Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γνωρίζει πάντα περισσότερα από τη μητρόπολη. Μιλάει μια νόθα γλώσσα. Οι διηγήσεις της είναι πόλεμος. "Όπως στην αποικία πίσω από τη γνωστική μας πλάτη έτσι βυθίζεται το σκάφος αναίμακτα από τη θάλασσα βγαίνουμε στεγνοί και δια παντός αθώοι από θεό". (Σαίξπηρ, "Τρικυμία")

Μια συναγωγή μελετών και κριτικών κειμένων που αναφέρονται στην ποίηση, την πεζογραφία, το θέατρο και την κριτική του έργου του Σκαρίμπα. Ένα βιβλίο αναφοράς από μια εξέχουσα μορφή των Γραμμάτων μας κι έναν σπουδαίο Δάσκαλο, τον Γ.Δ. Παγανό.

Ο πρώτος που θα το αντιληφθεί φωνάζει: Άνθρωπος στη θάλασσα. Tον παρακολουθεί διαρκώς και δεν τον αφήνει ούτε στιγµή από τα µάτια του δείχνοντας πάντα µε το χέρι προς την κατεύθυνση του ναυαγού.

ΗΡΕΜΙΑ Κολυμπάς στα κολλώδη υγρά της ηρεμίας. Σου τραγουδώ τα καλώς καμωμένα. Περιγράφω λεπτομερώς τους ήχους και τα χρώματα. Φορτώθηκες τα λάθη μου κι εσύ τις παιδικές μου ενδοβολές, τις νεανικές μου αριστερίζουσες επαναστάσεις. Λαχταρώ νανουρίσματα και πρωτόφαντες μελωδίες. - Δεν έχω πολλά να σου πω - Ποτέ άλλοτε η αγάπη δεν αναπαύθηκε αρτιότερα σε σώμα.

ΦΩΣ εκεί στο βάθος μιας αυλής αναδιπλώνεται κάθε ενιαίο το πρωί κρατά το ψέμα στη σκιά των χεριών το μεσημέρι έχει την θαμπάδα της πρώιμης μνήμης το απόγευμα κάθε τι πλησιάζει στην αλήθεια του και η νύχτα τα κοντεύει όλα στ’ άστρα εκεί στο βάθος μιας αυλής αναδιπλώνεται κάθε ενιαίο το μαρμάρινο τραπέζι με τις καρέκλες και το πορτοκάλι όπως και η γυναίκα

Κανείς δεν μπορεί να επιστρέψει από την εξορία του χρόνου που δεν έζησε πριν συναντήσει τον Απρίλη.

Εδώ πώς βρέθηκα; Ιδέα δεν έχω Να μεταβολίζω τον εαυτό μου Σαν κήτος Παγιδευμένο στην αντοχή του Ιωνά Ανάμεσα σε λέξεις παράταιρες Με όλους αυτούς τους άνυδρους χρόνους Μα να Εδώ βρέθηκα! Πώς; Ιδέα δεν έχω Ατύχημα μάλλον Κακό συναπάντημα; Αμάρτημα; Φονικό από παρόρμηση; Ποτέ δεν θα μάθω Ποτέ! (Τυχαίο συμβάν)

ΑΤΙΤΛΟ Αδελφός μου είναι όποιος τον ήχο μου ακούει στη βουή κι όποιος τα λόγια μου χόρεψε αίμα μου είναι.