Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό ο Νίκος Δανιήλ εμπνέεται από τις κοινωνικές και ιστορικές εξελίξεις που μας εισάγουν σε μια νέα εποχή για ολόκληρη την ανθρωπότητα και κατορθώνει, ξεπερνώντας με τη γραφή του κάθε απλουστευτική πολιτική και ιδεολογική θεώρηση η οποία άλλοτε είναι επική και άλλοτε λυρική, να δώσει το στίγμα και τις παραμέτρους που θα χαρακτηρίσουν τη νέα χιλιετηρίδα. Ο λόγος του καίριος και ανανεωτικός εμβαθύνει στο κοινωνικό "γίγνεσθαι" συμπυκνώνοντας όλες τις ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις αλλά ταυτόχρονα αποτυπώνει τα ανθρώπινα συναισθήματα δημιουργώντας με αυτό το...

Χαρά | Έρωτας | Θάνατος Η καθημερινή ανάγκη της τροφής που μετατράπηκε, και όχι άδικα, σε γαστρονομική απόλαυση και σε αέναη αναζήτηση της τέχνης της μαγειρικής, παρουσιάζεται εδώ ως ένα έργο τριών πράξεων, που τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η ύλη. Όλα αυτά που με αδηφαγία, κάποιες φορές, καταναλώνουμε, προκαλούν άλλοτε τη χαρά και έτσι αντιμετωπίζονται αποστασιοποιημένα και μερικώς ως απόντα στο τρίτο πρόσωπο. Υπάρχουν όμως και αυτές οι τροφές που προκαλούν το πάθος μας, τη λαιμαργία και τη λατρεία μας και μοιραία καταλήγουν να γίνουν το αντικείμενο του έρωτά μας, στις οπ...

Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές... βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές... Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά...

Το τρίτο βιβλίο (30 ωδές) του κορυφαίου λυρικού ποιητή της αρχαίας Ρώμης αποτελείται από ποιήματα που γράφτηκαν από το 31 π.Χ. και εξής και, μαζί με τα δύο πρώτα βιβλία, αντανακλά τα πολιτικά γεγονότα της δεκαετίας 32-23 π.Χ. Οι πρώτες έξι (6) ωδές (καθιερώθηκε να ονομάζονται "ρωμαϊκές ωδές") αναφέρονται σε έξι (6) αρετές (λιτότητα, ανδρεία, δικαιοσύνη, φρόνηση, τιμή, ευσέβεια), που πρέπει κατά τον Οράτιο να κοσμούν κάθε Ρωμαίο πολίτη. Στο γράψιμό τους οδήγησαν η διαφθορά, μια έκλυση των ηθών και μια γενική χαλάρωση των αξιών, απότοκος των εμφύλιων πολέμων που είχαν σαρώ...

Το ερώτημα "ποιος είμαι;" διατυπωμένο με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, η ευρύτερη προβληματική για μια εσωτερική ταυτότητα, με τις διάφορες παραλλαγές της, μια αβεβαιότητα ή μια ανασφάλεια μπροστά στο πεπρωμένο, έρχονται και ξανάρχονται, κάθε τόσο, στο έργο του Fernando Pessoa, τόσο στα ποιήματα και κείμενα του ορθωνύμου, όσο και σ' εκείνα των ετερωνύμων: "Τι ξέρω για το τι θα είμαι, εγώ που δεν ξέρω ποιος είμαι; Να είμαι ό, τι σκέφτομαι;..." Alvaro de Campos, "Καπνοπωλείο" (από την εισαγωγή του Αντρέα Παγουλάτου: "Fernardo Pessoa: Η ετερωνυμία και η δημιουργία προσώπου")...

Ωδές πάνω στην κατασκευή ενός παραδοσιακού ελληνικού ιστιοφόρου με σκίτσα του συγγραφέα και ένθετο DVD με μια φωτοϊστορία και μουσική του Αχιλλέα Περσίδη.

Έγραφα σαν εισαγωγή σε μια από τις προηγούμενες ποιητικές συλλογές μου πως "η ποίηση είναι ευλογία. Η ποίηση είναι ο μοναδικός τρόπος κατάνυξης, περίσκεψης και κατανόησης κάθε μεταβολής του φυσικού κόσμου, του κοινωνικού γίγνεσθαι και της ψυχής των ανθρώπων", με όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας και η κάθε μια την έννοια ψυχή. Έλεγα ακόμα πως "Γι αυτό και η πρώτη γλώσσα των ανθρώπων ήταν της ποίησης". Ωστόσο αρχίζοντας να γράφω δειλά την παρούσα ποιητική μου συλλογή στα μέσα του Δεκέμβρη 2009, νιώθοντας πάντα πολύ σαν Έλληνας αλλά και πολύ παντού στη Γη σαν ντόπιος, δεν είχα τ...