Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Και ξαφνικά ήμουν εγώ κι ο Χειμώνας Εγώ κι η θάλασσα του Χειμώνα Εγώ και τα φύλλα που είχαν πέσει Εγώ και τα φύλλα που συνέχιζαν να πέφτουν Εγώ κι ο Ουρανός με τους κατοίκους του Χειμώνα του, Τα Σύννεφα - οντότητες τρομακτικές σε στιγμές, άλλοτε παρουσίες γαλήνιες που θυμίζουν την ανθρώπινη τρυφερότητα που έλειπε, που είχε σκεπασθεί κάτω από βαρειές κουβέρτες Εγώ κι ο άξαφνος λόγος ο Λέρικος ο ποιητικός Εγώ κι η ψυχή μου Εγώ κι αναπόφευκτα η Ποίηση Κι ένα βιβλίο που γεννιέται και λέγεται "Χειμώνας στη Λέρο" και που γραφόταν μόνο του ανάμεσα στο φθινόπ...

Στα πενήντα τρία ποιήματα της συλλογής "Χειμώνες απουσίας" απεικονίζεται η έλλειψη του αγαπημένου προσώπου με έντονη γλώσσα και μεταφορές, πότε είναι μια βασανιστική τιμωρητική πείνα, πότε μια ατελείωτη πορεία ενός μοναχικού προσκυνητή για να τιμήσει μια θυμωμένη θεότητα, κι άλλοτε άδειοι χειμώνες που δεν υπόσχονται καμία αναλαμπή άνοιξης.

Ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο θα έρθει σε επαφή με τον ποιητή Βασίλη Τσακίρογλου. Με έναν ποιητή που κινείται στο φως και στην αλήθεια, υπογραμμίζοντας τη δύναμη που ασκεί η ποίηση μες στο σύμπλεγμα των τεχνών. Περιγραφικός, με μια λυρική πέννα γεμάτη τρυφερότητα, ξεσκεπάζει την ευαισθησία του και προσφέρει στον αναγνώστη ομορφιά, αρμονία, βαθιά σκέψη και στοχασμό. Μια ευγενική μορφή που κεντρίζει άμεσα το συναισθηματικό στοιχείο μέσα από διεργασίες ποιητικές.

Κι όσο ο χρόνος φίδι γύρω Απ’ το λαιμό σου τυλίγεται Τόσο βουλιάζεις στον ουρανό πιότερο Και το σώμα σου στη γη λιγοστεύει Ωσότου στον ουρανό μόνιμα Εγκαθίσταται Κι άκρη δε βρίσκει με τα μυστήρια Των μηχανών του... Και χίλια χρόνια μετά θα διηγούμαστε -Όνειρα σαν του προφήτη Ιεζεκιήλ- Τις ίδιες ανέστιες ιστορίες...

Εξήντα έξι... ποιήματα... τραγούδια... αφιερωμένα στην ζωή... στην Ψυχή... στον... Έρωτα! ''Αγάπη μου... συνένοχη! σαν λέω πως σ'αγαπάω... στο λέει η ψυχή μου αγέρωχη... στα μάτια σου μιλάω!''

"Θερινό σινεμά": Μικρή πελώρια ασίγαστη Απεραντοσύνη στα πλάνα Όταν έμπαινα στο βλέμμα σου Τίποτα δε χανόταν Ας μη μακρηγορούμε άλλο πάνω στη νύχτα Υπάρχει για να την πιεις ή για να τη σωπάσεις Στα χαλίκια του αίθριου Μείναμε κάτω απ' τον κήπο Οι τελευταίοι περαστικοί που Νομίσαμε ότι γίνεται να Συναντηθούμε στα ψίχουλα της πραγματικότητας Αν μπορείς Αγάπησέ με ως Αιώρηση

Με μια εντελώς πρωτότυπη στιχουργία εμφανίζεται η Χαρά Κόκκινου στην πρώτη της αυτή ποιητική συλλογή, σε αντίθεση με άλλους πρωτοεμφανιζόμενους ποιητές που συνήθως μιμούνται. Με σύντομα ποιήματα, με φράσεις κοφτές, με σύντομους στίχους, συχνά της μιας λέξης, με συχνές εμμονές ομοιοκαταληξίας ραπ, με παρηχήσεις, τα ποιήματα αναδύουν μια μουσικότητα που δεν εκλιπαρεί, αλλά προκαλεί τη μελοποίηση. Η ίδια παρουσιάζοντας τον εαυτό της γράφει: αλλού γεννήθηκα, αλλού μεγάλωσα και αλλού ζω... άλλα ήθελα να σπουδάσω και άλλα κάνω... -τελικά είναι σημαντικό να είναι κανείς στα...

Με αφορμή την έκθεση ζωγραφικής με πίνακες που φιλοτέχνησε ο Νίκος Καρούζος, η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει ακουαρέλες, χειρόγραφα, ποιήματα και κείμενα για τον ποιητή. Αφουγκραζόμουν τον Νίκο Καρούζο στην ποίηση του, στις ομιλίες του, στην παρουσία του στους δημόσιους χώρους. Πορευόμουν μαζί του. Με γοήτευε, με έβαζε σε σκέψεις. Κρίκος αυτής της φιλίας η σύντροφος μου Χριστίνα Ντούβρη. Γιώργος Ξένος ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΗ ΓΑΛΗΝΗ Κι αν είμαστε μουσικά δέσμιοι της ανυπαρξίας χωρίς να γνωρίζουμε φράσεις από γεγονότα τη στύση που κάνει το πορτοκαλί και εκσπερματώνει γαλ...

Δείγμα γραφής: «ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ» Ακόμη και για «ψύλλου πήδημα» δύναται τις να γράψει «διήγημα»! Όμως, η ποίηση, μέλος ούσα και επωδός, δεν αρκείται εις λάκτισμα μόνο ποδός, αλλ' απαιτεί πτέρυγας ισχυράς και μεγάλας, για να παράξει Μουσική και Οκτάβας!

Μια όμορφη συλλογή από χαρούμενα τραγουδάκια και ποιηματάκια, που το καθένα διηγείται με το μοναδικό τρόπο του παλιού καλού καιρού και μια διασκεδαστική ιστοριούλα για πολύ πολύ μικρά παιδάκια.

Σχολιάζοντας το "Γήτεμα" της τριλογίας "Στη Γαύδο του Λιβυκού" (που αρχίζει με τη "Χελώνα") ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης γράφει: "...Είναι παρήγορο -και ιδιαίτερα ανθρώπινο- ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να απομονωθούν κάπου και να ανοίξουν έναν γόνιμο διάλογο με τον εαυτό τους που μας ενδιαφέρει όλους, όταν αφορά σε αξίες της ζωής, στον τόπο, στη φύση, στον άνθρωπο". Είναι άθλος να επιλέγεις τη μοναξιά και το άπλετο φως του αμόλυντου αυτήν την εποχή των συμβατικών πεποιθήσεων και του εύκολου κέρδους, για να ζήσεις έστω για λίγο ελεύθερος στη Γαύδο ξαναβρίσκοντας χαμ...

Η νύχτα δε μ'αφήνει να κοιμηθώ Στριφογυρίζει μες στο δωμάτιο Έγινε κουνούπι Ζωγραφίζω με τα μάτια πεταλούδες Τις ακουμπώ προσεκτικά στους τοίχους Κοιτώ το φως που βγαίνει απ'τη σπασμένη λάμπα Το βιβλίο δίπλα μου