Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΕΣΑΕΙ Ποίηση είναι όλα αυτά που θα σκεφτόμαστε με την ησυχία μας όταν πεθάνουμε. Η οπτική των νεκρών για όσους γεννηθήκαμε. Και το χαμόγελο των εσαεί αγέννητων.

ποτέ πια εμείς, με τόσο λίγο στόμα για τ' ανθρώπινα ποτέ πια εμείς, με τσέπες χρόνου αδειανές ποτέ πια εμείς, ο ενικός γλιστράει σε παλιοπάπουτσα κι όχι που λείπεις μα που μου έκρυψες ζωή

Όσο πιο πολύ η ζωή με απομακρύνει από σένα, τόσο περισσότερο η αγάπη μου αυξάνει με τον καιρό, θαρρείς και τρεφόταν από τον χαμό σου και μεγάλωσε μαζί του, καταλαμβάνοντας σιγά σιγά όλη τη θέση. Μου είσαι τόσο κοντά από τότε που δεν είσαι πια εδώ, σε βαθμό που έγινες η ψυχή μου και που πλάι σου ακόμα και οι ζωντανοί, οι πιο τρυφερά αγαπημένοι, φαντάζουν νεκροί .

Ανθολογούνται οι: Vincenzo Galvagno (Βιντσέντσο Γκαλβάνιο), Valerio Grutt (Βαλέριο Γκρουτ), Diego Conticello (Ντιέγκο Κοντιτσέλο), Antonio Lanza (Αντόνιο Λάντσα), Maddalena Bergami (Μανταλένα Μπεργκαμίν, Maria Borio (Μαρία Μπόριο), Antonio Bux (Αντόνιο Μπουξ), Davide Nota (Ντάβιντε Νότα), Marco Pelliccioli (Μάρκο Πελιτσιόλι), Omar Ghiani Sab (Ομάρ Γκιάνι Σάμπα), Ambra Simeone (Άμπρα Σιμεόνε), Michela Zanarella (Μικέλα Τζαναρέλα)

Μια ερωτική συνάρτηση Λέγεται συνεπής "όταν ισχύει" Το άθροισμα του εγώ κι εσύ να Είναι φωτεινότερο από μια ανοιξιάτικη παπαρούνα Μια συνεπής ερωτική συνάρτηση είναι και παραδεκτή Οι περισσότερες παραδεκτές ερωτικές συναρτήσεις δεν είναι και συνεπείς

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Από τα φυτά, που άφησες να φροντίζω όσο λείπεις, το ένα έβγαλε σύννεφα, το άλλο περιστέρια. Έλα εσύ κι εγώ σου φυλάω σπόρους βροχής και στοργικούς ανέμους. Χαίρε, προσμένοντας κι οι δυο.