Τα ποιήματα
Αναγνωστάκης Μανόλης Α. 1925-2005
Νεφέλη (2000)
Συγκεντρωτική έκδοση των ποιητικών συλλογών: "Εποχές", 1945, "Εποχές 2", 1948, "Εποχές 3", 1951, "Η συνέχεια", 1954, "Παρενθέσεις" και "Η συνέχεια 2", 1956, "Η συνέχεια 3", 1962, "Ο στόχος", 1971 (ανέκδοτη ποιητική ενότητα, που ένα μέρος της περιλήφθηκε στα "Δεκαοχτώ κείμενα").
Τα ποιήματα
Poe Edgar Allan 1809-1849
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1981)
Είναι γεμάτο έκσταση και μελαγχολία το έργο του Πόε. Απ' τα μικρά του χρόνια ο ποιητής κλυδωνιζόταν ανάμεσα σε ατέλειωτες σκυθρωπές ονειροπολήσεις, φωτισμένες κάπου-κάπου μ' ένα φως εκτυφλωτικό, που έριχνε την ψυχή του απ' την πιο υπερβολική έξαρση του ιλίγγου στην πιο απελπισμένη κατάπτωση της αυτοκτονίας. Γίνεται ο ιερέας μιας μυστικής θρησκείας της εκστατικής ομορφιάς, αλλά μιας ομορφιάς θλιμμένης, πονεμένης, μελαγχολικής. Νεκρές, ασάλευτες στην πένθιμη σιωπή του τάφου ή ανάερες σ' ουράνια οράματα, οι μεταρσιωμένες Λενώρες και Ειρήνες γίνονται αντικείμενα λατρείας για το...
Τα ποιήματα
Μάινας Ελευθέριος
Ακρίτας (2001)
Τα ποιήματα του τόμου αυτού αποτελούν μια επιλογή από το σύνολο του έργου του Ελευθέριου Μάινα, εκτός από τη συλλογή του Ο Ερημίτης, που εκδόθηκε ενόσω ζούσε, και εκτός από δύο ανέκδοτες συλλογές του, που επιλογή των ποιημάτων τους κυκλοφόρησε προ διετίας με τον τίτλο Απάνθισμα. Ελεύθερος από ποιητικές και γλωσσικές θεωρίες, ο ποιητής, με οδηγό το καλλιτεχνικό του αισθητήριο και με τα δικά του ιδιαίτερα εκφραστικά μέσα, μετουσιώνει σε γνήσια ποίηση τις πιο βαθιές βιωματικές του εμπειρίες: από την ειλικρινή και αυθεντική εμπειρία της πίστης και της μετοχής στην ευχαριστιακή...
Τα ποιήματα
Παπανικολάου Μήτσος
Πρόσπερος (1999)
Πόδια για να δεχτούν τα φιλία των νερών και τα δικά μου,/ σκονισμένα από το χορό,/ κοιμήθηκαν γυμνά μέσα στη χούφτα μου/ τα μελαχρινά δίδυμα./ Και όταν ξημέρωσε/ σημάδι δεν έμεινε στο χόρτο που πάτησαν/ για να μου δείξει το δρόμο που πήρανε.
Τα ποιήματα
Κούσουλας Λουκάς 1929-
Δόμος (2003)
Γεννήθηκε διχασμένη η φτωχή μέρα/ που πάλεψε από νωρίς/ στ' ανοιχτά, παρα- / πατούσε αδιάκοπα σε μία/ κακή σκάλα φως/ως να κατρακυλήσει/ στη μονοτονία./ Παραδόθηκε τέλος ήσυχα./ Κι ακόμα/ μια στιγμή προτού κλείσει/ για πάντα τα σβησμένα μάτια της/ κέρδισε κάποιο χρώμα./ Σα μία μικρή ντροπαλή νίκη/ πάνω στην άδικη μοίρα της.