Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ποιητικό υποκείμενο, ο Άνδρας με τα Μαύρα, διαλέγεται υπό τους φεγγαροφώτιστους ήχους του μπετοβενικής ιδιοφυΐας και ευαισθησίας adagio sostenuto με τον Μεγάλο Ποιητή, τον Γιάννη Ρίτσο, ακονίζοντας τον λόγο του πάνω στη φόρμα της αριστουργηματικής του Σονάτας. Διαλέγεται με όσα η φωνή της Γυναίκας με τα Μαύρα στην παγκοσμιότητά της σπάραξε για έναν εαυτό και μια εποχή που τείνουν πια να ξεχαστούν. Διαλέγεται με την ίδια την εποχή, που ο ίδιος ο Ποιητής διά της νεαρής του περσόνας αποκάλεσε "εποχή παρακμής", η οποία επισώρευσε αμέτρητες πληγές στο δικό του κορμί αλλά και...

"Κι απ' τη θαυµάσια πανελλήνιαν εκστρατεία, τη νικηφόρα, την περίλαµπρη, την περιλάλητη, τη δοξασµένη ως άλλη δεν δοξάσθηκε καµιά, την απαράµιλλη: βγήκαµ' εµείς· ελληνικός καινούργιος κόσµος, µέγας. Εµείς· οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς, οι Σελευκείς, κι οι πολυάριθµοι επίλοιποι Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας, κι οι εν Μηδία, κι οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι. Με τες εκτεταµένες επικράτειες, µε την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρµογών. Και την κοινήν Ελληνική Λαλιά ως µέσα στη Βακτριανή την πήγαµεν, ως τους Ινδούς". Κ. Π. Καβάφης, Ηλίας Κοντοζαµάνης

Η ποίηση του Γιάννη Αποστολίδη συνδυάζει προσόντα που σπάνια συνυπάρχουν. Απλότητα, αγνότητα θα έλεγα κυριαρχούν στην πρώτη εντύπωση που δημιουργεί το ποίημα· συγχρόνως, το διαβάζεις και συνειδητοποιείς ότι χειρίζεται τις πιο δύσκολες καταστάσεις ιστορικές, γεωγραφικές, ακόμη και ψυχολογικές. Και βέβαια, μια ακόμη αλήθεια φανερώνεται όσο διαβάζεις την πολυπρόσωπη αυτή ποίηση: την γνώση της ιστορίας της γνώσης έως βαθειά στο παρελθόν της, όταν οι άνθρωποι τολμούσαν να διακινδυνεύσουν για να σώσουν ιδέες και ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα τους. Μια τέτοια ποίηση ίσως να...

Ο Άγγελος Μπάκας δένει την αρχή του μίτου της φαντασίας του στο περίφημο δείγμα προχωρημένης τεχνολογίας της αρχαιότητας, τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, που κρατούσε για αιώνες στην αγκαλιά της η θάλασσα, ώσπου ανασύρθηκε το 1900 κοντά στα Αντικύθηρα. Κατόπιν, κλώθει μια ποιητική αφήγηση που εντάσσεται με φυσικότητα στο επικό πνεύμα της Οδύσσειας. Βρισκόμαστε σε ένα καράβι μεσοπέλαγα, όπου συναντιούνται έμπειροι ναύτες, ένας κερδοσκόπος καπετάνιος, ένας μυστηριώδης ξένος και ένας πολυμήχανος ήρωας. Ακόμη και οι θεοί είναι παρόντες: ελέγχουν τον καιρό και επικοινωνούν με του...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη επίσηµη επιστηµονική θεωρητική και ερευνητική προσέγγιση του φαινοµένου της παιδικής κακοποίησης - παραµέλησης στο εσωτερικό της οικογένειας στην ακριτική πόλη της Μυτιλήνης. - Αποτυπώνει την κατάσταση αναφορικά µε την έκταση και τις µορφές παιδικής κακοποίησης - παραµέλησης στην οικογένεια στην πόλη της Μυτιλήνης. - Παρέχει τη δυνατότητα συγκριτικής παρουσίασης των στοιχείων που προκύπτουν µε αυτά των ήδη πραγµατοποιηµένων ερευνητικών δραστηριοτήτων στον υπόλοιπο και µη ελλαδικό χώρο. - Προσδιορίζει, χωρίς να στιγµατίζει, συγκεκριµένε...

Σείεται η κοιτίδα σου, ισοπεδώνονται εστίες τ’ αστέρια σου γκρεμίζονται σε σκοτεινές πηγές Γλώσσα, καταρρέεις Σε ξεριζώνουν σαλπίσματα από πυρωμένα μάτια Έχεις τρόμο να τελειώσεις Παιδιά λιμοκτονούν Αισχύνου σε δρόμους σιωπών Της προσφυγιάς εσύ, ικέτιδα ελέους εξόριστη σε κοινότοπες εκκλήσεις Ποιες ευτυχίες σου παλιές θα σε κερώνουν να μη σήπεσαι Ποιες ελπίδες σου να συνεχίζεις; Η τριλογία σιωπών του Απόστολου Παλιεράκη διαρθρώνεται σε τρία τμήματα: το εισαγωγικό ποίημα "Ήπιοι τόνοι" θέτει το πρόβλημα της δικής μας στάσης ζωής. Ακολουθεί η βασική...

Η μοναδικότητα της ποίησης της Βίκυς Αναγνώστη στηρίζεται στην συνύπαρξη δύο στοιχείων που πολύ σπάνια συνυπάρχουν στην σύγχρονη ποίηση: την εξομολόγηση της ψυχής - βασικά της νεανικής ερωτευμένης καρδιάς - αλλά και όλου του μυστικού κόσμου της ύπαρξης και μαζί τής απέραντης γνώσης του αρχαίου κόσμου, αλλά και του σύγχρονου κόσμου τής επιστήμης. Και δεν είναι μόνο συνύπαρξη είναι ένα δέσιμο βαθύ, μια ανταλλαγή λόγων ύπαρξης που συχνά οδηγεί στη βαθειά σοφία : "χωρίς σκέψη / η απόλυτη ελευθερία στο παράλογο". Η γνώση μου και βασικά η μνήμη μου δεν μ' αφήνει να πλησιάσω πολ...

ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Τίποτα πιο παρήγορο απ' τη λευκή σελίδα· σεντόνι απλωμένο πάνω απ' τα λάθη σου αφρός σκεπάζει σκοτάδια και βάθη σου. Τίποτα πιο τρομακτικό· πελώρια αυλαία τρέμει μπρος στα φώτα η αλήθεια σου άδεια σκηνή και πώς να στήσεις τα φανταχτερά τα παραμύθια σου; Σ' έρημο απέραντη βαδίζουν γυμνά του μυαλού σου τα πλάσματα. Σε μια στάλα γης πώς να στριμώξεις θεούς και φαντάσματα; Ποδιά νωπή κι αγκαλιά μέσα της σβήνουν οι λυγμοί σου θάλασσα χαρωπή να την οργώνει τρελοκάικο η ψυχή σου! Χώμα τραχύ ζητά το δάκρυ και τον ιδρώτα σου. Διστάζει...

Η συγκομιδή της ποιητικής παραγωγής της ποιήτριας και μεταφράστριας Έλενας Νούσια "Μωσαϊκό από παλιά και νέα υλικά (Ποιήματα 1995-2019)" συστήνει και συνιστά μια λυγμική κατάθεση σε αναζήτηση των συστατικών μιας ταυτότητας του ποιητικού ομιλητή και της εποχής του. Στο ποιητικό σύμπαν της Έλενας Νούσια, ένα μωσαϊκό, η μέρα εκβάλλει σε νύχτα, τα ψηφία εκρήγνυνται σε λέξεις, η πόλη ξεχειλώνει σε τοπίο, τα ζώα επείγονται να φανταστούν, το νερό να γίνει αφηγητής. Έτσι, τα εξίτηλα στοιχεία της πραγματικότητας αποκτούν υπόσταση και, μέσω της ποιητικής γραφής, ταυτότητα συντεθειμ...

Στην τρίτη ποιητική συλλογή της η Σοφία Τσίπα, ακολουθώντας και πάλι τη φόρμα του ομοιοκατάληκτου στίχου, μέσα από μια διαδικασία ζύμωσης με ιδέες και στίχους, παλεύοντας με τους φθόγγους και τα συναισθήματα, βρίσκει τη σωστή σειρά να τοποθετήσει τις λέξεις στο χαρτί και να μιλήσει με αντισυμβατικό τρόπο, για όλα όσα θάβουμε μέσα μας κι ύστερα από λίγο καιρό επιστρέφουν. Εσωτερικές και κοινωνικές συγκρούσεις, λάθη και σωστά, το δίκαιο αλλά και το άδικο της ζωής μας, περνούν μέσα από τη μελάνη της Σοφίας Τσίπα άλλοτε με άκρατο λυρισμό και άλλοτε ωμά, σκληρά, δηκτικά. Ο έρωτα...

Έξι συγκλονιστικά διηγήματα και μία ποιητική συλλογή βασισμένα στην πραγματικότητα των διαταραχών διατροφής, των προκαταλήψεων και του στίγματος για την ψυχική νόσο... Η Ηρώ Πισκοπάκη μας συστήνεται με έξι συγκλονιστικά διηγήματα και μία ποιητική συλλογή. Η συγγραφέας άντλησε από την πηγή που ρέει μέσα της, καταγράφοντας αυθεντικά τις δικές της πραγματικές συναντήσεις με τη νευρική ανορεξία, τη βουλιμία, τις προκαταλήψεις και το στίγμα για τη ψυχική ασθένεια, τις ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, τους φόβους, τις ενοχές, την εσωτερική πάλη, και όλα όσα κάνουν παρέα στον άνθ...

ΕΛΠΙΔΑ Η Ελπίδα, μια δειλή φίλη ήταν μόνο· Καθόταν έξω απ' του θηρίου το κλουβί, Της μοίρας μου το τόξο επιτηρώντας, Σαν άντρας άκαρδος. Άσπλαχνη ήτανε στο φόβο της· Μια μέρα απελπισίας στο κελί Τη γύρεψα εκεί έξω να τη βρω, Μα έστρεψε αλλού το πρόσωπό της! Σαν ψεύτικος φρουρός κι άπιστος φύλακας, Και μέσα στη διαμάχη, για ομόνοια ψιθύριζε· Θα τραγουδούσε όσο θα 'κλαιγα· Και αν άκουγα, θα σώπαινε. Ψεύτικη ήταν κι αδυσώπητη· Όταν οι τελευταίες μου χαρές σωριάστηκαν, Ως και η Λύπη είδε, μετανιώνοντας, Τα θλιβερά και σκόρπια λείψανά τους·...

Το βιβλίο αυτό -ανθολογία κειμένων- αποτελεί μια συγκεντρωτική παρουσίαση των απόψεων για τo έργο της Μαρίας Πολυδούρη. Οι μελέτες κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγο­ρίες και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων, που, παρουσιάζουν από διάφορες οπτικές το πολυδούρειο έργο. Τα κείμενα που απαρτίζουν τον συγκεκριμένο τόμο δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να γνωρίσει την πορεία που ακολούθησε η κριτική ούτως ώστε να περιγράψει την ποιητική δημιουργία της Μαρίας Πολυδούρη και να αναδείξει άγνωστες πτυχές του έργου της. Η κατάταξη των κειμένων σε παλαιότερη και νεότερη κριτι...

Ξόδεψα πολύ χρόνο για να μάθω πως η ζωή είναι μια βόλτα. Ξόδεψα πολλή ζωή για να μάθω πως όλα είναι μια στιγμή. Ξόδεψα πολλή αγάπη μέχρι να μάθω ν’ αγαπάω εμένα. Ξόδεψα πολλά όνειρα μέχρι να μάθω να μην κάνω σχέδια. Ξόδεψα πολύ γέλιο μέχρι να μάθω πως η ευτυχία είναι μέσα μου. Ξόδεψα πολλά μέχρι να μάθω πως η ουσία της ζωής είναι απλή, σύντομη, πολύτιμη όσο τίποτα. Θα τη βρεις όταν θα πάψεις να την ψάχνεις γιατί σε βρίσκει εκείνη πάντα... όταν είσαι έτοιμος!

Πάντα ένα αντί να σκανδαλίζει Ένα αντί ο επόμενος προορισμός Ένας καθρέφτης και το αντι-πρόσωπο Μιλάς και αντι-μιλάει Ανάμεσα μια διαδρομή Οι πειρατές σού στήνουνε καρτέρι Εκεί τα λάθη και η αλλαγή πλεύσης Και μεσοπέλαγα Σειρήνες Να σου τραγουδούν Ερωτικά τις τύψεις Μη λες τα καιρικά φαινόμενα Εμπόδια Δεν είναι φταίχτες, Αιτίες είναι Στο πήγαινε έλα της ζωής Αν φτάσεις στο λιμάνι του αντί Θα δεις με καθαρό πια μάτι, ότι Καινούργιο αντί φαντάζει η αφετηρία Ζητάς αντίδωρο να λυτρωθείς Να μεταλάβεις τα άχραντα Αντι-Ιθάκη δεν υπάρχει Όσο κι αν ψάξεις «μεθυσμ...

Η "Δημοτική ποίηση" είναι δημιουργία που πηγάζει από την ψυχή του λαού. Τα τραγούδια αυτά τραγουδήθηκαν επί αιώνες, περνώντας από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, ώστε η μνήμη δεν συγκράτησε τα ονόματα των δημιουργών τους. Οι καταβολές της ποίησης αυτής χάνονται στα βάθη των αιώνων. Φιλολογικά, εντούτοις, θεωρούνται ως η απαρχή της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ειδικότερα οι "Παραλογές" είναι μία από τις πολλές κατηγορίες δημοτικών τραγουδιών, έτσι όπως τις όρισε ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης. Οι "Παραλογές" μοιάζει να κατάγονται απευθείας από την π...

Ο Μεχμέτ Κανσού, είτε ως πνευματικός δημιουργός είτε ως απλός πολίτης, έχει βαθιά ριζωμένη μέσα του την αίσθηση της προσφοράς στην κοινωνία, την αίσθηση της υπηρεσίας προς το κοινωνικό σύνολο. Αυτή ήταν και παραμένει η στάση όλης της ζωής του ως λογοτέχνη, ως εκπαιδευτικού και ως ανθρώπου. Και όπως η ζωή του δεν είναι πομπώδης και διακηρυκτική, έτσι και το έργο του. Η γλυκύτητα και η πραότητα του χαρακτήρα του έχουν ένα ευτυχές συναπάντημα με τη σεμνότητα, τη λιτότητα και τους χαμηλούς τόνους που διακρίνουν το έργο του. Μια "ροκ συμφωνία" σκουπίζει τα πράσινα φύλλα του...

Ανθολογούνται οι: Noe Albergati (Νοέ Αλμπεργκάτι), Laura Accerboni (Λάουρα Ατσερμπόνι), Lia Galli (Λία Γκάλι), Margherita Coldesina (Μαργκερίτα Κολντεζίνα), Laura di Corcia (Λάουρα ντι Κόρτσια), Jonathan Lupi (Τζόναταν Λούπι), Mercure Martini (Μερκούρε Μαρτίνι), Marko Miladinovic (Μάρκο Μιλαντίνοβιτς), Pietro Montorfanni (Πιέτρο Μοντορφάνι), Franco Barbato (Φράνκο Μπαρμπάτο), Andrea Bianchetti (Αντρέα Μπιανκέτι), Vanni Bianconi (Βάνι Μπιανκόνι), Rodolfo Cere (Ροντόλφο Τσερέ)

Κατά βάθος ήξερα ότι δεν υποδυόμουν ρόλους ούτε ζούσα κατά φαντασίαν, είχα ενσυναίσθηση και δυναμική στη μελέτη των έργων μου και δεν είναι λίγο πράγμα αυτό. Το γραφείο γκαρσονιέρα το είχα αγοράσει σε ένα βορεινό τοπίο ώστε να έχει υγρασία το χειμώνα και κουφόβραση το καλοκαίρι. Καταστρώνω ένα ζωοφιλικό σχέδιο δράσης με τις χρυσόμυγες στο παλιό σπίτι. Κυκλοφορώ με νετρόνια και πρόσημα θετικά, ζω κομμάτια του παζλ. Τα στερεά υλικά μου φτάνουν για να κοιμηθώ στην πραγματικότητα του νερού. Οι φίλοι της βιβλιοθήκης μου είναι αμέτρητοι σε κάθε μου αναπνοή ως δυσεύρετο ον.

Ποίηση ως Τέχνη, Ποίηση ως διδακτικό αντικείμενο στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα αλλά και στο παρελθόν. Αναλυτικά προγράμματα, ιδεολογικές επιλογές και διδακτικές πρακτικές. Ψηφιακά μέσα και εργαλεία, ιδέες για σενάρια διδασκαλίας και δραστηριότητες και μια κριτική ματιά στις διδακτικές μας προσεγγίσεις.