκδοσή του, αυτό το βιβλίο ασχολείται κυρίως με την πρώτη περίοδο του κυπριακού ζητήματος, δηλαδή τη δεκαετία 1950-1960· δεκαετία που σημαδεύτηκε από σημαντικά γεγονότα, όπως το δημοψήφισμα του 1950, η διεθνοποίηση το 1954, η δράση της ΕΟΚΑ και οι συνθήκες της Ζυρίχης και Λονδίνου. Είναι μια παραθετική και ταυτόχρονα συνθετική εξιστόρηση, όσο το δυνατόν πιο εύληπτη, των ενεργειών και γεγονότων που προκάλεσαν ή υπέστησαν οι πρωταγωνιστές του Κυπριακού, Άγγλοι, Έλληνες της Ελλάδος και της Κύπρου, Τούρκοι. Π...

...26 Σεπτεμβρίου 1989. Η πένθιμη σιωπή καλύπτει τα πάντα στο κτίριο της Ρηγίλλης. Όλοι λένε ότι "Οι σφαίρες της "17 Νοέμβρη" κατά του Παύλου Μπακογιάννη ήταν σφαίρες εναντίον της ίδιας της δημοκρατίας". Τα ηγετικά στελέχη του κόμματος βρίσκονται στο γραφείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Σχεδόν όλοι του συνιστούν να αναβληθεί η συνεδρίαση της Βουλής. Ο Γιάννης Βούλτεψης αντιδρά: "Δεν πρέπει κ. πρόεδρε να αναβληθεί η συνεδρίαση. Αν συμβεί αυτό οι τρομοκράτες θα έχουν πετύχει το στόχο τους. Πρέπει να πάτε τώρα στη Βουλή". Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πήγε στη Βουλή και η στάση το...

Η κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας σήμανε το κλείσιμο μιας εξηντάχρονης πολλαπλά έκρυθμης πολιτικής περιόδου, στη διάρκεια της οποίας η ελληνική Δημοκρατία -όταν λειτουργούσε- ήταν ελλειμματική, ασθμαίνουσα, "καχεκτική", διωκτική για τους αντικυβερνητικούς, αενάως διακοπτόμενη. Η Μεταπολίτευση του 1974 σήμανε την ανατολή μιας νέας φάσης με πρωτόγνωρες πολιτικοκοινωνικές συναινέσεις: καθολική αποδοχή του δημοκρατικού πολιτεύματος ως αδιαπραγμάτευτης αυταξίας, "εθνική αντιδικτατορική ενότητα", διάχυτη "σοσιαλμανία", μη αμφισβήτηση ακόμη και της αβασίλευτης πολιτευμα...

H δεκαετία του ’80 σήμανε το οριστικό τέλος όσων –θετικών ή αρνητικών– είχε κληροδοτήσει στο πολιτικό σύστημα της χώρας, ως νοοτροπία, ως λειτουργία και ως θεσμούς, η εμφυλιοπολεμική και μετεμφυλιοπολεμική περίοδος. Τέλος το κράτος των νικητών του εμφυλίου, τέλος η πολιτική πραγματικότητα που ανεχόταν εναλλαγή στην εξουσία μόνον παρατάξεων του λεγόμενου εθνικόφρονος στρατοπέδου (και αυτή εντός ορίων, όπως έδειξε η δεκαετία του ’60). Τέλος όμως και η δημοσιονομική σωφροσύνη, τέλος η βασιζόμενη στη μόρφωση κοινωνική ιεραρχία, τέλος ο δυτικόφιλος προσανατολισμός της χώρας. Όλα...