Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Τον Ησίοδο χρειάστηκε να τον ανακαλύψω, σάμπως να ήταν εξαρχής δυσεύρετος, σχεδόν κρυμμένος· αυτή την αίσθηση ελπίζω πως κρατούν οι μεταφράσεις· επιλογές λίγο - πολύ αυθαίρετες, εκτός κι αν ήταν από κάπου εντεταλμένες ή και δοσμένες. Γιατί μεταφράζοντας εδώ και κάποια χρόνια την Οδύσσεια, γύρευα μιαν άλλη, δεύτερη φωνή, διαφορετική σχεδόν σε όλα της, για να μπορέσω να συνεχίσω. Μου χρειάστηκε αυτή η παράξενη συναδέλφωση των δύο ποιητών, που η ελληνική αρχαιότητα την θεώρησε φυσική και την επικύρωσε νωρίς, δίχως αναστολές. Θα φέρω ένα οικειότερο και πιο κοντινό μας πα...

Κληρονόμος της παράδοσης της γαλλικής καθαρής ποίησης, του γερμανικού μεταρομαντισμού αλλά και του μεταφυσικού λυρισμού του Χαίλντερλιν, ο Τσέλαν την ανανεώνει ριζικά οργανώνοντας το ποιητικού έργο γύρω από την εντελώς δική του εμπειρία και μιλώντας μέσα από τη γωνία που ορίζει την κλίση της ύπαρξης ενός εγώ που ρωτάει την ώρα, τη δικιά του και του κόσμου, το χτύπο της καρδιά του και τον αιώνα. Μιλώντας για τον τόπο και τη γλώσσα του, με την ευκαιρία της απονομής του λογοτεχνικού βραβείου της πόλης της Βρέμης, το 1958, ο Τσέλαν μνημονεύει αυτή τη διπλή καταγωγή και την α...

Δείγμα γραφής: ΑΧΕΡΟΥΣΙΑ Όλες οι στιγμές να είναι για εκείνη τη στιγμή την τελευταία τη μοναδική την τελική δοιμασία Αχερουσία: το άδειασμα της ψυχής η πλήρωση του θανάτου

Οι λέξεις ακούμπησαν στα δάχτυλα καθώς τις συνόδευε τελευταία ρουφηξιά του τσιγάρου τελευταίο αποτύπωμα του καφέ στα χείλη του, μόνος χωρίς εχθρούς χωρίς διαβάτες στα όνειρά του. Είχε απλώσει τις πληγές στο φως κι εκείνες κακοφόρμισαν, τη μια του θύμιζαν γυναίκες της φωτιάς την άλλη ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, ίδιο το αίμα του όπου κανείς δεν ήθελε να πιεί, τελευταίες σταγόνες πριν ζήσει για πάντα στο λευκό του Παράδεισο το στρίψιμο της δεκάρας.