Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συλλογή αυτή, εκ πρώτης όψεως, αποτελείται από στίχους γραμμένους περιστασιακά, ασύνδετους μεταξύ τους, μια που άλλοτε περιγράφουν εντυπώσεις από ταξίδια σε πόλεις και σε τόπους της ελληνικής γης, ενώ άλλοτε, περιγράφουν έντονα συναισθήματα, προβληματισμούς και αγωνίες της καθημερινής ζωής. Τελικά καταλήγουν σε εμφανείς και ευκολονόητους συμβολισμούς, που πηγάζουν κατευθείαν από τις σημερινές περιστάσεις της εθνικής μας ζωής.

Ούτε πεζά ούτε ποιήματα. Ποιητικές πρόζες; Μικρά αταξινόμητα γραπτά τα χαρακτηρίζει ο ίδιος: "Γυρνάνε δώθε κείθε δήθεν χωρίς σκοπό. Περιφέρουν τα μικρά τους όνειρα. Αδέσποτα γραπτά, σκέψεις, εικόνες κι αισθήματα, σκόρπια στο χρόνο και στο σπίτι". Μνήμες και φωτογραφίες απ’ το παρελθόν και το μέλλον, η μικρή ιστορία του καθενός μας μέσα στη μεγάλη Ιστορία, οι φίλοι, τα όνειρα, μπαταριές από καριοφίλια, τα μαγικά λαϊκά τραγούδια - και η απαράμιλλη ερωμένη. Τα "Αδέσποτα σκυλιά" είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται κι ακούγεται σαν δίσκος 78 και 33 στροφών, και compact disk μαζί. Γ...

ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΣΤΟ ΗΡΕΜΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ Περπατάς στο ήρεμο νεκροταφείο των αναμνήσεων, εκεί που δεν ξυπνά τίποτε και ποτέ. Και επιμένεις να κάνεις βόλτες μπας και ο θόρυβος από το συνεχές πάνω- κάτω τις αναστήσει.

Ποιήματα και πεζά που γράφτηκαν με αφορμή το ποδόσφαιρο.

Μαύρες εκλάμψεις. Αιθέρια σκόνη. Ξερά χορτάρια και χορτάρια χλωρά κόβονται βίαια. Βλέμματα πυρά σκορπούν το μίσος στην οθόνη. Άδειες προσόψεις. Έρημοι δρόμοι. Σπασμένα αγάλματα. Τα μάτια σου κλειστά. Γέρνεις στον ώμο μου απαλά. Τρέμει η ανάσα σου καθώς απλώνει παντού η τύψη της φθοράς. Ο πρώτος φόβος μου κι η πρώτη αγάπη. Ρομφαία και φτερό, ρόδο κι αγκάθι. Παράφορο άγγιγμα, απρόσιτης χαράς.

Ο Hatto Fischer εμφανίστηκε μια μέρα στην αυλή του bar-cafe Κυκεών, στην Ελευσίνα, και πριν καθίσει να πιει το τσάι του, είδε κάποιον να περιεργάζεται τα βιβλία της μικρής βιτρίνας. Ήταν ο Fernando Rendon, ποιητής από το Medellin της Κολομβίας και γνωστός του Hatto, που βρισκόταν εκεί για επίσκεψη στον Αρχαιολογικό χώρο. Ωραία σύμπτωση! Και όπως θα έλεγε ο Adorno, με το στόμα του Hatto, "μια κοινωνία χωρίς συμπτώσεις είναι μια δικτατορία". Μετά από μήνες βρεθήκαμε, όχι από σύμπτωση, οι τρεις μας και πολλοί ακόμη ποιητές και διανοούμενοι στο Medellin, καλεσμένοι του Ferna...

"...Ένα νησί γεμάτο γάτους και χελιδονόψαρα- ειρηνική συνύπαρξη στα κάτασπρα κατάρτια, ένα κλωνάρι δροσερό στην ενδοχώρα των ιδρωμένων φαλακρών βουνών, ένα όνομα λινό κυμάτισμα μέσα στα μεγαλοπρεπή φορέματα, μια πατρίδα που σαν επίγραμμα αρχαίο χαράζει ο άνεμος στα ζεστά παραθυρόφυλλα κι αυτή διψασμένη βυθίζεται σε μυστικό πηγάδι χωρίς το όνομά της ποτέ κανείς να μάθει."