Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το έργο περιλαμβάνει είκοσι ποιήματα και έξι πεζά κείμενα που κινούνται γύρω από τον αφηρημένο άξονα του όγδοου γράμματος "θήτα" του ελληνικού αλφάβητου. Το "θήτα" της θάλασσας, του θεού, του θανάτου, της θύμησης, του θέρους έρχεται μέσα από μια τρίτη φωνή, αυτή του αναγνώστη, να συνθέσει με φαντασία και να αποδώσει εικόνα, νόημα, μουσική. (από τον Πρόλογο)

Δον ευχέτης Χρέος χρυσοποίκιλτο, σπαθί αφιλοκερδές, ακτημοσύνη. Δίχως άλογο, χιούμορ παράλογο. Ανεμόμυλοι. Ενίοτ' επιτιθέμενος. Και ανήφορων εραστής. Με την ειλικρίνεια στο πέτο και (περίγελος) με τα ταλέντα μου να παιχνιδίζουν σαν δελφίνια.

Ο Walt Whitman ξαναζωντανεύει εν έτει 2019 (200 χρόνια από τη γέννηση του). Concept album cd με βιβλίο 88 σελίδων από Τα Πέρα Πλάσματα του Γιάννη Π.Π. Τσαμαντάκη, βασισμένο στο ποίημα "Song of myself - Walt Whitman" (σε πρώτη παγκόσμια) με τη συμμετοχή: 25 τραγουδιστών, 14 μουσικών, 16 ηθοποιών και 15 εικαστικών. Διατίθεται από τις εκδόσεις "Όταν" σε 4 διαφορετικά εξώφυλλα, ώστε ο καθένας να επιλέξει το Τραγούδι του Εαυτού Μας που του ταιριάζει!!! Κάθε όνειρο χρειάζεται τον ονειροπόλο του, όπως και κάθε σιωπή τη φωνή της, για να ακουστεί. Το τραγούδι της σιω...

Δεν είναι το κεφάλαιο ποίηση δηλωτική ερμηνεία. Τον προορισμό του επιθυμούμε να κοινωνήσουμε, για να προσεγγίσει ο αναγνώστης με τους δικούς του όρους - τη ζωή που αναπαρα-στήσαμε λεκτικά, εκθέτοντας την ψυχή μας στους πέντε ανέμους, εμείς, οι δώδεκα ποιητές, οι οποίοι συνιστούμε το "όταν σου λέω ποίηση να βγαίνεις"*, σε ευαισθητοποιημένους αποδέκτες. Άρα τα ποιήματα δεν είναι ψυχρά εννοιολογικά κατασκευάσματα σε μια προσωπική και αυτοαναφορική διάσταση. Είναι πνευματικά ηλεκτρόνια του βαθύτερου πυρήνα της Ζωής, που αντιστοιχούν σε κοινές πανανθρώπινες αξίες, σε κοινά...

Ποιήματα ποιητικής και άκρας ευαισθησίας. Η ομιλούσα ποιητική φωνή "ξεγυμνώνεται" αργά και ηδονικά σε ένα "μπολερό" που καταδεικνύει απλώς και μόνον την ώριμη τεχνική της, ενώ η ίδια η καλή ποιήτρια κρύβεται πίσω από τις λέξεις και τις γραμμές, ερωτοτροπεί με τα σημεία στίξης, λατρεύει (και λατρεύεται από) τα κενά, φάσκει και καταφάσκει στο μεγάλο θαύμα της γραφής που ισοδυναμεί με αναδημιουργία του κόσμου, με επανεφεύρεση της πραγματικότητας εξαρχής. Προδομένη ηρωίδα που καταμαρτυρεί στον εαυτό της αλλά και στην υφήλιο τη χασμώδη διάστασή τους, χαράδρα που βαθαίνει με τα χ...

Ο Ιωάννης Εύδυστος επιχειρεί να βαδίσει στο δύσκολο μονοπάτι της ποίησης, που από καιρό έχει χάσει της γοητεία της, καθώς δέχεται κατάκαρδα το πλήγμα μιας τέχνης που δεν έχει λαϊκά ερείσματα και σε αυτή την περίοδο δεν διαθέτει τα μέσα, μια αποτελεσματική πολιορκητική μηχανή, να σπάσει να τείχη της απομόνωσης. Στο μυαλό του δουλεύει εικόνες που τις μεταπλάθει σε έννοιες, που κάποτε δεν είναι και τόσο προσιτές, δεν τις διαπερνάς εύκολα με μια ματιά. Έχει μπροστά του έναν άδειο καμβά και με επιμονή, με τη ματιά ενός ιστοριοδίφη αναζητά το κατάλληλο χρώμα, τις λέξεις, που επιλ...

Κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της Γεωργίας Μπίρμπα, στην οποία περιλαμβάνονται 40 ποιήματα σε τέσσερις ενότητες: Έρωτας, Παρίσι, Κόσμος, Λέξεις. Στον Πρόλογο της έκδοσης ο Θράσος Καμινάκης, σκηνοθέτης και ιδρυτής του Μικρού Πολυτεχνείου αναφέρει: "Η Γεωργία Μπίρμπα είναι μια αιώνια έφηβη του 21ου αιώνα που την ποτίζει ο λυρισμός και τη θρέφει το συναίσθημα. Τη γνώρισα στους κύκλους του Μικρού Πολυτεχνείου και μου ζήτησε να επιμεληθώ την πρώτη της ποιητική συλλογή. Από τα κείμενα της αναδυόταν μια σπαρακτική εφηβική ονειροπόληση που έμοιαζε με "Όαση" μέσα σε αυτ...

Στην ποιητική συλλογή της Ελευθερίας Γανωτίδου "ηθμοί", που μάλιστα είναι και η πρώτη της, ο περιεκτικός ποιητικός λόγος, οι κατασταλαγμένες απόψεις, οι σκέψεις που το φίλτρο (ηθμός) του χρόνου διαμόρφωσε, οι εικόνες που με περισσή ευαισθησία αποτυπώνονται παρασύρουν τον αναγνώστη σε μια ενδιαφέρουσα περιδίνηση από την οποία αρνείται να διαφύγει. Αποτυπώνουμε ανάσες, αναστεναγμούς και όνειρα για εκείνα που ο ήχος στάθηκε λειψός να τα εκφράσει. Παλεύουμε στον άσπρο τον καμβά, χαράζουμε σημάδια, σημαίνοντα για σημαινόμενα ψάχνοντας το νόημα που χάθηκε στη σιωπή. Ζητάμ...

Είναι ήσυχα στον εσπερινό ίσκιο άκου το φύλλωμα πώς μελετά τον άνεμο συνετό μετά τις θύελλες σοφό στην ύστερη γνώση της εξορίας του τόπου και των ψυχών έμεινε μόνο η θάλασσα οι ευχές των ναυτικών στους φάρους αστράφτουν πέρα οι σμέρνες προσεγγίζοντας αναποδογυρισμένες βάρκες μεσοπέλαγα δεν υπάρχουν ονόματα στις μαρμαρένιες πλάκες τα πνεύματα περιπλανώνται σε καιρό πένθους μέχρι την ύπαρξη ή την καύση έμεινε μόνο η θάλασσα να θυμίζει τις αντιρρήσεις των γλάρων να φουσκώνει το ένστικτο της εναντίωσης γυμνό απ' το κηλίδωμα της ακούσιας σκέψης είναι ήσυχα είπαν...

Τριάντα πέντε ποιητές κάτω των τριανταπέντε σαράντα ποιήτριες κάτω των σαράντα ενενήντα έξι ποιητές σε εξήντα εννέα ποιητικές στάσεις ποιήτριες με διπλό επώνυμο και οικιακή βοηθό ποιητές με πισίνα και μεζονέτα στα βόρεια της πρωτεύουσας ποιήτριες με δυο μεταπτυχιακά κι ένα διδακτορικό ποιητές με εξοχικό και θέα στο απόλυτο γαλάζιο του αιγαίου ποιητές της κυβέρνησης ποιήτριες της αντιπολίτευσης εξωκοινοβουλευτικοί ποιητές εκπρόσωποι τύπου στο υπουργείο πολιτισμού στην εταιρεία συγγραφέων στην εθνική βιβλιοθήκη δίχως βιβλία απαγγέλλουν στην κατάφωτη σάλα σ...

Πρόκειται για μια σειρά συνομιλιών της συγγραφέως με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, ένα εξομολογητικό "μουχαμπέτι", όπως του άρεσε να το αποκαλεί, που βάστηξε για δέκα σχεδόν χρόνια. Και μέσα απ’ αυτό, ξεδιπλώνεται η χειμαρρώδης και "προκλητική" προσωπικότητα του ποιητή, που σπάει όλους τους φραγμούς του "καθωσπρεπισμού" του πνευματικού κόσμου της εποχής μας.

Τα ασπρόρουχα της μνήμης σ' ένα τετράδιο να στοιβάζω άρ χισα νωπά τινάγματα του ν ου, απλώματα σκέψης. Δυνατό άνεμο έστειλα να στεγνώσουν. Άκουγα τις άκρες τους να κτυπούν μετέωρα φτερουγίσματα μικρών πε λαργών. Μ' ευλάβεια τα εναπόθεσα στα συρτάρια της μνημοσύνης. Αλήθειες και ψέματα, άνισες μάχες, μ' έστησαν όρθια. Το πέλαγος αγνάντεψα, λίγα κύματα πρόφθασα... "Την ποίηση της Αργυρώς Αγγελίνα Ζωγράφου στην πρώτη ποιητική συλλογή της "Ανισόπεδες σκέψεις" σηματοδοτούν και φωτίζουν διαβάσεις που αποσκοπούν να μας οδηγήσουν στο ξέφωτο μιας πραγματικότητας...

ΑΤΣΑΛΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ Με τη σκόνη του απογεύματος να κάθεται στη νύχτα, η ανεμελιά επιβάλλεται σε κάθε σου αναπόληση. Σκισμένα ρούχα και χρώματα στο πάτωμα που με παρηγορούσαν πριν κάτσουν πάνω του τα παλιά βιβλία πλάι στα ξημερώματα. - Μόνο το Θεό να αποφύγουμε, μου είχες πει και η φρεσκάδα τους θα επανέρθει. - Όχι να τον συζητάμε όποτε σου κατέβει, τόνιζα τα πρωινά που δεν σε ένιωθα πάνω μου, δίπλα μου και στο μισοφαγωμένο έπιπλο που τα κορμιά μας εκτοξεύονταν μετά από κάτι άτσαλες συζητήσεις.

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΥ Τα ρολόγια μιλάνε παράφωνα με θορύβους ενεργού οξυγόνου Καθηλώνοντας ιππαστί φυλλοβόλα συρτάρια της θύμησης Κι ανυπόμονες άγκυρες στον μυχό θηλυκών οιστρογόνων. Ραγισμένες οι φτερούγες του χθες στον ασάλευτο χρόνο Μα τώρα προσπερνώντας το άγνωστο αύριο Συγκλίνουμε με βήμα ανάλαφρο στην κοινή εντροπία Αποτυπώνοντας το ανεκπλήρωτο. Ύστερα με χέρια γερανούς συλλαβίζουμε πηγαδίσιο νερό Επιλόγους πληκτρολογώντας στην κοίτη κοχυλιών Που κάποτε ανέβλυζαν ηδονής μύρο άφωνο. Καθώς αμεταχείριστες λέξεις ακόμη Της αφής στολίζουν το πρόπ...

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Το ολόφρεσκο το πρόσωπο των γυναικών είναι η διάρκεια και αναγέννηση του κόσμου. Στ' ανάλαφρα και γυμνασμένα δάχτυλά τους η γη ολόκληρη ένα τεράστιο δαχτυλίδι. Μια νίκη, στον αιώνα μας, τα κουρασμένα χέρια τους! Στ' αγιασμένα σώματά τους η τιμή κι όλα τα έργα του πολιτισμού θεμελιωμένα. Σώματα της πληρότητας, ηρωικά, γεμάτα αγώνες. Ο λόγος και η ψυχή τους κίνητρο, αφετηρία κι έμπνευση κάθε δημιουργίας. Το σήμερά τους πλούσιο γεμάτο αγώνες... Στης προσφοράς την αρετή αυτές δοσμένες, ταγμένες για τα δύσκολα και τα μεγάλα πάντα, σεμνέ...

Εντέλει, αυτή η διανοούμενη ποιήτρια σου δίνει την εντύπωση πως ό,τι περισσότερο αγάπησε ήταν η ομορφιά, το νεανικό κάλλος των σωμάτων. Αυτή η θρησκευόμενη ποιήτρια της κατακτημένης βυζαντινής παράδοσης φαίνεται κάποτε αιφνίδια μοντέρνα, διακριτικά αιρετική, κρυφά ειδωλολάτρισσα, όπως η ίδια λέει για τον Καβάφη. Αυτό το θάρρος είναι ακριβά πληρωμένο, γιατί κάθε βήμα που κερδίζει προς την ελευθερία πρέπει να το ακυρώσει με μετανοημένη συντριβή. Η απόφαση να μείνει στη μεθόριο αντανακλάται και στην αισθητική της, όπου μέσα στο ποιητικά αδρανές εγείρεται αιφνίδια το άρτιο, το...