Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είχα κάποτε γράψει πως με τις καλύτερες ελληνικές μεταφράσεις ποιημάτων έχομε παρέμβαση (θετική παρέμβαση) του μεταφραστή, δεν έχομε προσάρτηση, όπως συμβαίνει -μοναδική περίπτωση- με τον Καρυωτάκη. Όσα ποιήματα εκείνος μετάφρασε τα προσάρτησε στην ποίησή του, που σημαίνει πως τα προσάρτησε στην ποίηση την ελληνική. Τα ποιήματα που θα διαβάσετε στο βιβλίο τούτο με τις μεταφράσεις του Καρυωτάκη είναι ποιήματα ελληνικά. Είναι όλα ποιήματα περασμένα μέσα στη δίνη της γλώσσας μας. Την απόδειξη για αυτό που σας λέω θα τη βρείτε στην αριστερή σελίδα με τα γαλλικά, τις περισσότερε...

Δείγμα γραφής: ΠΑΡΗΧΗΣΗ Σκορπισμένος σε μικρά σωματίδια αόρατα πάνω από τους Αέρηδες ο Έρωτας αιωρείται. Τόσος Έρωτας και να πάει χαράμι παρέα με τούτο το βραδύγλωσσο ποίημα

Η Ανάσταση του Χριστού, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας έχει συγκινήσει κι' εμπνεύσει πολλούς Έλληνες ποιητές μες στο χρόνο. Η παράθεση σχετικών ποιημάτων που ακολουθεί δεν αποσκοπεί στο να καλύψει κανένα φάσμα της συγκεκριμένης θεματολογίας, αλλά στο να καταδείξει πως, σπουδαίοι και άξιοι ποιητές του αιώνα μας χωρίς να παγιδευτούν στην απλοϊκότητα ή στην υπερβολή, περνούν το μήνυμα του Πάσχα, την ατμόσφαιρα και τη σημασία του, αυτόνομο ή σε συνδυασμό με δικές τους προσωπικές καταστάσεις, εν ανθηρώ Έλληνι λόγω. [...] (Γ. Κ. Καραβασίλης)

Δείγμα γραφής: ΤΟ ΕΝΤΟΜΟ ΕΡΩΤΑΣ Ένας άντρας και μια γυναίκα σ' ένα δωμάτιο σ' έναν κύβο ζάχαρης στο τσάι του χρόνου ένας άντρας και μια γυναίκα γυμνοί στο κρεβάτι προσπαθούν να κερδίσουν το στοίχημα να κερδίσουν χάνοντας στη θύελλα τον εαυτό τους. Ο καλός Θεός όμως είναι πονόψυχος τους προστατεύει από το θαύμα. Ο καλός εαυτός τους συγκρατεί λίγα εκατοστά πριν την άβυσσο. Πάλι δυο δυο μοναχικές σκιές θα βγουν στο δρόμο: αυτός με τα χέρια στις τσέπες αυτή σφίγγοντας νευρικά την ομπρέλα. Η βροχή θα ταχύνει το βήμα τους. Ήδη η αράχνη του τελευταίου φιλι...

Ήταν ένας ποιητής του φωτός· πλασμένος από το φως το ελληνικό, έπλαθε ποιήματα του φωτός με λέξεις που έλαμπαν, ψυχής που έλαμπε. Και ήταν ένας άνθρωπος του φωτός, ένα άνθισμα περίλαμπρο πηγαίας καλοσύνης που ανηφόριζε προς τους ουρανούς τον πνεύματος με την αυθόρμητη χαρά ενός παιδιού θαμπωμένου από τα δώρα του Θεού που του δόθηκαν. Ήταν και είναι μια ευγενέστατη, μακρόπνοη αστραψιά πάνω στο στερέωμα των Νεοελληνικών Γραμμάτων, ένα ανάστημα ποιητικής φωταύγειας ανεξάντλητης και γλώσσας συνειδητά ψυχωμένης από τις ουσίες της ελληνικής παράδοσης, του χώματος, της θάλασ...

(Δείγμα γραφής:) Η ΖΗΤΙΑΝΑ Σαν γριά, καμπουριασμένη ζητιάνα Η κυρά-Αγάπη μου απλώνει το χέρι, Μ' εκλιπαρεί να χαραμίσω τα νιάτα, Να σκλαβωθώ στο τρομερό της λημέρι. Κι εγώ ενδίδω καθώς συγκινούμαι Και της χαρίζω τα καλύτερά μου χρόνια, Νιώθω να χάνομαι, μα δεν τ' αρνούμαι, Μ' αρέσει φαίνεται να πνίγομαι στα χιόνια.